รูปแบบการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบล ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ๑) เพื่อศึกษาระดับการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบล ๒) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลและ ๓) เพื่อสร้างรูปแบบการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนื วิธีดำเนินการวิจัยแบ่งป็น ๒ ระยะ ได้แก่ ระยะที่ ๑ เป็นการศึกษาการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้และปัจจัยชิสาเหตุที่มีผลต่อการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียเหนื กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ เทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จำนวน ๓๐๐ แห่ง การกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างใช้เกณฑ์ ๒๐ หน่วยต่อ ๑ตัวแปร ใช้วิธีการมตัวอย่าแบบแบ่งชั้นภูมิ ส่วนผู้ให้ข้อมูลเป็นพนักงานเทศบาล จำนวนแห่งละ ๑คน รวมเป็น ๓๐๐ คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า ๕ ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิพรรณนา สหสัมพันธ์เพียร์สัน และการวิเคราะห์สมการเชิงโครงสร้าง (StructuralEquation Modeling : SEM) โดยโปรแกรมลิสเรล (LSREL) และวิธีดำเนินการวิจัย ระยะที่ ๒ เป็นการสร้างรูปแบบและวิพากษ์รูปแบบการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่ดำเนิการตามเทคนิคเดลฟาย (Delphi Technique) กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ผู้เชี่ยวชาญหาด้นองค์กรแห่งการเรียนรู้และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน ๒๐ คน ที่ได้มาจากการเลือกแบบเฉพาะเจาะจ ผู้วิจัยนำผลการวิจัยที่ได้จากระยะที่ ๑ และระยะที่ ๒ ไปสร้างรูปแบบการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และนำรูปแบบที่สร้างขึ้นไปปรึกษาผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิ เพื่อประเมินยืนยันรูปแบบการพัฒนาองค์กรแห่การเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือให้สมบูรณ์ขึ้นผลการวิจัย พบว่า๑. ระดับการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือโดยภาพรวมอยู่ในะดับมาก เมื่อพิจรณาเป็นรายค้นพบว่าอยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยเรียงลำดับความสำคัญค่าเฉลียจกมากไปหาน้อยได้ ดังนี้ ด้านความรอบรู้ของตนเอง ด้านแบบแผนความคิดอ่าน ด้านการคิดอย่างเป็นระบบ ด้านการมีวิสัยทัศน์ร่วม และด้านการเรียนรู้ของทีมงาน ตามลำดับ๒. ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนื โดยเรียงลำดับค่สัมประสิทธิ์อิทธิพลจากมากไปหาน้อย ดังนี้ บรรยากาศและวัฒนธรมองค์กร (0.m๒) การจูงใจ (o.๒๘) ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง (๑.๒๓) ความสามารถของบุคลากรและทีมงาน (๐.๑๖) การจัดการความรู้ (๐,๑๔) และการบริหาร (-๐.๒๖) โดยปัจจัยดังกล่าวมีอิทธิพลต่อการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้ร้อยละ ๓๗. ๘๐ (R' = 0.378 , p-value .05) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๕ ซึ่งรูปแบบความสัมพันธ์ของปัจจัยเชิงสาเหตุความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (X 14.01, df-13, p-value=0.37, GFI=0.99, AGFI=0.95, RMSEA=0.01,RMR=0.01, CN=592.057)๓.รูปแบบการพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ของเทศบาลตำบลในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประกอบด้วย การพัฒนาบรรยากาศและวัฒนธรรมองค์กร และการพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ซึ่งทั้งสองประการมุ่งเน้นการส่งเสริมและผลักดันไปสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ให้ประสบความสำเร็จ โดยจะต้องกระทำผ่นการพัฒนาทางการบริหารการพัฒนาความสามารถของบุคลากรและทีมงาน การพัฒนาการจัดการความรู้ และการพัฒนาการจูงใจ