องค์กรหัวใจสีขาว
คำสำคัญ:
องค์กรสีขาว, ยุทธศาตร์การใช้หัวใจมนุษย์บทคัดย่อ
หัวใจสีขาวเป็นเป็นบทความที่นําเสนอให้เห็นถึงการบ่งบอกการบริหารงานใน องค์กรด้วยการหันมาค้นหาศักยภาพสูงสุดของความเป็นมนุษย์ โดยผ่านทางการสร้างความสามารถ จากหัวใจของมนุษย์ ซึ่งซ่อนเร้นอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคน ซึ่งในร่างกายอันประกอบด้วยอวัยวะ ๓๒ ส่วนของเรานั้นทุกส่วนถูกสอดแทรกไปด้วยเมล็ดพันธุ์แห่งความดี แต่ขาดความเอาใจใส่รดน้ําพรวน ดินเจริญงอกงามแผ่ไพศาลออกมา ทําให้มนุษย์เราไม่เกิดการเรียนรู้การสร้างภูมิคุ้มกันชีวิต และ องค์กรที่เราสังกัดมีความเข้มแข็ง ดังนั้นในบทความนี้จะเป็นบทความที่เขียนขึ้นด้วยวัตถุประสงค์ใน การเสนอแนวทางในเปลี่ยนแปลงตนเองให้ดีขึ้น เสริมสร้างการขัดเกลานิสัยภายในตัวเองให้เป็นคนที่ สมบูรณ์ เพื่อส่งผลให้เกิดองค์กรที่เป็นองค์กรหวังกําไรขั้นสุดท้ายอันได้แก่ การมุ่งกําไรเพื่อกระจายแก่ ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ชุมชน และสังคมเป็นที่ตั้ง โดยอาศัยยุทธศาสตร์การใช้หัวใจของมนุษย์ที่เปี่ยม ล้นไปด้วยคุณงามความดีเป็นพลังขับเคลื่อนในการมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติงานเพื่อประโยชน์สุขของส่วนรวม เพื่อให้ได้ผลงานที่น่าชื่นชมและชื่นใจ มากกว่าที่จะไขว่คว้าชื่อเสียง เงินทอง เกียรติยศ รวมทั้งการ พิจารณาอย่างละเอียดในประเด็นเกี่ยวกับการค้นหาศักยภาพของเรา อันได้แก่การพิจารณาถึงว่าเรา เป็นใคร อยู่ที่ไหน ต้องทําอะไร เป้าหมายปลายทางและจุดหมายของการดําเนินชีวิตเป็นอย่างไร โดย พิจารณาความจริง ว่าเราเป็นเพียงธาตุที่เคลื่อนไหวไปตามธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และขับเคลื่อน ไปตามธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ตกอยู่ภายใต้กฎแห่งธรรมชาติเดียวกัน คือการเปลี่ยนแปลง คงทน อยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ และบังคับบัญชาไม่ได้ เรามิใช่เป็นศูนย์กลางของจักรวาล เราจะอยู่หรือจะไป โลกก็ยังคงหมุนตามเดิม เป็นการปรับทัศนะและมุมมองตามความเป็นจริง บทความนี้เปรียบเสมือน คู่มือหรือเครื่องนําทางให้มนุษย์เดินทางชีวิตจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งอย่างมีประสิทธิภาพไม่หลง ทิศทางการใช้หัวใจของมนุษย์
References
ศาสนา ชีวิตและสังคม, กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์สุขภาพใจ, ๒๕๔๗
ธงชัย สันติวงษ์, การบริหารทุนมนุษย์, กรุงเทพมหานคร : ประชุมช่าง, ๒๕๔๖.
บุญทัน ดอกไธสง, การบริหารเชิงพุทธ. กรุงเทพมหานคร : บพิธการพิมพ์, ๒๕๒๘.
. การบริหารเพื่อสร้างสรรค์ KSM Model. กรุงเทพมหานคร : บพิธการพิมพ์, ๒๕๓๒
การจัดการทุนมนุษย์, กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ตะวัน, ๒๕๕๑
บุญมี แท่นแก้ว, ญาณวิทยา, กรุงเทพมหานคร : ธนะการพิมพ์, ๒๕๓๕
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมุมจิตโต), การศึกษาเพื่อสร้างศาสนทายาท. กรุงเทพมหานคร :มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย, ๒๕๔๔.
ประภาศรี ศรีหล้าไพ. พื้นฐานการศึกษาทางศาสนาและจริยธรรม. พิมพ์ครั้งที่ ๔.กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๐.
พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตโต), ศาสนาและเยาวชน. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๓๒
พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตโต) วิธีคิดตามหลักพุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ ๕. กรุงเทพมหานคร :สํานักพิมพ์ศยาม, ๒๕๔๒
พระไพศาล วิสาโล, พุทธศาสนาไทยในอนาคต แนวโน้มและทางออกจากวิกฤต. พิมพ์ครั้งที่ ๒กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิโกมลคีมทอง, ๒๕๕๒
พุทธทาสภิกขุ. คู่มือมนุษย์, กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา, ๒๕๐๑.
สุจิตรา บุณยรัตนพันธุ์, ระเบียบวิธีวิจัยสําหรับรัฐประศาสนศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ ๒ กรุงเทพมหานคร : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ คณะรัฐประศาสนศาสตร์, ๒๕๓๕
สุชีพ ปุญญานุภาพ. คุณลักษณะพิเศษแห่งพระพุทธศาสนา, กรุงเทพมหานครมหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๓๓.
สุชีพ ปุญญานุภาพ. พระไตรปิฎก ฉบับประชาชน. พิมพ์ครั้งที่ ๑๖. กรุงเทพมหานคร : สมาคมนักศึกษาเก่าพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๓๙
เสฐียรพงษ์ วรรณปก. คําบรรยายพระไตรปิฎก. พิมพ์ครั้งที่ ๖. กรุงเทพมหานคร
สถาบันบันลือธรรม, ๒๕๕๓
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2018 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น