หลักพุทธบูรณาการเครื่องมือครองใจคนของผู้บริหารยุคใหม่
คำสำคัญ:
หลักพุทธพระศาสนา, เครื่องมือ, ผู้บริหารยุคใหม่บทคัดย่อ
ผู้บริหารถือเป็นบุคคลสำคัญขององค์กรทั้งภาครัฐและเอกชนเป็นบุคคลที่นำองค์กรให้เจริญรุ่งเรืองหรืออยู่รอดภายใต้สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ผู้นำที่ดีต้องมีความรู้ความสามารถในด้านการบริหารงาน และการบริหารคนผู้นำต้องเป็นคนดีมีคุณธรรม มีการศึกษาเกี่ยวกับผู้นำไว้หลายด้านเช่น ประเภทของผู้นำ คุณลักษณะผู้นำ ภาวะผู้นำ ผู้นำการเปลี่ยนแปลง บุคลากรในองค์ถือเป็นปัจจัยที่สำคัญในการบริหาร การบริหารคนให้ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลนั้น ผู้บริหารต้องมีเครื่องมือในการบริหารที่เหมาะสม มีการศึกษาเกี่ยวกับเครื่องมือในการบริหารคนไว้ทั้งแนวคิดทฤษฎีตะวันตกและตะวันออกซึ่งได้แก่การเอาหลักพุทธธรรมมาประยุกต์ใช้ในการบริหารคน ได้แก่ พรหมวิหาร4 อคติ4 โดยพรหมวิหาร4 มาใช้เป็นเครื่องในการบริหารคน เป็นการจูงใจผู้ปฏิบัติงาน ซึ่งมีผลต่อระดับประสิทธิภาพและประสิทธิผลในการปฏิบัติงาน
เอกสารอ้างอิง
Barnard, Chester I. (1972). The Function of the Executive. Twenty-Second Printing. Cambridge. Massachusetts: Harvard University Press.
Burachai Sirimahasal. (2004). Proverbs Teaches the Arts and Sciences of Leadership. 2nd Edition. Bangkok : Saengdao.
Chompong Mongkolwanich. (1991). Organization Management and Educational Personnel. Bangkok: V. Printing.
Jacon, Catlie K. (2000). People Management Strategy, Translated by Jessada Songmit and Thanikan Makhasiranont. 6th Edition. Bangkok: Active Print.
Thongthopha Wiriyaphan. (2004). Human Relationships with Administration. 3rd Edition. Bangkok: Sahadhammika.
ดาวน์โหลด
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2017 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น

