การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการศาสนทายาท ของคณะสงฆ์จังหวัดนนทบุรี

ผู้แต่ง

  • พระครูปลัดวิชาญ วิชฺชาธโร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระมหาสุนันท์ สุนนฺโท มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระอุดมสิทธินายก (กำพล คุณงฺกโร) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนารูปแบบ, การบริหารจัดการ, ศาสนทายาท, คณะสงฆ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์สภาพทั่วไป ศึกษาองค์ประกอบ และ นำเสนอการพัฒนา เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพโดยสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 17 รูปหรือคน และการสนทนากลุ่มเฉพาะกับผู้ทรงคุณวุฒิ 10 รูปหรือคน โดยเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการพรรณนาความ และการวิจัยเชิงปริมาณ ดำเนินการโดยศึกษากลุ่มตัวอย่างจำนวน 148 รูป เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวมรวมข้อมูลคือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่  ค่าความถี่ ค่าร้อยละ หาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า 1. วัดมีความพร้อมด้านบุคลากร วัดมีความพร้อมด้านสถานที่ มีเวทีในการพัฒนาความรู้ความสามารถ มีกิจกรรมที่เป็นการส่งเสริมศรัทธา มีการควบคุมเรื่องระเบียบวินัยอย่างเคร่งครัด 2. องค์ประกอบที่สำคัญ 2 ประการ คือ 1) องค์ประกอบด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ 2) องค์ประกอบด้านไตรสิกขา 3. การพัฒนารูปแบบ ประกอบด้วย การปลูกฝักศรัทธาในพระพุทธศาสนาแก่ศาสนทายาทโดยให้มีศรัทธาอย่างแนบแน่น และมีความรักและศรัทธาในพระรัตนตรัย การเพิ่มศักยภาพทางปัญญาให้ศาสนทายาทได้มีความรู้พระปริยัติธรรมแผนกธรรม มีความรู้พระปริยัติธรรมแผนกบาลี และสามารถสอนธรรมะได้  การเพิ่มขีดความสามารถให้กับศาสนทายาทให้มีการพัฒนาตนอยู่เสมอ  สามารถเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้เป็นอย่างดี และสามารถช่วยเหลือตนเองและผู้อื่นได้ การเสริมสร้างองค์ความรู้ด้านพระพุทธศาสนาให้ศาสนทายาท

เอกสารอ้างอิง

จักรวาล สุขไมตรี. (2557). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพุทธจริยธรรมระดับอุดมศึกษา (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ณัฐกานต์ บุญแนบ. (2562). การนำหลักพุทธธรรมมาปลูกฝังให้กับต้นกล้าที่เป็นเยาวชนซึ่งเป็นอนาคตของชาติ. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 2(2), 55-64.

ณัฐชนันตร์ อยู่สีมารักษ์. (2557). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักพุทธธรรมของสถานศึกษาของรัฐ สังกัดกรุงเทพมหานคร (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ธีรศักดิ์ บึงมุม. การพัฒนาจริยธรรมนักเรียนโดยอาศัยกระบวนการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน ศูนย์พัฒนาคุณภาพชีวิตชุมชน อำเภอน้ำพง จังหวัดขอนแก่น. วารสารธรรมทรรศน์, 15(1), 148.

บัญชายุทธ นาคมุจลินท์. (2557). แนวทางการพัฒนาศาสนทายาทที่พึงประสงค์ในพระพุทธศาสนา (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ปาริชาติ ธีระวิทย์. (2561). การเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรมสำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 11(1), 37.

พระครูพิศิษฏ์ประชานาถ (ประยูร นนฺทิโย) และคณะ. (2564). การพัฒนาเครือข่ายเยาวชนในการจัดกิจกรรมเสริมสร้างเครือข่าย ลดปัจจัยเสี่ยงตามแนวพระพุทธศาสนา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ, 4(2), 69-80.

พระไพศาล พหุสุตฺโต. (2558). วิธีการสร้างศาสนทายาทของพระสายปฏิบัติ ในจังหวัดสกลนคร. วารสารปณิธาน, 11(16), 130.

พระมหาทวี วิสารโท. (2560). การบวชเป็นศาสนทายาทในพุทธศาสนาแบบเถรวาท. วารสาร มจร สังคมศาสตรปริทรรศน์, 6(1), 23-24.

พระราชวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2545). ทิศทางการศึกษาของคณะสงฆ์. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2563). ข้อมูลพื้นฐานทางพระพุทธศาสนา ปี 2562. สืบค้น 19 มิถุนายน 2563, จากhttp://sta.onab.go.th/index.php?option =com_content&view=article&id=349&Itemid= 361

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-04-21

รูปแบบการอ้างอิง

วิชฺชาธโร พ. ., สุนนฺโท พ., & (กำพล คุณงฺกโร) พ. (2022). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการศาสนทายาท ของคณะสงฆ์จังหวัดนนทบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(2), 109–120. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/254387