การประยุกต์ใช้การคิดเชิงออกแบบในกระบวนการนโยบายสาธารณะ
คำสำคัญ:
การคิดเชิงออกแบบ, นโยบายสาธารณะ, กระบวนการนโยบายสาธารณะบทคัดย่อ
การคิดเชิงออกแบบ (Design Thinking) เป็นการคิดแก้ไขปัญหาอย่างสร้างสรรค์จากมุมมองของผู้ใช้งาน เน้นการลงมือปฏิบัติเพื่อหาวิธีแก้ไขปัญหาให้กับมนุษย์ ผู้ออกแบบนโยบายสามารถนำการคิดเชิงออกแบบมาประยุกต์ใช้ในกระบวนการนโยบายสาธารณะได้ใน 2 ขั้นตอน ได้แก่ 1) ขั้นการระบุประเด็นปัญหาและวาระนโยบาย โดยการทำความเข้าใจกลุ่มเป้าหมายอย่างลึกซึ้ง (Empathize) ด้วยการสังเกตแบบมีส่วนร่วม การสัมภาษณ์และสนทนา แล้วตั้งกรอบปัญหา (Define) ให้ชัดเจนเพื่อหาแนวทางแก้ไข 2) ขั้นการก่อรูปนโยบาย (Policy Formulation) สามารถนำการระดมสมอง (Ideate) มาประยุกต์ใช้ในการวิเคราะห์ทางเลือกนโยบาย โดยให้กลุ่มคนที่หลากหลายรวมถึงประชาชนผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเข้ามาเสนอทางเลือกในการแก้ไขปัญหา จากนั้นสร้างต้นแบบนโยบาย (Prototype) นำนโยบายไปทดสอบ (Test) ก่อนการประกาศใช้นโยบายจริง การประยุกต์ใช้การคิดเชิงออกแบบในกระบวนการนโยบายสาธารณะ จะทำให้กระบวนการนโยบายสาธารณะมีขั้นตอนเพิ่มขึ้นอีก 1 ขั้นตอน คือการทดสอบนโยบาย (Policy Testing) ซึ่งน่าจะทำให้การกำหนดนโยบายสาธารณะสามารถแก้ไขปัญหาให้ประชาชนได้ตรงจุดมากขึ้น
เอกสารอ้างอิง
กอปรกมล ศรีภิรมย์ และปาลีรัตน์ วงศ์ฤทธิ์. (2561). นโยบายการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในกลุ่มประเทศอาเซียนต่อผลลัพธ์การดูแลผู้สูงอายุในเขตเมือง. วารสารเอเชียพิจาร, 5(9), 107-143.
แก้วคำ ไกรสรพงษ์. (2558). นโยบายสาธารณะแบบอภิปรายไตรตรอง. ใน พฤทธิสาณ ชุมพล, ม.ร.ว. และเอก ตั้งทรัพย์วัฒนา, คำและความคิดในรัฐศาสตร์ร่วมสมัย เล่ม 2 (น. 63-67). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไทยพีบีเอส. (2560). ขสมก.ยุติใช้เครื่องหยอดเหรียญบนรถเมล์ พบปัญหาใช้ไม่เต็มประสิทธิภาพ. สืบค้น 4 กันยายน 2564, จาก https://news.thaipbs.or.th/content/268438
ธนพันธ์ ไล่ประกอบทรัพย์ และคณะ. (2560). ลักษณะการเข้าถึงโครงการช่วยเหลือประชาชนของรัฐบาล: ประสบการณ์ภาคสนามจากภาคเหนือและภาคใต้ของไทย. วารสารวิจัยสังคม, 40(1), 105-139.
ไปรมา อิศรเสนา ณ อยุธยา และชูจิต ตรีรัตนพันธ์. (2560). การคิดเชิงออกแบบ: เรียนรู้ด้วยการลงมือทำ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ (TCDC).
Anderson, J. E. (2003). Public Policymaking. Boston: Houghton Mifflin.
Beckman, S. L., & Barry, M. (2007). Innovation as a Learning Process: Embedding Design Thinking. California Management Review, 50(1), 25-56.
Brown, T. (2008). Design Thinking. Harvard Business Review, 86(6), 84.
Dolata, M., & Schwabe, G. (2016). Design Thinking in IS Research Projects. InBrenner, W. & Uebernickel, F. (Ed.), Design Thinking for Innovation (pp. 67-83). Cham: Springer.
Dorst, K. & Cross, N. (2001). Creativity in the Design Process: co-evolution of problem-solution. Design Studies, 22(5), 425-437.
Dye, T. R. (2011). Understanding Public Policy. Boston: Pearson Education.
Fung, A. (2006). Varieties of Participation in Complex Governance. Public Administration Review, 66(s1), 66-75.
Laferriere, R. et al. (2019). Addressing Cognitive Challenges in Applying Design Thinking for Opportunity Discovery: Reflections from a Design Thinking Teaching Team. She Ji: The Journal of Design, Economics, and Innovation, 5(4), 383-386.
Liedtka, J., King, A. & Bennett, K. (2013). Solving Problems with Design Thinking: Ten Stories of What Works. New York: Columbia University Press.
Mintrom, M. (2016). Design Thinking in Policymaking Process: Opportunities and Challenges. Australian Journal of Public Administration, 75(3), 391-402.
Mulgan, G. (2014). Design in Public and Social Innovation: What Works and What Could Work Better. London: NESTA.
Pattnaik, R. K., & Banerjee, R. (2020). Extending Design Thinking to Public Policy. Economic & Political Weekly, 55(34), 34-41.
Rowe, P.G. (1991). Design Thinking. Cambridge: The MIT Press.
Scott, D. (2018). Embracing Design Thinking in Government. Retrieved September 11, 2021, from https://policyoptions.irpp.org/magazines/march-2018/embracing-design-thinking-in-government/
Shergold, P. (2015). Learning from Failure: Why Large Government Policy Initiatives Have Gone So Badly Wrong in the Past and How the Chances of Success in the Future Can be Improved. Canberra: Australian Public Service Commission.
Simon, H. A. (1969). The Sciences of Artificial. Cambridge: The MIT Press. (3rd edition published in 1996)
The d.school. (2010). Bootcamp Bootleg. Stanford: Hasso Plattner Institute of Design.
Thomke, S., & Feinberg, B. (2009). Design Thinking and Innovation at Apple. Harvard Business School Case 609-066.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
