BUDDHIST METHODOLOGY FOR SUCCESS IN THE ADMINISTRATION OF LOCAL GOVERNMENT ORGANIZATIONS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aimed to study Buddhist method for administration success of Local Administrative Organizations. Because Local Administrative Organization is an agency that is close to the people and is responsible for providing public services and taking care of people's health in the area. How ever Local Administrative Organizations are unable to fully meet the needs of local people. This was due to the problem of human resources, budget, materials and management. Therefore, Buddhist methods should be applied to the administration of Local Administrative Organizations as follows: (1) Personnel development by personal change of personnel to be a person who is happy in the organization according to the principle of the Bhavana (2) Human development by modifying the behavior of personnel to be able to work together happily and have unity according to the principles of the Saraniyadhamma 6 and (3) Work development by modifying the feelings and behaviors of personnel in order to operate at full capacity and aiming for the same goal according to the principle of Four Iddhippada. Which will result in the local Administrative Organization to operate with efficiency and effectiveness for the best interest of the people, communities, society and the country in the future.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
In order to conform the copyright law, all article authors must sign the consignment agreement to transfer the copyright to the Journal including the finally revised original articles. Besides, the article authors must declare that the articles will be printed in only the Journal of MCU Journal of Social Sciences. If there are pictures, tables or contents that were printed before, the article authors must receive permission from the authors in writing and show the evidence to the editor before the article is printed. If it does not conform to the set criteria, the editor will remove the article from the Journal without any exceptions.
References
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2559). รายงานผลการศึกษา เรื่อง การกล่าวหา การชี้มูลความผิด ข้อทักท้วงและพฤติกรรมการกระทำความผิดขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ส่วนท้องถิ่น.
โกวิทย์ พวงงาม. (2544). การปกครองท้องถิ่นไทย หลักการและมิติใหม่ในอนาคต (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
ขวัญชนก ใจเสงี่ยม. (2558). การบริหารงานของสถานีโทรทัศน์ดิจิทัลช่องวอยซ์ทีวี (การค้นคว้าอิสระปริญญาวารสารศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารสื่อสารมวลชน). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ไททัศน์ มาลา. การปกครองท้องถิ่นไทยในระยะเปลี่ยนผ่าน. วารสารวไลยอลงกรณ์ ปริทัศน์, 1(2), 29–24.
บุญทัน ดอกไธสง. (2537). การจัดองค์การ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฏก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 39). กรุงเทพฯ: มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต).
พัชราวลัย สังข์ศรี. (2561). พุทธวิธีกับการบริหารการศึกษา. วารสาร Veridian E-Journal, Silpakorn University, 11(1), 1260–1270.
ยุติธรรม ปัทมะ. (2558). การปฏิรูปการปกครองส่วนท้องถิ่น (The Local Administrative Reform). กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2541). การบริหารเมืองหลวงและการบริหารท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
Bovee, C. L. et. al. (1993). Management. New York: Mc Graw – Hill.
Dubrin, A. J., & Ireland, R. D. (1993). Management and organization (2nd. ed.). Ohio: South Westem Publishing Company.
Fesler, J, W. & Kettl, D. F. (1991). The Politics of the administrative process. New Jersey: Chatham House.
Freeman, R. E. (1992). Management (5th ed.). New Jersey: Practice - Hall.
Herbert, A. S. (1947). Administrative Behavior. New York: Macmillan.
The Grolier International Dictionary. (1992). Danbury. CT: Grilier.