การพัฒนาบทบาทและหน้าที่ในการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

ผู้แต่ง

  • จริยา มหายศนันทน์ หลักสูตรพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • สุรพล สุยะพรหม คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • โกนิฏฐ์ ศรีทอง คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนา, บทบาทและหน้าที่, องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ ๑) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปและปัญหาอุปสรรคการพัฒนาบทบาทและหน้าที่ในการบริหางนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ๒) เพื่อศึกษาการบูรณาการหลักพุทธธรรม เพื่อการพัฒนาบทบาทและหน้าที่ในการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และ ๓) เพื่อนำเสนอรูปแบบการพัฒนาบทบาทและหน้าที่ในการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผลการวิจัยพบว่า ๑) การกระจายอำนาจยังไม่มีอิสระเพียงพอ ประชาชนยังขาดการมีส่วนร่วม คือ ด้านการวาแผน ขาดการมีส่วนร่วม ต้านการจ้ตองค์กร เป็นหน้าที่ความรับผิตชอบในการบริหารของผู้บริหาร ด้านการสั่งการ ต้องมีความโปร่งใสในการออกคำสั่ง ด้านการประสานงาน ต้องเป็นหน้าที่ของผู้บริหาร และต้านการควบคุม ต้องพึ่งพาประชาชนมีส่วนร่วมในการตวจสอบ ส่วนปัญหาพบว่า องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยังไม่สามารถเข้าถึงประชาชน ๒) การพัฒนาบทบาทและหน้าที่ในการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตามหลักพุทธธรรม ดังนี้"ด้านการรู้จักผล" การเป็นผู้นำในการตำเนินงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น "ต้านการรู้จักตน" ปรับองค์กรให้มีคุณธรรม และ "ต้านการรู้จักชุมชน" โตยการให้สงเคราะห์บุคลากรด้วยหลักสัมมาปฏิบัติ ตามลำดับ ๓) การพัฒนาบทบาทและหน้าที่ในการบริหารงานองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตามองค์ความรู้ที่ได้"LGPT Model" ดังนี้ L- Leaning เพิ่มการเรียนรู้ คันปัญหาป/สาเหตุความต้องการขององค์กร/ ก้องถิ่ และศักยภาพของพนักงาน = Importance ให้ความสำคัญกับภารกิจ G= Goal กำหนตเป้าหมาย การทำงาน อย่างมีสาเหตุ รู้ผล P= Participation สร้างการมีส่วนร่วมในการพัฒนาบทบาทการบริหารทั้งภายในองค์กร และภายนอกองค์กร T=Transparentcyมีความโปร่งใส ประชาชนตรวจสอบได้

References

ธิติวุฒิ หมั่นมี. "มิติใหม่ของการบริหารองค์กรภาครัฐ". วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่
๓ ฉบับที่ ๓ กันยายน-ธันวาคม ๒๕๕๗.
ณรัฐ วัฒนพานิช. "การปรับพฤติกรมมนุษย์ตามหลักสัปปุริสธรรม ๗". วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต.
สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ๒๕๕๑.
พรชนก ทองลาด. "อิทธิพลของพรหมวิหารรรมที่มีต่อความพึงพอใจในการทำงานและการ
ปฏิบัติงานของพนักงานโรงานเชรามิคในภาคเหนือตอนบน". วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต.
สาขาวิชารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ๒๕๕๑.
กิ่งตาว จินตาเทวิน. "การศึษาและพัฒนารูปแบบการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ตีสำหรับองค์การ
บริหารส่วนตำบล (อบต) ในจังหวัตอุตรติตถ์". วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต.
สาขาวิชารัฐประศสนศาสต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎราชนครินทร์,
l๒๕๕๓.
เกรียไกรยศ พันธุ์ไทย. "อิทธิพลของพฤติกรรมผู้นำ วัฒนธรรมการทำงานในองค์การและกิจกรรมการ
พัฒนาทรัพยากมนุษย์ที่มีต่อผลกการปฏิบัติงานของพนักงานรัฐวิสาหกิจ", ปรัชญาดุษฎี
บัณฑิต. สาขารัฐประศสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์,
๒๕๕๒.
นาคม ธีรสุวรรณจักร. “รูปแบบการบริหารงานตามหลักการบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดีของ
องค์การบริหารส่วนตำบลจังหวัดราชบุรี”. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาการพัฒนา
ทรัพยากรมนุษย์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ๒๕๕๔.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2016-12-20

How to Cite

มหายศนันทน์ จ., สุยะพรหม ส. ., & ศรีทอง โ. (2016). การพัฒนาบทบาทและหน้าที่ในการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 5(3), 151–160. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/245552