DEVELOPING POLICY PROPOSALS FOR ENHANCING THE CAPACITY OF LEARNING MANAGERS TOWARDS DIGITAL CIVIL SERVANT POLICIES OF THE OFFICE OF THE BASIC EDUCATION COMMISSION

Authors

  • Patcharakan Medhaakkharakiat Silpakorn University
  • Thirawat Chantuk Silpakorn University
  • Phitak Siriwong Silpakorn University

Keywords:

learning manager, digital civil officer, competency

Abstract

The research objectives were to develop: 1. Program to establish leaning managers competency toward digital civil servant policies and 2. Policy recommendations regarding the establishment of leaning managers’ competency. The research processes were conducted in 2 stages: 1) checked the feasibility of implementing the proposed program to establish learning managers’ competency using a focus group discussion with 17 experts and 2) found an agreement among five education administrators using Cohen's Kappa Coefficient.

Findings were found that experts agreed that established program wre feasible and practical. The program comprised PAM model, AUD process, and DIGIT technique. Moreover, it was appropriate and feasible in term of policy implementation with the interrater reliability of 0.647 The policies to develop the learning managers’ competency was proposed in form of the value chain. The beginning of the value chain is the development of leaders and role models using a personal development plan for excellence and career growth. The middle of the value chain was the creation of the leaning ecology that was balancing, challenging, and developing continuously. The end of the chain was the enhancement of learning organization to innovate organization.

References

พัชรกันย์ เมธาอัครเกียรติ และประสพชัย พสุนนท์ (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. Veridian E-Journal ฉบับมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ, 11(1), 1944-1960.

วสันต์ สุทธาวาศ และคณะ. (2559). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างศักยภาพความเป็นนวัตกรการศึกษา. Veridian E-Journal ฉบับมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 9(2), 194-215.

วสันต์ สุทธาวาศ และประสพชัย พสุนนท์. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมสร้างนวัตกรรมระดับบุคคลในสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. Veridian E-Journal ฉบับมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 8(1), 530-545.

สำนักงานรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ. (2564). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ปีงบประมาณ พ.ศ. 2564. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2559). ภาครัฐไทยกับการก้าวเข้าสู่รัฐบาลดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2556-2561. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). ร่างแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566-2570). สืบค้น 12 สิงหาคม 2564, จาก https://www.nesdc.go.th/download/document/Yearend/2021/plan13.pdf

สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2564-2565. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, กระทรวงศึกษาธิการ.

Anderson, L., & Krathwohl, D. A. (2001). Taxonomy for Learning, Teaching and Assessing: A Revision of Bloom’s Taxonomy of Education Objective. New York: Longman.

Arena, M., et al., (2017). How to catalyze innovation in your organization. MIT Sloan Management Review, 58(4), 39–47.

Attewell, P. (1992). Technology diffusion and organizational learning: The case of business computing. Organization Science, 3(1), 1–19.

Bandura, A. (1977). social cognitive theory. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall

Bolles, R. C. (1975). Learning Theory. New York: Holt Rinehart and Winston.

Ceipek, R., et al., (2019). Technological Diversification: A Systematic Review of Antecedents, Outcomes and Moderating Effects. International Journal of Management Reviews, 21, 466–497.

Choi, J.N. & Chang, Y.J. (2009). Innovation implementation in the public sector: an integration of institutional and collective dynamics. Journal of Applied Psychology, 94(1), 245–253.

Drucker, P. F. (1998). The Coming of the New Organization. Harvard Business Review of Knowledge Management. Boston: Harvard Business School Publishing Corporation.

Garvin, D. A. (1993). Building a Learning Organization. Harward Business Review, 71(1), 778-779.

Morgan, D. L. (1998). The Focus Group Guidebook: Focus Group Kit. Volume 1. ThousandOaks. CA: Sage.

Pan F., et al. (2021). Platform diffusion at temporary gatherings: Social coordination and ecosystem emergence. Strategic Management Journal. Strat Mgmt J. 2021(42), 233–272.

Rezabek, Roger. (2000). Online Focus Groups: Electronic Discussions for Research. Forum:Qualitative Social Research, 1(1), Art.18, Retrieved from https://shorturl.asia/M5FA4

Robbins, S. P. (1990). Organization Theory: Structure Design and Application (3rd ed). New Jersey: Prentice-Hall.

Senge, P.M. (1990). The Fifth Discipline: The Art and Practice of the Learning Organization. New York: Doubleday.

Vakili, K. & Sarah, K. (2020). Organizing for innovation: A contingency view on innovative team configuration. Strategic Management Journal. Strat MgmtJ. 2020(410), 2010–2019.

Wu, L., et al., (2018). Large teams develop and small teams disrupt science and technology. Nature, 566(7744), 378–382.

Yuan, F. & Woodman, R. W. (2020). The multiple ways of behaving creatively in the workplace: A typology and model. Journal of Organizational Behavior, 42(1), 20-33.

Downloads

Published

2022-12-07

How to Cite

Medhaakkharakiat, P. ., Chantuk, T. ., & Siriwong, P. . (2022). DEVELOPING POLICY PROPOSALS FOR ENHANCING THE CAPACITY OF LEARNING MANAGERS TOWARDS DIGITAL CIVIL SERVANT POLICIES OF THE OFFICE OF THE BASIC EDUCATION COMMISSION. Journal of MCU Social Science Review, 11(6), R208-R222. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/255290