ประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาคร

กชนิภา อินทสุวรรณ์; สุรพล  สุยะพรหม; เกียรติศักดิ์  สุขเหลือง

ผู้แต่ง

กชนิภา อินทสุวรรณ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
สุรพล สุยะพรหม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
เกียรติศักดิ์ สุขเหลือง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ประสิทธิผล, การบริหารจัดการ, การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพการการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาคร 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาคร 3) เพื่อนำเสนอรูปแบบประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยการบูรณาการหลักพุทธธรรมของจังหวัดสมุทรสาคร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณสุ่มตัวอย่างด้วยการ ใช้เส้นพารามิเตอร์ (47 x 10) ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 470 ตัวอย่าง เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติด้านสังคมศาสตร์ การวิจัยเชิงคุณภาพ การเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญแบบเจาะจง จำนวน 17 รูป/คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลสรุปเชิงพรรณนาเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศซึ่งความคิดเห็นของประชาชนโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากทุกด้าน 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ มีปัจจัยด้านบริบทการบริหารจัดการท่องเที่ยว ด้านการมีส่วนร่วม และหลักสัปปายะ 7 มีอิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อม และอิทธิพลรวมต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาคร 3) รูปแบบประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ มี 5 ด้าน 1) คุณภาพแหล่งท่องเที่ยว 2) โครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวก 3) บุคลากรด้านการท่องเที่ยว 4) การสร้างความสมดุลให้กับการท่องเที่ยว 5) หลักสัปปายะ 7 ซึ่งทำให้การท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาครมีความยั่งยืนและสมดุลต่อไป

References

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2563). สรุปแผนปฏิบัติการส่งเสริมการท่องเที่ยวประจำปี 2562 การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) ฉบับที่ 2. สืบค้น 20 กันยายน 2563, จาก https://www.tat.or.th/th/about-tat/annual-report

คณะกรรมการสมาคมส่งเสริมท่องเที่ยว จังหวัดสมุทรสาคร. (2563). ข้อมูลท่องเที่ยวจังหวัดสมุทรสาคร. สืบค้น 21 กันยายน 2563, จาก https://samutsakhon.suchart.work/sample-page/

พระครูพิมลธรรมภาณ (มานพ กนฺตสีโล). (2561). การบริหารการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 1(2), 11-21.

พระแมนรัตน์ จตฺตมโลและคณะ. (2562). การพัฒนาวัดเพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 2(2), 24-33.

พระศรีสังคม ชยานุวฑฺโฒ. (2561). การท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา : รูปแบบและเครือข่ายการจัดการท่องเที่ยวของวัดในสังคมไทย (ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชาการพัฒนาสังคม). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ภูวดล บัวบางพลู. (2561). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนอุทยานแห่งชาติเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 12(2), 91-100.

รัตติยา พรมกัลป์. (2562). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของแบบจำลองการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนเชิงสร้างสรรค์ ในจังหวัดนครสวรรค์. (ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชารัฐประศาสนศาตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดสมุทรสาคร. (2563). จำนวนนักท่องเที่ยว/รายได้จากการท่องเที่ยว. สืบค้น 1 ตุลาคม 2563, จาก https://samutsakhon.mots.go.th/more_news.php?cid=49