การเสริมสร้างจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่น ในจังหวัดนครราชสีมา

ผู้แต่ง

  • ชุติพนธ์ วงษ์อมรวิทย์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • เติมศักดิ์ ทองอินทร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • สุรพล สุยะพรหม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การเสริมสร้าง, จริยธรรม, นักการเมืองท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาจริยธรรมทางการเมือง ประยุกต์หลักฆราวาสธรรม 4 และนำเสนอการเสริมสร้างจริยธรรมทางการเมือง เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณจากกลุ่มตัวอย่าง 375 คน จากแบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์ 17 รูปหรือคน จากแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลแบบอรรถาธิบายและพรรณนาความ  ผลการวิจัยพบว่า 1. จริยธรรมทางการเมือง ประกอบด้วย 1) ด้านความดีงาม ยึดถือปฏิบัติเป็นแนวทางในการปฏิบัติงาน ขยันอดทน 2) ด้านความถูกต้อง มีความโปร่งใส คำนึงถึงความสำเร็จของงาน 3) ด้านความเหมาะสม ให้ความสำคัญกับการแก้ปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน 2. การประยุกต์หลักฆราวาสธรรม 4 ได้แก่ 1) หลักสัจจะ บริหารงานด้วยความ โปร่งใส และเป็นแบบอย่างที่ดี 2) หลักทมะ การใช้สติปัญญา เปิดโอกาสให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในการวางแผน 3) หลักขันติ มีความอดทน ทำหน้าที่ด้วยความขยันหมั่นเพียร 4) หลักจาคะ เสียสละ อดทน เห็นประโยชน์ของประชาชน 3. การเสริมสร้างจริยธรรมทางการเมือง ประกอบด้วย 1) การสร้างความภาคภูมิใจในวิชาชีพ ต้องประพฤติปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดี 2) การสร้างความตระหนักในจริยธรรม ปฏิบัติตนเป็นผู้มีความซื่อสัตย์สุจริต 3) การสร้างความร่วมมือในชุมชน มุ่งเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชน 4) การสร้างความรู้ความเข้าใจปฏิบัติงานธรรมาภิบาลก่อให้เกิดประโยชน์กับประชาชน

References

กรมวิชาการ. (2555). คู่มือการสร้างเครื่องวัดคุณลักษณะด้านจิตพิสัย. กรุงเทพฯ: คุรุสภา.

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย. (2563). "สรุปข้อมูล อปท ทั่วประเทศ." สืบค้น 25 กรกฎาคม 2563, จาก http://www.dla.go.th/work/abt/index.jsp

________. (2563). ระบบศูนย์ข้อมูลเลือกตั้งผู้บริหารสมาชิกสภาท้องถิ่นและทะเบียน อปท. สืบค้น 25 กรกฎาคม 2563, จาก http://ele.dla.go.th

คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) จังหวัดนครราชสีมา. (2563). รายงานปี พ.ศ. 2555 – 2559. สืบค้น 25 กรกฎาคม 2563, จาก https://www.naewna.com

โฆสิทธิ์ แสงกุศลส่ง และคณะ. (2551). ข้อเสนอการเสริมสร้างจริยธรรมของนักการเมืองเพื่อการป้องกันการทุจริตในประเทศไทย (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ.

พระชาญชัย ติสฺสวํโสและคณะ. (2563). การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาลนครระยอง จังหวัดระยอง. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(1), 244-254.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2550). ธรรมนูญชีวิต (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

วริยา ชินวรรโณ และคณะ. (2556). จริยธรรมในวิชาชีพตำรวจ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

สมหวัง โอชารส และคณะ. (2560). รูปแบบการเสริมสร้างจริยธรรม จรรยาบรรณของวิชาชีพตำรวจให้แก่นักเรียนนายสิบตำรวจ. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย, 7(2), 207-301.

อดุลย์ ณรงค์ศักดิ์และคณะ. (2556). จริยธรรมในวิชาชีพตำรวจ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

Huntington, S., & Dominguez, J.I. (1975). Political Development. Mass: Wesley.

Lester, W. et al. (1997). Political Participation : How and Why Do People Get Involved in Politics. Chicago: Rand McNally College Publishing Company.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2020-12-22

How to Cite

วงษ์อมรวิทย์ ช. ., ทองอินทร์ เ. ., & สุยะพรหม ส. . (2020). การเสริมสร้างจริยธรรมทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่น ในจังหวัดนครราชสีมา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(4), 14–26. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/245122