การพัฒนาพุทธศาสนิกชนไทยในปัจจุบัน

ผู้แต่ง

  • รังสิยศ งามฤทธิ์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • พระมหาบุญศรี ญาณวุฑฺโฒ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • สุมานพ ศิวารัตน์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนา, พุทธศาสนิกชน, หลักพุทธธรรม, การบูรณาการ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาการพัฒนาพุทธศาสนิกชนไทยในปัจจุบัน 2. ศึกษาหลักพุทธธรรมส่งเสริมการพัฒนาพุทธศาสนิกชนไทยในปัจจุบัน 3. บูรณาการการพัฒนาพุทธศาสนิกชนไทยในปัจจุบันด้วยหลักพุทธธรรม 4. นำเสนอแนวทางการสร้างองค์ความรู้เกี่ยวกับ “รูปแบบการบูรณาการพัฒนาพุทธศาสนิกชนไทยในปัจจุบันด้วยหลักพุทธธรรม” เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบเอกสาร มีการสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 16 รูป/คน และจัดเสวนากลุ่มย่อย จำนวน 6 รูป/คน โดยนำข้อมูลมาศึกษาวิเคราะห์ สังเคราะห์ และสรุปอภิปรายผลเชิงพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า พุทธศาสนิกชนไทยในปัจจุบันขาดการพัฒนาในหน้าที่ของการเป็นพุทธศาสนิกชน ต้องใช้หลักพุทธธรรมมาบูรณาการเพื่อพัฒนาด้านการศึกษา การปฏิบัติ การเผยแผ่ และการปกป้อง พระพุทธศาสนา โดยใช้หลักปัญญา 3 หิริ โอตตัปปะ สัปปุริสธรรม 7 อัตถะ 3 และ อริยสัจจจ 4 สามารถสร้างเป็นองค์ความรู้ใหม่ในแบบของ MAN MODEL ทั้งนี้ การนำหลักพุทธธรรมมาบูรณาการเป็นสิ่งที่สมควรเพราะทำให้เกิดการปรับทัศนคติพุทธศาสนิกชนไทยในปัจจุบัน การได้ลงมือปฏิบัติ และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง มีการสนับสนุนในรูปแบบต่าง ๆ สรุปได้ว่าการใช้หลักพุทธธรรมเข้ามาบูรณาการนับเป็นแนวทางที่สามารถพัฒนาการทำหน้าที่ของพุทธศาสนิกชนได้อย่างสมบูรณ์ทั้ง 4 ด้าน

เอกสารอ้างอิง

แก้ว ชิดตะขบ. (2557). คู่มือพุทธศาสนิกชน (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนา.

ธงชัย สมบูรณ์. (2532). การศึกษาเพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ธิดารัตน์ เทพรัตน์. (2560). ทฤษฎีการพัฒนา. สืบค้น 30 มิถุนายน 2562, จาก http://www.Thaidarat00.wordpress.com/2011/11/16/ทฤษฎีการพัฒนา/.

บัญชายุทธ์ อังคะนาวิน (2563, 26 พฤษภาคม). หัวหน้างานทะเบียนที่ดินวัดร้าง สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. [การสนทนากลุ่ม].

ประพันธ์ ตั้นวัฒนา. (2563, 26 พฤษภาคม). ผู้ตรวจราชการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.[การสนทนากลุ่ม].

ปวรุตม์ ฐิติพงศ์ศิริกุล. (2563, 26 พฤษภาคม). หัวหน้าฝ่ายอุทยาน สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. [การสนทนากลุ่ม].

พระเทพปริยัติโมลี (2563, 1 เมษายน). รองเจ้าคณะภาค 9. [สัมภาษณ์].

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). หลักชาวพุทธ : จุดเริ่มจุดร่วม ที่มารวมกันรุ่งโรจน์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์พิมพ์สวย.

______. (2559). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 34). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ. (2562, 13 ธันวาคม). [สัมภาษณ์].

พระมหาวิมล โชติธมฺโม. (2563, 26 พฤษภาคม). พระธรรมวิทยากร. [การสนทนากลุ่ม].

พระเลิศพิพัฒน์ จนฺทปญฺโญ. (2554). บทบาทของพระสงฆ์ในสังคมโลกาภิวัตน์. วาสารการศึกษาและพัฒนาสังคม มหาวิทยาลัยบูรพา, 7(2), 1-9.

พระอภัย อภิชาโต (ชูขุนทด). (2554). การศึกษาหลักธรรมสำหรับพัฒนาพฤติกรรมของมนุษย์ในสังคมปัจจุบัน (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

ภาณุพงศ์ คงเชื้อจีน (2563, 30 เมษายน). ผู้อำนวยการกองส่งเสริมงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. [สัมภาษณ์].

ยงยุทธ วัชรดุล. (2548). องค์พุทธมามกะ/ความมั่นคงของพระพุทธศาสนาในประเทศไทย.กรุงเทพฯ: บริษัทโพสต์ พับลิชชิง.

สัญชัย พรหมฤาษี (2563, 14 เมษายน).ประธานกรรมการมูลนิธิเพื่อพระพุทธศาสนา. [สัมภาษณ์].

อนุรักษ์ สบายสุข. (2552). ความคิดเห็นของพุทธศาสนิกชนต่อข่าวสารพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของพระสงฆ์ (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-02-23

รูปแบบการอ้างอิง

งามฤทธิ์ ร., ญาณวุฑฺโฒ พ. ., & ศิวารัตน์ ส. . (2023). การพัฒนาพุทธศาสนิกชนไทยในปัจจุบัน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(1), R152–165. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/255696