EFFECTIVENESS OF ECOTOURISM MANAGEMENT IN SAMUT SAKHON PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Objectives of this research article were: 1. To study the status of ecotourism management in Samut Sakhon Province; 2. To study factors affecting the effectiveness of ecotourism management of Samut Sakhon Province by integrating Buddhist principles in Samut Sakhon Province conducted by the mixed methods. The quantitative research, Data were collected by questionnaires from 470 samples sampling with parameter lines (47 x 10), Data analyzed with a social science statistical package. Qualitative research, data were collected from17 key informants with in-depth-interviewing and analyzed by content descriptive interpretation.
The research findings were as follows: 1. The management of ecotourism according to the public opinion was at high level in all aspects; 2. Factors affecting the effectiveness of ecotourism management were the factors in the context of tourism management. They were Participation and Sapaya 7 that had direct influence Indirect influence and the total influence on the effectiveness of ecotourism management in Samut Sakhon Province 3. The model of ecotourism management effectiveness in 5 aspects 1) tourist attraction quality 2) infrastructure and facilities 3) tourism personnel 4) Creating a balance for tourism 5) Sappaya 7, these factors make ecotourism in Samut Sakhon Province more sustainable and balanced.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
In order to conform the copyright law, all article authors must sign the consignment agreement to transfer the copyright to the Journal including the finally revised original articles. Besides, the article authors must declare that the articles will be printed in only the Journal of MCU Journal of Social Sciences. If there are pictures, tables or contents that were printed before, the article authors must receive permission from the authors in writing and show the evidence to the editor before the article is printed. If it does not conform to the set criteria, the editor will remove the article from the Journal without any exceptions.
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2563). สรุปแผนปฏิบัติการส่งเสริมการท่องเที่ยวประจำปี 2562 การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) ฉบับที่ 2. สืบค้น 20 กันยายน 2563, จาก https://www.tat.or.th/th/about-tat/annual-report
คณะกรรมการสมาคมส่งเสริมท่องเที่ยว จังหวัดสมุทรสาคร. (2563). ข้อมูลท่องเที่ยวจังหวัดสมุทรสาคร. สืบค้น 21 กันยายน 2563, จาก https://samutsakhon.suchart.work/sample-page/
พระครูพิมลธรรมภาณ (มานพ กนฺตสีโล). (2561). การบริหารการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 1(2), 11-21.
พระแมนรัตน์ จตฺตมโลและคณะ. (2562). การพัฒนาวัดเพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 2(2), 24-33.
พระศรีสังคม ชยานุวฑฺโฒ. (2561). การท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา : รูปแบบและเครือข่ายการจัดการท่องเที่ยวของวัดในสังคมไทย (ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชาการพัฒนาสังคม). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภูวดล บัวบางพลู. (2561). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนอุทยานแห่งชาติเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 12(2), 91-100.
รัตติยา พรมกัลป์. (2562). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของแบบจำลองการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนเชิงสร้างสรรค์ ในจังหวัดนครสวรรค์. (ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชารัฐประศาสนศาตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดสมุทรสาคร. (2563). จำนวนนักท่องเที่ยว/รายได้จากการท่องเที่ยว. สืบค้น 1 ตุลาคม 2563, จาก https://samutsakhon.mots.go.th/more_news.php?cid=49