ประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาคร
คำสำคัญ:
ประสิทธิผล, การบริหารจัดการ, การท่องเที่ยวเชิงนิเวศบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพการการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาคร 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาคร 3) เพื่อนำเสนอรูปแบบประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยการบูรณาการหลักพุทธธรรมของจังหวัดสมุทรสาคร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณสุ่มตัวอย่างด้วยการ ใช้เส้นพารามิเตอร์ (47 x 10) ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 470 ตัวอย่าง เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติด้านสังคมศาสตร์ การวิจัยเชิงคุณภาพ การเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญแบบเจาะจง จำนวน 17 รูป/คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลสรุปเชิงพรรณนาเนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศซึ่งความคิดเห็นของประชาชนโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากทุกด้าน 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ มีปัจจัยด้านบริบทการบริหารจัดการท่องเที่ยว ด้านการมีส่วนร่วม และหลักสัปปายะ 7 มีอิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อม และอิทธิพลรวมต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาคร 3) รูปแบบประสิทธิผลการบริหารจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ มี 5 ด้าน 1) คุณภาพแหล่งท่องเที่ยว 2) โครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวก 3) บุคลากรด้านการท่องเที่ยว 4) การสร้างความสมดุลให้กับการท่องเที่ยว 5) หลักสัปปายะ 7 ซึ่งทำให้การท่องเที่ยวเชิงนิเวศของจังหวัดสมุทรสาครมีความยั่งยืนและสมดุลต่อไป
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2563). สรุปแผนปฏิบัติการส่งเสริมการท่องเที่ยวประจำปี 2562 การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) ฉบับที่ 2. สืบค้น 20 กันยายน 2563, จาก https://www.tat.or.th/th/about-tat/annual-report
คณะกรรมการสมาคมส่งเสริมท่องเที่ยว จังหวัดสมุทรสาคร. (2563). ข้อมูลท่องเที่ยวจังหวัดสมุทรสาคร. สืบค้น 21 กันยายน 2563, จาก https://samutsakhon.suchart.work/sample-page/
พระครูพิมลธรรมภาณ (มานพ กนฺตสีโล). (2561). การบริหารการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 1(2), 11-21.
พระแมนรัตน์ จตฺตมโลและคณะ. (2562). การพัฒนาวัดเพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 2(2), 24-33.
พระศรีสังคม ชยานุวฑฺโฒ. (2561). การท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา : รูปแบบและเครือข่ายการจัดการท่องเที่ยวของวัดในสังคมไทย (ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชาการพัฒนาสังคม). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภูวดล บัวบางพลู. (2561). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนอุทยานแห่งชาติเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 12(2), 91-100.
รัตติยา พรมกัลป์. (2562). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของแบบจำลองการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนเชิงสร้างสรรค์ ในจังหวัดนครสวรรค์. (ดุษฎีนิพนธ์ สาขาวิชารัฐประศาสนศาตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดสมุทรสาคร. (2563). จำนวนนักท่องเที่ยว/รายได้จากการท่องเที่ยว. สืบค้น 1 ตุลาคม 2563, จาก https://samutsakhon.mots.go.th/more_news.php?cid=49
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2021 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น