การอนุรักษ์และสืบสานประเพณีวันอัฏฐมีบูชา เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
คำสำคัญ:
การอนุรักษ์และสืบสาน; วัฒนธรรมประเพณี; วันอัฏฐมีบูชา; นวัตกรรมการท่องเที่ยวบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์องค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น จัดทำชุดความรู้ และส่งเสริมการท่องเที่ยวบนฐานทุนทางประเพณีวัฒนธรรมและวิถีชุมชน วัดใหม่สุคนธาราม อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม ด้วยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 55 รูปหรือคน โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกต การร่วมกิจกรรม วิเคราะห์ข้อมูลสามเส้าด้านผู้วิจัย ด้านวิธีรวบรวมข้อมูล ตีความสร้างข้อสรุป และนำเสนอแบบพรรณนาความ
ผลการวิจัยพบว่า 1. ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการจัดงานวันอัฏฐมีบูชาของวัดใหม่สุคนธาราม ประกอบด้วย การแทงหยวก การทำกวด ตะไล และหลักพุทธธรรมที่ปรากฏในวันอัฏฐมีบูชา ได้แก่ ไตรลักษณ์ อปริหานิยธรรม สังเวชนียธรรม ความกตัญญูกตเวที และอัปปมาทธรรม ที่ประชาชนยึดถือปฏิบัติจนเป็นวิถีชีวิตนำมาซึ่งความสงบสุขของชุมชน 2. ภูมิปัญญาท้องถิ่นได้รับการถ่ายทอดมาจากพระสงฆ์ในการทำกวดตะไล การแทงหยวก ในปัจจุบันขาดการสืบทอด จึงมีการจัดเก็บภูมิปัญญาในรูปแบบวีดีทัศน์ หนังสือ สื่ออิเล็กทรอนิกส์ และจัดศูนย์การเรียนรู้ภูมิปัญญา 3. การท่องเที่ยวบนฐานทุนทางประเพณีวัฒนธรรมและวิถีชุมชน เกิดจากการนำทุนทางสังคม ทุนทางวัฒนธรรมและภูมิปัญญาที่มีอยู่มาจัดเป็นจุดท่องเที่ยวและให้นักท่องเที่ยวร่วมกิจกรรมเรียนรู้ภูมิปัญญาของชุมชน รวมถึงการจัดงานประเพณีวันอัฏฐมีบูชา ตามมาตรการในการเฝ้าระวัง ป้องกันการระบาดของเชื้อโรคติดต่ออุบัติใหม่
เอกสารอ้างอิง
ชุติกาญจน์ กันทะอู. (2560). การท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นฐาน : กรณีศึกษา บ้านร่องฟอง ตำบลร่องฟอง อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ (ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนามนุษย์และสังคม). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระครูปลัดสุวัฒน์ สุวฑฺฒโน. (2563). การดำเนินชีวิตตามหลักพุทธธรรมในยุคโควิค 19. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(1), 115-128.
พระครูสุตจินดาภรณ์ (ยงยุทธ). (2560). การศึกษาแนวทางการประยุกต์ใช้หลักไตรลักษณ์เพื่อบรรเทาทุกข์ของคนในสังคมปัจจุบัน. (ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พฤกษา ดอกกุหลาบ. (2562). "การจัดการความรู้เพื่อสืบสานศิลปะการแทงหยวกสกุลช่างเพชรบุรี". วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 2(2), 38-44.
พูลสวัสดิ์ มุมบ้านเซ่า. (2543). ศิลปะการแทงหยวก. กรุงเทพฯ: คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
การขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศ.2562. (2562, 2 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนพิเศษ 195 ง. หน้า 4.
การประกาศแผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561-2580). (2562, 18 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนพิเศษ 51 ก. หน้า 1.
ศุศราภรณ์ แต่งตั้งลำ. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกการเดินทางท่องเที่ยวไทยแบบปรกติใหม่. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 12-24.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส. (2539). พระปฐมสมโพธิกถา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ธรรมบรรณาคาร.
สโรชา อมรพงษ์มงคล. (2561). การจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในมิติความจริงแท้ และการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ กรณีศึกษา: เมืองมัลลิกา รศ.124 จังหวัดกาญจนบุรี (ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการมรดกวัฒนธรรมและอุตสาหกรรมสร้างสรรค์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุดแดน วิสุทธิลักษณ์. (2558). องค์ความรู้ว่าด้วยการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์: คู่มือและแนวทางปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
สุวรรณฐา ลึม. (2562). แนวทางส่งเสริมกตัญญูกตเวทีในสังคมไทย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 7(2), 424-431.
Kemmis, S., & Taggart, R. (1988). The Action Research Planer (3rd ed.). Victoria: Deakin University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
