การดำเนินงานธรรมาภิบาลสีเขียวของสถานประกอบการ ที่ได้รับการรับรองเป็นโรงงานอุตสาหกรรม ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในประเทศไทย

ภัทรวัต  มหาภิรมย์; พลศักดิ์  จิรไกรศิริ; วิพร  เกตุแก้ว; ชมพูนุช  หุ่นนาค

ผู้แต่ง

ภัทรวัต มหาภิรมย์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
พลศักดิ์ จิรไกรศิริ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
วิพร เกตุแก้ว มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ชมพูนุช หุ่นนาค มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์

คำสำคัญ:

ธรรมาภิบาลสีเขียว การจัดการอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

บทคัดย่อ

การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการดาเนินงานธรรมาภิบาลสีเขียวกับการจัดการอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ของสถานประกอบการที่ได้รับการรับรองเป็นโรงงานอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในประเทศไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการดาเนินงานธรรมาภิบาลสีเขียวของอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เพื่อที่จะได้ทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการจัดการอุตสาหกรรมของสถานประกอบการที่ได้รับการรับรองเป็นโรงงานอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยจานวน 800 สถานประกอบการ ผลการศึกษาพบว่า1. การดาเนินงานธรรมาภิบาลสีเขียวในภาพรวม มีการดาเนินงานในระดับมาก ในรายด้าน พบว่า การให้ประชาชนเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร มีการดาเนินงานในระดับปานกลาง การเปิดโอกาสให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหา มีการดาเนินงานในระดับปานกลาง ความโปร่งใสในการดาเนินการ มีการดาเนินงานในระดับมาก ความรับผิดชอบต่อสังคม มีการดำเนินงานในระดับมาก การกากับการปฏิบัติตามกฎหมายด้วยความสมัครใจ มีการดำเนินงานในระดับมาก และการใช้ทรัพยากรอย่างยั่งยืนโรงงานอุตสาหกรรม มีการดำเนินงานในระดับมาก

2. การจัดการอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม มีการดาเนินงานในระดับมาก ในรายด้าน พบว่า ความมุ่งมั่นที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม มีการดาเนินงานในระดับมาก การปฏิบัติการที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม มีการดาเนินงานในระดับปานกลาง ระบบการผลิตที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม มีการดาเนินงานในระดับมากวัฒนธรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม มีการดาเนินงานในระดับมาก และเครือข่ายที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม มีการดาเนินงานในระดับปานกลาง
3. การทดสอบสมมุติฐานความสัมพันธ์ระหว่างการดาเนินงานธรรมาภิบาลสีเขียวกับการจัดการอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม พบว่า การดาเนินงานธรรมาภิบาลสีเขียวกับการจัดการอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม มีความสัมพันธ์ในระดับสูงมาก (Canonical Correlation =0.862)
4. การวิเคราะห์ตัวแบบเส้นทางความสัมพันธ์การดาเนินงานธรรมาภิบาลสีเขียวกับการจัดการอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม พบว่า การใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืนไม่มีอิทธิพลทางตรงกับความมุ่งมั่นที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม แต่มีอิทธิพลทางอ้อมผ่านการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างเหมาะสม ผ่านไปยังการกาหนดนโยบายด้านสิ่งแวดล้อม และการสื่อสารนโยบายด้านสิ่งแวดล้อม ไปยังความมุ่งมั่นที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม มีอิทธิพลทางอ้อมผ่านไปยังการเคารพผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และการเคารพผลต่อหลักสิทธิมนุษยชน ไปยังวัฒนธรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม แต่มีอิทธิพลทางอ้อมผ่านกระบวนการผลิตที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ผ่านไปยังการกาหนดนโยบายด้านสิ่งแวดล้อม และการสื่อสารนโยบายด้านสิ่งแวดล้อม ไปยังความมุ่งมั่นที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม มีอิทธิพลทางอ้อมผ่านไปยังการเคารพผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และการเคารพผลต่อหลักสิทธิมนุษยชน ไปยังวัฒนธรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม

เอกสารอ้างอิง

Griffin, Ricky W. (1996). Management. (5th ed.). Boston: Houghton Mifflin.
Najam, Adil, Micheala Papa and Nadaa Taiyab. (2011). Global Environmental Governance: A Reform Agenda. International Institute for Sustainable Development. Ministry of Foreign Affairs of Denmark.
Office of Green Industry Development. (2556). Office of Permanent Secretary, Minisyry of Industry, Handbook of Grren Industry for Entrepreneur, 4th edition. Bangkok: Office of Permanent Secretary, Ministry of Industry.
Sofiri Joab-Peterside. (2007). Green Governance: The Case of Akassa Community Forests Management and Development Plan. California: University of California.
Surapong Sangranoo. (2560). The Guidelines For Anti Corruption in The Personnel Administration of Local Administrative Organization in The Northeastern Region. MCU Journal of Social Sciences, 6(1), 67-80.