การสร้างวัฒนธรรมทางการเมืองด้วยพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย

ผู้แต่ง

  • ปรมต วรรณบวร มหาวิทยาลัยรามคำแหง

คำสำคัญ:

วัฒนธรรมทางการเมือง, พลเมือง, ระบอบประชาธิปไตย

บทคัดย่อ

ระบอบการปกครองประชาธิปไตยจะเกิดขึ้นอย่างแท้จริง ขึ้นอยู่กับประชาชนที่มีความเป็นพลเมือง โดยเฉพาะมีลักษณะพลเมืองที่ยึดมั่นในหลักการทางประชาธิปไตยในการดารงชีวิตมอง
ประชาธิปไตยในฐานะที่เป็นวิถีชีวิต คือ การยอมรับเสียงข้างมาก, การมีจิตใจกว้าง, การมีขันติธรรม,การไม่ใช้ความรุนแรงในการแก้ไขปัญหา รู้จักวิพากษ์วิจารณ์อย่างมีเหตุผลและการมีความเอาใจใส่ในกิจการงานของบ้านเมือง ประกอบกับในการเป็นพลเมืองที่ดีในวิถีชีวิตประชาธิปไตยนั้น ควรนาหลักธรรมมาเป็นแนวทางประพฤติปฏิบัติด้วยรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกและผิด ซึ่งมีรากฐานอยู่บนหลักคาสอนของพุทธศาสนา ปรัชญา และขนบธรรมเนียมประเพณี โดยมีวิธีการเชื่อฟังและปฏิบัติตามคุณธรรม ๓ ประการ คือ (๑) คารวธรรม (๒) สามัคคีธรรม (๓) ปัญญาธรรม เพื่อการบรรลุถึงสภาพชีวิตอันทรงคุณค่าที่พึงประสงค์ จนกลายเป็นวัฒนธรรมทางการเมืองด้วยพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย

References

จิรโชค (บรรพต) วีระสัย และคณะ. รัฐศาสตร์ทั่วไป, กรุงเทพมหานคร: สานักพิมพ์มหาวิทยาลัย
รามคาแหง, ๒๕๓๘.
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล. การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง (Civic Education), กรุงเทพมหานคร:
นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, ๒๕๕๕.
พฤทธิสาร ชุมพล, ม.ร.ว. และ เอก ตั้งทรัพย์วัฒนา. (บรรณาธิการ). คาและความคิดในรัฐศาสตร์
ร่วมสมัย เล่ม ๒. กรุงเทพมหานคร: สานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๑.
ทินพันธุ์ นาคะตะ. วิถีชีวิตไทย วัฒนธรรมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่. กรุงเทพมหานคร : หจก.
สหายบล๊อกและการพิมพ์. ๒๕๔๖.
สาโรช บัวศรี. จริยธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ: คุรุสภา, ๒๕๔๒.
แสง จันทร์งาม. ศาสนาในล้านนาไทย. เชียงใหม่: ทิพย์เนตรการพิมพ์. ๒๕๔๖.
ชนันภรณ์ อารีกุล. “ทุนทางสังคมกับการพัฒนาสังคมแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิต”. วารสาร มจร
สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๒ พฤษภาคม-สิงหาคม ๒๕๕๙.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. ”ก้าวข้ามกับดักการพัฒนาประชาธิปไตยไทยด้วยการพัฒนาวัฒนธรรมทาง
การเมืองแบบประชาธิปไตย:สู่เส้นทางใหม่ที่ยั่งยืนกว่า”.วารสารมนุษยศาสตร์
สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ปีที่ ๓๒ ฉบับที่ ๓ เดือนกันยายน-ธันวาคม ๒๕๕๘.
นิมิต โสชารี. “รูปแบบการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตาบลในเขตภาค
ตะวันออกเฉียงเหนือ”. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๒
พฤษภาคม-สิงหาคม ๒๕๕๙.
วรรณมาฆะ เกสรดอกไม้ และธนวัฒน์ พิมลจินดา. “การบริหารของหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง:
ปัญหาและความต่อเนื่อง”. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๒
พฤษภาคม-สิงหาคม ๒๕๕๙.
พระอัครเดช ญาณเตโช. หน้าที่พลเมืองตามแนวทางพุทธศาสนา, [ระบบออนไลน์]แหล่งที่มา:
http://www.stou.ac.th/study/sumrit/5-58(500)/page2-5-58(500).html. [๒๕
มิถุนายน ๒๕๕๙]
ปณิดา ปัตตาทานัง. พลเมืองดีตามวิถีประชาธิปไตย, [ระบบออนไลน์]แหล่งที่มา:
http://panidar7241.blogspot.com/2013/07/blog-post_27.html. [๒๕ มิถุนายน
Rawls, John. A Theory of Justice. Cambridge. Mass.: Harvard University. 1971.
Barber, Benjamin. Strong Democracy : Participatory Politics for A New Age.
Berkeley. Calif: University of California Press 1984. [ระบบออนไลน์]แหล่งที่มา:
http://www.philospedia.net/democracy.html [๒๔ มีนาคม ๒๕๕๙]

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2016-12-20

How to Cite

วรรณบวร ป. (2016). การสร้างวัฒนธรรมทางการเมืองด้วยพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 5(3), 283–298. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/245564