EFFECTIVENESS OF THE TRAFFIC PROBLEM SOLVING POLICY IMPLEMENETATION OF THE TRAFFIC POLICE DIVISION

Authors

  • Phusit Visescamin Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Boonton Dockthaisong Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Surapon Suyaprom Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Effectiveness, Policy, The Traffic Problem Solving

Abstract

The objectives of this research article were to study the level of the policy implementation, the factors affecting the effectiveness of the policy and propose the development of increasing efficiency of the implementation of the traffic problem solving policy of the Traffic Police Division by integrating Buddhist principles. Research methodology was the mixed methods: The quantitative method by survey research collecting data from 350 samples Data were analyzed by using frequency, percentage, mean, standard deviation, correlation analysis and multiple regression analysis using statistical software. The qualitative method, data were collected from 17 key informants by in-depth-interviewing and 12 participants in focus group discussions to confirm the model after data synthesis. Findings were as follow:1. The effectiveness of the traffic problem solving policy implementation by overall was at  high level (gif.latex?\bar{X}= 3.99, SD = 0.558). 2. Factors affecting the effectiveness of the Implementation of the Traffic Problem Solving Policy of the Traffic Police Division were found that the implementation of the 4 secularism principles had an influence on the effectiveness of the traffic problem solving policy implementation of the Traffic Police Division with statistically significant value at the level of 0.01 in order of importance as follows: patience (tolerance), sincerity (truth), sacrifice (Caja) and practice (Dharma), with adjusted decision coefficient. (Adj. R2) equals 0.353. 3. Integrating the principles of Buddhism, the 4 secular principles consisted of: 3.1 Patience, patience, refusal to overcome obstacles , 3.2 being sincere to oneself and others , 3.3 sacrificing, generous to others and honesty and 3.4 Self-training.

References

ธัชพนธ์ ยอดทองและคณะ. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบของการบริหารจัดการจราจรกรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารธุรกิจอุตสาหกรรม, 1(1), 74-82.

ธีร์ เกสทอง. (2561). รูปแบบการป้องกันการละเมิดกฎหมายจราจรของกองบัญชาการตำรวจนครบาล. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 10(2), 13-28.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ยุทธ ไกยวรรณ์. (2556). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรกานต์ สาระปัญญา. (2558). การจัดการจราจรในย่านศูนย์การค้า ย่านชุมชน และจุดบริการขนส่งสาธารณะ: กรณีศึกษาในเขตเทศบาลนครรังสิต (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: ศูนย์สารสนเทศการวิจัย สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ (วช.).

วรพล วัฒนจึงโรจน์และคณะ. (2557). การศึกษาความสัมพันธ์ของตัวแปรกระแสจราจรบนถนนในเขตเมือง. วารสารวิชาการ วิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ., 7(1), 37-45.

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2559). วิกฤตจราจรติดขัด: ผลกระทบต่อเศรษฐกิจ & วิถีชีวิตคนกรุงเทพฯ. CURRENT ISSUE, 22(2771), 1-6.

สุภางค์ จันทวานิช. (2549). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

________. (2553). การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

อธิราช มณีภาคและคณะ. (2558). ประสิทธิผลการบริหารจัดการการลดอุบัติเหตุทางถนนในกรุงเทพมหานคร. วารสารธรรมศาสตร์, 34(1), 209-219.

Downloads

Published

2020-12-22

How to Cite

Visescamin, P., Dockthaisong, B., & Suyaprom, S. . (2020). EFFECTIVENESS OF THE TRAFFIC PROBLEM SOLVING POLICY IMPLEMENETATION OF THE TRAFFIC POLICE DIVISION. Journal of MCU Social Science Review, 9(4), 76–87. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/246441