รูปแบบการบริหารจัดการงานสาธารณสงเคราะห์ของวัดพนัญเชิงวรวิหาร ตามแนวพระดำริสมเด็จพระสังฆราช

ผู้แต่ง

  • พระเมธีวราภรณ์ (เชิดชัย กตปุญฺโญ) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระอุดมสิทธินายก (กำพล คุณงฺกโร) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระมหาสุนันท์ สุนนฺโท มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

งานสาธารณสงเคราะห์, การบริหารจัดการ, วัดพนัญเชิงวรวิหาร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพทั่วไป ศึกษากระบวนการ และนำเสนอรูปแบบการบริหารจัดการงานสาธารณสงคราะห์ของวัดพนัญเชิงวรวิหารตามแนวพระดำริสมเด็จพระสังฆราช เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณ  เก็บข้อมูลจากแบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างคือประชาชนรอบวัดพนัญเชิงวรวิหาร จำนวน 202 คน ใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) และค่าเอฟ (F-test) และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการเก็บข้อมูลจากแบบสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 18 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1. ประชาชนมีความคิดเห็นต่อสภาพทั่วไปของการบริหารจัดการ โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.25 ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.540 2. ประชาชนมีความคิดเห็นต่อการบริหารจัดการ ในกระบวนการบริหารแบบ PDCA โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.37 ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.534 3. รูปแบบการบริหารมี 4 รูปแบบ ได้แก่ 1) ด้านการวางแผน เป็นขั้นตอน มีการประชุมงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อวางแผนงานร่วมกัน 2) ด้านการดำเนินการ การช่วยเหลือตรงกับความต้องการของผู้ที่ได้รับความเดือดร้อน 3) ด้านการตรวจสอบดำเนินการ มีการพูดคุย ถึงปัญหาและอุปสรรค เพื่อการแก้ไขในการปฏิบัติงานต่อไป 4) ด้านการปรับปรุงการทำงาน มีการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นได้อย่างตรงปัญหา การแก้ปัญหาเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

References

ประดับ โพธิกาญจนวัตร. (2563). บันทึกสถิติผู้ได้รับการสงเคราะห์จากวัดพนัญเชิงวรวิหาร. พระนครศรีอยุธยา: สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

พระครูพิศิษฏ์ประชานาถ (ประยูร นนฺทิโย). (2563). สภาพทั่วไปการมีส่วนร่วมของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชนจังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 3(2), 50-59.

พระครูไพศาลวัฒนคุณ (สมพร ฐิตปุญโญ). (2557). ประสิทธิผลการจัดการงานสาธารณสงเคราะห์ของวัดในจังหวัดปทุมธานี. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูศุภธรรมคุณ. (2563). การสาธารณสงเคราะห์. สืบค้น 20 กันยายน 2563, จาก http://songbanmoh.myreadyweb.com/article /topic-11536.html.

พระทรงศักดิ์ ถิรธมฺโม. (2564). ผลสัมฤทธิ์จากการปฏิบัติธรรมของประชาชนที่วัดมเหยงคณ์จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ, 4(1), 57-64.

พระปลัดชุมพล อาภทฺธโรและคณะ. (2561). การสร้างแรงจูงใจตามหลักพุทธธรรมให้แก่ประชาชนในการทำบุญของวัดพุน้อย อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 1(2), 1-10.

พระมหากังวาล ธีรธมฺโม (ศรชัย). (2557). การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการสำนักปฏิบัติธรรม ประจำจังหวัด. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาสุทิน สุทินฺโน. (2556). การบริหารจัดการเครือข่ายเชิงพุทธของกลุ่มโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษากลุ่ม 1. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสุคนธ์ ญาณาวุโธและคณะ. (2563). การส่งเสริมประชาชนในการดำเนินชีวิตตามหลักฆราวาสธรรมของพระสงฆ์ อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 3(2), 25-39.

พินิจ ลาภธนานนท์ และคณะ. (2562). แนวคิดพุทธศาสนาเพื่อสังคมสังคหธุระและสาธารณสงเคราะห์วิถีพุทธ. (หน้า 13-14). นนทบุรี: นิติธรรมการพิมพ์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: นามมีบุ๊ค.

วรภาส ประสมสุขและนิพนธ์ กินาวงศ์. (2550). หลักการบริหารการศึกษาตามแนวพุทธ. วารสารศึกษาศาสตร์, 18(2), 63-84.

สมเด็จพระมหาวีรวงศ์. (2563). ประทานพระดำริให้วัดจัดตั้งโรงทานช่วยเหลือผู้ประสบความยากลำบากในสถานการณ์โรคระบาด. กรุงเทพ: สำนักงานเลขานุการสมเด็จพระสังฆราช วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม, [ประกาศ]. เลขที่ สสร. 146/2563.

สุริยนต์ น้อยสงวน. (2561). รูปแบบการปฏิบัติงานสาธารณสงเคราะห์ของ คณะสงฆ์ในจังหวัดศรีสะเกษ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์, 6(พิเศษ), 383-394.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2021-12-19

How to Cite

(เชิดชัย กตปุญฺโญ) พ., (กำพล คุณงฺกโร) พ., & สุนนฺโท พ. . (2021). รูปแบบการบริหารจัดการงานสาธารณสงเคราะห์ของวัดพนัญเชิงวรวิหาร ตามแนวพระดำริสมเด็จพระสังฆราช. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(4), 31–41. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/253253