VIEWPOINT FUTURISTIC LEARNING MANAGEMENT BY PRINCIPAL BUDDHISM TO PROMOTE IN NEW NORMAL

Authors

  • PhraWisan Ñaṇvīro Chiang Mai University
  • Charin Mangkhang Chiang Mai University

Keywords:

Learning Management, Buddhism, New Normal

Abstract

Learning management according to Buddhist principles is one of the learning subjects of social studies, which is very important for the development of learners' competence to have knowledge and ability to live in a new way of social media literacy, a new way of social change to live with other people happily and to include the behavior of learners to be moral and ethical. In this academic article, the author presents a perspective on the future of learning management according to Buddhism in order to promote a new way of society in the following aspects: 1) Future perspective on learning management according to Buddhism using a futuristic perspective. The future from the forecast and a possible future in the management of learning according to the principles of Buddhism is Tiisikkha learning management system that consists of morality, concentration, and wisdom 2) The aspect of promoting Buddhism principles in a new way society (New Normal) by using Buddhism dharma principles, namely 4 principles of Padhăna, effort, namely Sangwarapadhăna, effort to avoid, Pahăna-padhăna, effort to abandon, Bhavană-padhăna, effort to develop, and Anurakkhană-padhăna, effort to maintain in new society or new normal.

Author Biography

PhraWisan Ñaṇvīro, Chiang Mai University

Faculty of Education, Chiang Mai University, Thailand

References

ทนงศักดิ์ แสงสว่างวัฒนะ. (2563). "New Normal" วิถีชีวิตใหม่และการปรับตัวของคนไทยหลังโควิด-19: การงาน การเรียน และธุรกิจ. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 4(3), 371-386.

ธัชเฉลิม สุทธิพงษ์ประชา และธันยพร สุนทรธรรม. (2561). คู่มือการมองอนาคต (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยสหวิทยาการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ธัญญ์นภัส วิรัตน์เกษม. (2564). การพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมด้านพฤติกรรมคุณธรรมจริยธรรมในวิถีชีวิตความปกติใหม่ (New Normal) ของนักเรียนโรงเรียนเทศบาลวัดโพธิ์ จังหวัดชลบุรี. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 7(2), 114-127.

ปราโมทย์ ยอดแก้ว. (2564). การตลาดดิจิทัลกับการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตใหม่ในสังคมไทย. วารสารสังคมวิจัยและพัฒนา, 3(1), 11-22.

พระครูธรรมคุต สุทฺธิวจโน (สุทธิพจน์). (2564). การดำรงชีวิตวิถีใหม่ตามแนวพระพุทธศาสนา. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร, 9(1), 197-209.

พระครูวินัยธรวรรธนา ญาณวโร และคณะ. (2564). การเกษตรเชิงพุทธกับแนวทางการแก้ปัญหาเศรษฐกิจ. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 3(1), 37-48.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2540). พระพุทธศาสนาพัฒนาคนและสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ส่วนท้องถิ่น.

__________ . (2542). การเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

__________ . (2542). ทางสายอิสรภาพของการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธธรรม.

พระปลัดสถาพร ปุ่มเป้า. (2564). แนวทางการสอนภาษาไทยในชีวิตวิถีใหม่ ท่ามกลางวิกฤตการณ์ COVID-19. วารสารวิชาการร้อยแก่นสาร, 6(8), 388-403.

พระมหาโพธิวงศาจารย์. (2563). วิถีชีวิตใหม่ New Normal. สืบค้น 10 กรกฎาคม 2564, จาก https://siamrath.co.th/n/166631

พระศักดิ์ดา ฉนฺทโก และสมศักดิ์ บุญปู่. (2558). กระบวนการพัฒนาผู้เรียนตามแนวพระพุทธศาสนาในสังคมไทย. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 17(3), 144-153.

พหล สง่าเนตร. (2563). การขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติสู่ยุค “ฐานวิถีชีวิตใหม่ (New Normal)” ด้วย STAR STEMS. วารสารสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ, 11(2), 1-9.

ลัญจกร นิลกาญจน์. (2563). พุทธธรรมวิถีชีวิตใหม่ กับการพัฒนาสุขภาพและเศรษฐกิจชุมชนวัดพรหมโลก อำเภอพรหมคีรี จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 22(2), 87-102.

วศิน อินทสระ. (2561). ไตรลักษณ์ (ออนไลน์). สืบค้น 10 กรกฎาคม 2564, จากhttp;//www.jozh.net/index.pho?mo=3 &art=2456056.

วิทิต บัวปรอท. (2564). ทิศ 6 ในพระพุทธศาสนากับการสร้างสัมพันธภาพระหว่างบุคคลในยุควิถีปกติใหม่. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(6), 208-221.

สิริรัตน์ ช่อฉาย. (2564). ศึกษาพฤติกรรมชีวิตวิถีใหม่ของนักเรียนในช่วงสถานการณ์ COVID-19. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์รำไพพรรณี, 2(1), 1-14.

สุพจน์ อิงอาจ. (2564). การจัดการเรียนการสอนออนไลน์ที่ส่งผลต่อการตั้งใจอย่างต่อเนื่องต่อการเรียนในแบบฐานวิถีชีวิตใหม่ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารบริหารธรุกิจเทคโนโลยีมหานคร, 18(1), 28-45

อรอุมา เจริญสุข. (2553). การตรวจสอบโมเดลอิทธิพลของตัวแปรกำกับที่มีการส่งผ่านของพฤติกรรมจริยธรรมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์, 21(1), 81-94

อลงกรณ์ เกิดเนตร. (2564). การจัดการชั้นเรียนออนไลน์ด้วยรูปแบบ SMILES เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ชีวิตวิถีใหม่ในยุคเปลี่ยนผ่านการศึกษาด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 13(1), 294-307.

อุทัย วรเมธีศรีสกุล และคณะ. (2561). พุทธวิธีการเรียนการสอน. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 5(1), 71-81

Hough, B., & Duncan, K. (1970). Teaching description and analysis. Addison-Westlu.

Poddubnaya, T. N. (2021). Distance Learning Experience in the Context of Globalization of Education. Propósitos y Representaciones, 9, 1-7.

Downloads

Published

2022-08-16

How to Cite

Ñaṇvīro, P. ., & Mangkhang , C. . (2022). VIEWPOINT FUTURISTIC LEARNING MANAGEMENT BY PRINCIPAL BUDDHISM TO PROMOTE IN NEW NORMAL. Journal of MCU Social Science Review, 11(4), A59-A73. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/254339