ปัจจัยการกำหนดนโยบายของพรรคการเมือง
คำสำคัญ:
ปัจจัย, นโยบาย, พรรคการเมืองบทคัดย่อ
ปัจจัยในการกำหนดนโยบายของพรรคการเมือง เกิดจากปัจจัยภายในที่เป็นจุดยืนของพรรคการเมือง และปัจจัยภายนอกที่เกิดจากการเรียกร้องของประชาชนในการแก้ปัญหา ที่กระทบและส่งผลต่อสังคมและเศรษฐกิจของคนส่วนใหญ่ ดังนี้ 1) ยุทธศาสตร์พรรค (Strategy) ที่พรรคผู้บริหารพรรคและกรรมการพรรค เป็นผู้จัดทำขึ้นมาจากวัตถุประสงค์หรือจุดยืนของพรรคการเมือง เป็นนโยบายที่กำหนดไว้กว้าง ๆ 2) ข้อร้องเรียน (Appealed) เป็นนโยบายที่กำหนดขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นประจำ เป็นนโยบายเฉพาะกรณี 3) ข้อเรียกร้อง (Imposed) แรงกดดันที่ผลักดันเป็นนโยบายที่เกิดจาก เช่น อิทธิพลของรัฐบาล ระเบียบกฎหมาย กลุ่มอิทธิพลและสมาคมต่างๆ 4) นโยบายโดยบริยายหรือนโยบายโดยนัย (Implied policy) เป็นนโยบายอันเกิดจากความผลการวิเคราะห์การบริหารที่เป็นอยู่และที่เห็นว่านโยบายเก่าๆ ที่เคยใช้มานั้น สามารถนำไปใช้และแก้ปัญหาประชาชนได้จริงหรือไม่ประการ
References
กอปรลาภ อภัยภักดิ์. (2562). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนตามรัฐธรรมนูญ. วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 1(1), 61-67.
ณฐมน หมวกฉิม. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของเยาวชนไทย. วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 3(3), 43-51.
ธนพัฒน์ เฉลิมรัตน์. (2563). กระบวนการกล่อมเกลาทางการเมืองกับความเป็นพลเมืองในจังหวัดเลย. วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 2(2), 61-68.
ประคอง มาโต. (2563). พระสงฆ์กับการเมืองไทย. วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 2(3), 39-45.
พระธงชัย วชิรญาโณ. (2563). การตื่นตัวทางการเมืองของเยาวชนไทย. วารสารวิชาการรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 2(3), 31-38.
Elazar, D.J. (1984), Politics and Governments of the American States. New York: Harper & Row
Thomas, R.D. (1984). Understanding Public Policy (5th ed). New Jersey: Prentice-Hall.
Friedrich, C.J. (1963). Man and His Government. New York: McGraw - Hill.
Goodnow, F.J. (2007). Politics and Administration. Edited by Sharfitz, Jay M, and Albert C. Hyde. (sixth edition). Classics of Public Administration. Canada: Wadsworth.
Greenwood, W. T. (1965). Management and Organizational Behaviour Theories: An Interdisciplinary Approach. Ohio: South-Western Publishing Co.
Haimann, T & William G. S. (1974). Social Policy: Erom Theory Policy Practice .2nd edition.
Jacop, C. E. (1966). Policy and Bureaucracy. Van Nostrand
Lambright W.H. (1979).Technology Transfer to Cities.Colorado:Westiview Press/Boulder.
Lindblom, C.E. (1980). The Policy Making Process (2nd ed). New Jersey: Prentice-Hall.
Munns, J. M. (1975). The Environment, Politics, and Policy Literature: A Critique and Reformulation. Western Political Quarterly, 28(4), 646-67.
Piffner, J. M. (1960). Administrative Organization. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice– Hall.
Sharkansky, I. (1971). Policy Analysis in Political Science. Chicago: Markham.
Terry, G. R. (1977). Principles of Management. Illinois: Richard D. Irwin, Inc.
Wayne, A. L. (1905). The Mean of Policy. United State of America: Southern Illinois University.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
