To study the achievement of Buddhism in the Lisu ethnic group of Dhammajarik.

Authors

  • Police Lieutenant Colonel Navin Wongrattanachacha Mahachulalongkornjaraviyalaya University Chaingmai Campus

Abstract

The Thesis entitled "The Effectiveness in Propagation of Buddhism in Lisu Ethnic Group by Phradhamma-carika" consists of 3 purposes; 1) to study the condition of Buddhism propagation of Dhamma-carika monks to the Lisu Ethnic 2) to

examine the stage of problems and obstacles that effect to the its result and 3) to discover the proper way for Buddhism propagation to the Lisu Ethnic group. The research was conducted through the qualitative research method and

field research method. The field research has also done by using the in-depth interview form and the focus group. The 63 persons of populations and samples were focused on the 2 of Lisu Ethnic groups: the Loaw Wu Village and Baan Sri

Dongyen Village (Baan Pang Mai Deang) where the Dhamma-carika monks have propagated Buddhism. They were the ex-ordained, educated Lisu Buddhist monks, the former Dhamma-carika monks and the Social Development and Human Security Officers. The data collected were analyzed by frequency value, mean, standard deviation and presented by descriptive pattern.

From the study it was found that:

1. The state of Buddhism propagation of the Dhamma - carika monks to the Lisu ethnic group can be mentioned as; the primary religion of the Lisu is Animism and they also believed in Ancestor Worship. The Lisu's character and

identity are absolutely different from Buddhism, i.e., ideology and perspective. Therefore, it seems to be very difficult to propagate Buddhism to the Lisu ethnic. There are two hermitages of Dhamma-carika; one at Lao Woo Village and another at Sri Dongyen Village (Ban Ton Long) and the condition of Buddhism propagating in these areas successes to a certain level. That is to say, there are some of Lisu having taken the holy order in Buddhism and few people be converted into Buddhists.

2. Problems and obstacles of Dhamma-carika for propagating Buddhism to the Lisu Ethnics can be noted that the Geographical Condition: The problems have arisen at the early stages such as the inconvenient of transportation

and no electricity used. The ldeological and Traditional Culture Condition: The Lisu people in some regions have a strong faith in Animism and at the same time some of them rarely believe in Buddhism. The Communicational Condition: The four Thai language skills of the Lisu people in some villages are very weak and unable to communicate to the Thai people. Besides, the Lisu language is the barrier to the Dhamma-carika monks. The Staffs Condition: There are no the Dhamma -  carika monks to stay permanently and preach Buddhism in the Lisu village. They have merely taught for a limited time.

3. The Buddhism propagation approach to the Lisu ethnic is to be set the proactive planning as follows; 1) the Dhamma-carika monks should set the special project for propagating Buddhism to the Lisu. 2) The Dhamma-carika must

persuade the young Lisu generation to study on the ecclesiastical educations. 3) The scholarship should be provided for the Lisu monks who learning in Buddhist studies. At last, 4) the final target should be defined for training the Lisu Buddhist leader in order to support the Dhamma-carika.

In terms of Buddhist teaching, the Dhamma-carika monks should emphasized on the importance and necessary Buddhist principles : Five Precepts or Panca-sila, the four bases of sympathy or Sangaha- vatthu, the four virtues for a good household life or Gharavasa-dhamma, the Four Noble Truths or Ariya Sacca, the Noble Eightfold Paths or Ariyamagga in order to adjust their attitude and vision to the true essence of Buddhism, this is the best way to propagate the Buddha's teachings to the Lisu ethnic undoubtedly

 

References

๑..ภาษาไทย

ก. ข้อมูลปฐมภูมิ

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยลัย. พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาเตปิฎก ๒๕๐๐. กรุงเทพมหานคร :โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ

ราชวิทยาลัย, ๒๕๓๕.

พระไตรปิฎกภาษไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๒๕๐๐. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราช

วิทยาลัย, ๒๕๓๙.

ข. ข้อมูลทุติยภูมิ

(๑) หนังสือ :

กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กระทรวงการพัฒนาสัดมและความมั่นคงของมนุษย์. ทำเนียบชุมชนบนพื้นที่สูง ๒๐ จังหวัดในประเทศไทย พุทธศักราช ๒๕๔๕. กรุงเทพมหานคร : บริษัทเนติกุลการพิมพ์ (๒๕๔๑) จำกัด, ๒๕๔๕.

คู่มือพระรรมจาริก. สำนักงานบริหารโครงการพระธรรมจาริก. ส่วนภูมิภาค วัดศรีโสดา เชียงใหม่,๒๕๓๗.

ปรุต บุญศรีตัน ผศดร. "หลักพระพุทธศาสนา" . เชียงใหม่. สำนักพิมพ์มรดกล้านนา, ๒๕๕o.

ประวิทย์ ตันตลานุกล. ประวัติวัดศรีโสดา. พิมพ์ครั้งที่ ด เชียงใหม่ : โรงพิมพ์แสงศิลป์, ๒๕๓๕.

ประเสริฐ ชัยพิกุสิต. สิบสองชนผ่ในประเทศไทย. เชียงใหม่ : โรงพิมพ์ปู - เป้, ๒๕๔o.

พระรรมโกศจารย์ (ประยูร ธมมจิตโต) การเผยแผ่เชิงรุก. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๘.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ประยุตโต). พุทธศาสนากับการศึกษไทยในอดีต. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๓.

พิสิฏ โคตรสุโพธิ์และพระหานกพันธ์ (ปภสสร) รูปแบบการจัดการศึกษาและการผยแผ่ศาสนธรรม :กรณีศึกษาวัตศโสดา. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษาแห่งชาติ,๒๕๕๖.

พุทธทาสภิกขุ. ใครนำพุทรศสนามาให้เรา. สมุทรปราการ : โรงพิมพ์ บี.พี. (สำโรง) การพิมพ์,๒๕๓๓.

สำนักงานบริหางนโดรงการพระธรรมจริกส่วนภูมิภควัดศรีโสดา. คู่มือพระธรรมจาริก : คู่มือ

สร้างสรรค์ความดีสู่สังคมคุณธรม. เชียงใหม่ : บุณย์ศิริงานพิมพ์, ๒๕๕๑

สยาม ราชวัตร. "หลักพระพุทธศาสน." เชียงใหม่. ห้างหุ้นส่วน พ.พร พิพัฒน์การพิมพ์, ๒๕๔๘.

(๒) วิทยานิพนธ์ :

จำรัส กันทะวงษ์. "ศึกษาเปรียบเทียบการเผยแผ่ศสนาพุทธและศาสนาคริสต์ในกลุ่มชาวเขา :ศึกษาเฉพาะกรณีชาวขาผ่ากะเหรียบ้านผาเต๊ะ ตำบลพระธาตุผาแดง อำเภอแม่สอดจังหวัดตาก".วิทยานิพนธ์อักษรศาสตมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล, ๒๕๓๑.

บัณฑิต บุญศรี. "พระธรรมจริกกับการสร้างจิตสำนึกความเป็นไทยของชาวเขา" วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, ๒๕c๙.

ประจวบ ประเสริฐสัข์ "ปีจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติงนของพระธรรมจาริก : ศึกษาเฉพาะกรณี พระธรรมจาริกที่ปฏิบัติงานในจังหวัดเชียงใหม". วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๓๙.

ประเสริฐ ชัยพิกุสิต "กระบวนการมีส่วนร่วมของชาวเขาในการผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมจาริกในหมู่บ้านห้วยปง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม". วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๓.

พระฐนี ตวิริโย (จองเจน). การพัฒนาขีดความสามารถของพระสงฆ์เพื่อหนุนเสริมการแก้ไขปัญหาความยากจน วิทยานิพนธ์บริหารศาสตรตุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยแมโจ้,๒๕๕๒.

มาลียา วงศ์รัตนมัจฉา. "การยอมรับบทบาททางการเมืองของผู้นำสตรีลีซอในหมู่บ้านลีซอแม่แตะ ตำบลเมืองแหง อำเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม". วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต.บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, ๒๕๔๗.

(๓) เอกสารที่ไม่ได้ตีพิมพ์

โครงการพระธรรมจาริกส่วนภูมิภาค วัดศรีโสดา จังหวัดเชียงใหม่, สรุปผลการดำเนินงานโครงการ พระธรรมจาริก. สำนักงานบริหารโครงการพระธรรมจาริกส่วนภูมิภาค, ๒๕๔๗. (อัดสำเนา)

สำนักทะเบียนกลาง, ระเบียบสำนักทะเบียนกลางว่ด้วยการพิจรณาลงรายการสถานะบุคคลใน ทะเบียนราษฎรให้แบคคลบนพื้นที่สูง ผศ. ๒๕๘ด. กระทรวงมหาดไทย, ๒๕๔๓. (อัดสำเนา)

ศรีวงษ์ เจริญวงศ์ ๗ ปี วัดศรีโสดา ๔๐ ปี พระรรมจาริก. แผ่นพับ เนื้อหาเกี่ยวกับ ประวัติความเป็นมาของวัดศรีโสดา ตำบลสุเทพ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่และการเผยแผ่ พระรรมจาริกในพระพุทธศาสนาต่ชนชาติพันธุลีชูบ้านนาเลาและบ้านขุนคอง(เลาว) อำเภอเชียงดาว จังหวัดเซียงใหม่, ๒๕๔๘ะ. (อัดสำเนา)

Downloads

Published

2013-04-30

How to Cite

Wongrattanachacha, P. L. C. N. . (2013). To study the achievement of Buddhism in the Lisu ethnic group of Dhammajarik. Journal of MCU Social Science Review, 2(1), 130–147. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/245254