ความมั่นคงทางยาและเวชภัณฑ์ของชาติ ด้านการผลิต จัดหา วิจัยยา และเวชภัณฑ์ในเหตุการณ์วิกฤตขององค์การเภสัชกรรม

ผู้แต่ง

  • ถนัด เบิกนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • วิจิตรา ศรีสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • สัณฐาน ชยนนท์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

คำสำคัญ:

ยาและเวชภัณฑ์, ความมั่นคง, องค์การเภสัชกรรม

บทคัดย่อ

การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1. บทบาทและสภาพปัญหาขององค์การเภสัชกรรม
2. การพัฒนาองค์การเภสัชกรรม และ 3. แนวทางในการพัฒนาความมั่นคงทางยาและเวชภัณฑ์ของชาติ ด้านการผลิต จัดหา วิจัยยาและเวชภัณฑ์ในเหตุการณ์วิกฤตขององค์การเภสัชกรรม เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก กับผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 18 คน และจัดสนทนากลุ่ม จำนวน 12 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการจัดกลุ่มข้อมูล วิเคราะห์เชิงเนื้อหา และตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า

ผลการศึกษา พบว่า 1. มีภารกิจในการผลิตยาและเวชภัณฑ์ภายในประเทศ วิจัยยา เตรียมยาและเวชภัณฑ์สำรองในกรณีฉุกเฉิน 2. องค์การเภสัชกรรมมีพันธกิจสนองนโยบายด้านสาธารณสุขของประเทศ ผลิตและจัดหายาและเวชภัณฑ์ที่มีคุณภาพ รักษาระดับราคายาและเวชภัณฑ์ สำรองยาและเวชภัณฑ์ที่จำเป็นในยามฉุกเฉิน และ 3. แนวทางในการพัฒนาความมั่นคงทางยาและเวชภัณฑ์ของชาติ ด้านการผลิต จัดหา วิจัยยาและเวชภัณฑ์ในเหตุการณ์วิกฤตขององค์การเภสัชกรรม พบว่า องค์การเภสัชกรรมมีการสร้างคลังยาและเวชภัณฑ์แห่งใหม่ พัฒนาระบบคลังและกระจายสินค้า การดำเนินงานตามแนวทางทั้ง 7 ข้อส่งผลให้องค์การเภสัชกรรมเป็นองค์กรหลักเพื่อความมั่นคงทางยาและเวชภัณฑ์ของประเทศ

เอกสารอ้างอิง

กรุงเทพธุรกิจ. (2563). ‘องค์การเภสัชกรรม’ เพิ่มกำลังผลิต-พื้นที่ปลูกกัญชาอีกว่า 32 เท่า. สืบค้น 15 เมษายน 2564, จาก https://shorturl.asia/EqZy7

ชมพูนุช แตงอ่อน. (2560). อุตสาหกรรมยา. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจ ธุรกิจ และเศรษฐกิจฐานราก ธนาคารออมสิน.

ฐาปนีย์ เผือกสุวรรณ. (2557). การนำนโยบายการใช้สิทธิเหนือสิทธิบัตรยาไปปฏิบัติในประเทศไทย. วารสารจันทรเกษมสาร, 20(39), 109 – 118.

ณัฎฐวรรณ คำแสน. (2564). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมในการป้องกันตนเองจากการติดเชื้อไวรัสโควิด-19 ของประชาชนในเขตอำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 4(1), 33-48.

ประทีป ธนกิจเจริญ. (2563). บทสัมภาษณ์ส่องสังคมไทยหลังโควิด-19 ตอกย้ำความสำคัญการกระจายอำนาจ ปูทางสู่การปฏิรูปประเทศ. กรุงเทพฯ: กลุ่มงานสื่อสารสังคม สำนักงานสุขภาพแห่งชาติ.

โรงงานเภสัชกรรมทหาร ศูนย์การอุตสาหกรรมป้องกันประเทศและพลังงานทหาร. (2563). ยาและเวชภัณฑ์กับหลักประกันความมั่นคงแห่งชาติ. วารสารหลักเมือง, 29(354),63-65.

สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2560). ขับเคลื่อนอนาคตสู่ความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน Thailand 4.0. วารสารไทยคู่ฟ้า, 33(1), 18-19.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). สรุปความคิดเห็นผู้เข้าร่วมประชุมประจำปี 2559 ของ สคช. เรื่อง “ร่างแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 12.” วารสารเศรษฐกิจและสังคม, 53(3), 45-49.

สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2562). พิมพ์เขียว Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความมั่นคงมั่งคั่งและยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

เสาวณี จันทะพงษ์. (2563). วิกฤตโควิด-19 กับมุมมองด้านเศรษฐศาสตร์สุขภาพ. กรุงเทพฯ: ธนาคารแห่งประเทศไทย.

วินิต อัศวกิจวิรี และคณะ. (2562). การปฏิรูปความมั่นคงทางด้านยาและเวชภัณฑ์ของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.).

องค์การเภสัชกรรม. (2561). รายงานประจำปี 2561. (Annual Report 2018). กรุงเทพฯ: องค์การเภสัชกรรม.

___________. (2562). รายงานประจำปี 2562 (Annual Report 2019). กรุงเทพฯ: องค์การเภสัชกรรม.

Grass, M., & Mosle, S. (2015). The Importance of the Pharmaceutical Industry for Switzerland. Basel, Switzerland: Interpharma.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-08-16

รูปแบบการอ้างอิง

เบิกนา ถ., ศรีสอน ว. ., & ชยนนท์ ส. . (2022). ความมั่นคงทางยาและเวชภัณฑ์ของชาติ ด้านการผลิต จัดหา วิจัยยา และเวชภัณฑ์ในเหตุการณ์วิกฤตขององค์การเภสัชกรรม. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(4), R55-R68. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/254703