THE APPLICATION OF BUDDHIST PRINCIPLES IN HUMAN RESOURCE MANAGEMENT OF THE ORGANIZATION
Keywords:
Human resource management, organization, Buddhist principlesAbstract
This academic article focused on presenting the subjects: 1. Principles of human resource management, 2. The concept of Sangkhahawatthu 4, 3. Applying the Sangkhahawatthu principle, 4. To apply in human resource management, 5. Knowledge "Human Resource Management" or "Human Resource Management" (Human Resource Management: HRM), which is known and widely accepted in the current administration. The world of business today is growing and expanding. The concept of human resource management needs to be expanded and developed in accordance with the aforementioned changes. As a result, most scholars do not view organization personnel as merely recipients but in the new role. People are the resources of the organization called "human capital" which participates in promoting and supporting the various activities of the organization to be carried out the success efficiently and effectively. It is for this reason, human resource management is recognized and important to the organization. At the same time, Buddhism has laid down management principles that can be applied appropriately for the development of human resources. The principles of Buddhism that are appropriate in accordance with Sangkhahawatthu 4 are principles of human development. It is the principle of managing people as one in order to perform their work to achieve the goals efficiently and effectively.
References
กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. (2557). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: ส.เอเชียเพรส.
ธัญญา ผลอนันต์. (2549). การมุ่งเน้นทรัพยากรบุคคล: แนวทางสร้างความพึงพอใจแก่พนักงาน (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: บริษัท อินโนกราฟฟิกส์จำกัด.
ธำรงศักดิ์ คงคาสวัสดิ์. (2550). ทุนมนุษย์การกำหนดตัวชี้วัดเพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย – ญี่ปุ่น).
บุญทัน ดอกไธสง. (2551). การจัดการทุนมนุษย์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์พิมพ์ตะวัน.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีการบริหาร . กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิพัฒน์ ก้องกิจกุล. (2549). Balanced scorecard กับการเน้นกลยุทธ์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บริษัท เอ็กซ์สเปอร์เน็ท จำกัด.
พิมลพรรณ เชื้อบางแก้ว. (2550). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 6). ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิลาวรรณ รพีพิศาล. (2554). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วิจิตรหัตถกร.
สมบัติ นามบุรี. (2562). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุแบบพุทธบูรณาการของ ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(4),803-822.
สัมฤทธิ์ ยศสมศักดิ์. (2549). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด เอ็ม. ที. เพรส.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
In order to conform the copyright law, all article authors must sign the consignment agreement to transfer the copyright to the Journal including the finally revised original articles. Besides, the article authors must declare that the articles will be printed in only the Journal of MCU Journal of Social Sciences. If there are pictures, tables or contents that were printed before, the article authors must receive permission from the authors in writing and show the evidence to the editor before the article is printed. If it does not conform to the set criteria, the editor will remove the article from the Journal without any exceptions.