โมเดลสมการโครงสร้างประสิทธิผลการจัดการขยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอ่างทอง

ผู้แต่ง

  • อภิญญา ฉัตรช่อฟ้า มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • กฤช เพิ่มทันจิตต์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • สุรพล สุยะพรหม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ประสิทธิผล, การจัดการขยะ, องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสอดคล้องของโมเดลสมการโครงสร้างประสิทธิผลการจัดการขยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอ่างทองกับข้อมูลเชิงประจักษ์ วิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุ และนำเสนอโมเดลสมการโครงสร้าง การวิจัยเป็นแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณ ศึกษากลุ่มตัวอย่าง 650 คน ด้วยแบบสอบถาม ที่ระดับความเชื่อมั่น 0.984 วิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลเชิงสาเหตุ  การวิจัยเชิงคุณภาพ สัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 17 คน และสนทนากลุ่มเฉพาะ 9 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1. โมเดลสมการโครงสร้างประสิทธิผลการจัดการขยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอ่างทองที่พัฒนาขึ้นสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ค่าไค-สแควร์ = 124.90, df = 101, p = .053, GFI = .98, AGFI = .96, RMSEA = .020 2. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของการจัดการขยะองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอ่างทอง มี 4 ปัจจัยหลัก ประกอบด้วย 1) ปัจจัยด้านภาวะผู้นำ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.65 2) ปัจจัยด้านการบริหารองค์การ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.74 3) ปัจจัยด้านการมีส่วนร่วม มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.61  และ 4) ปัจจัยนำไปสู่ความสำเร็จ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.73 3. โมเดลสมการโครงสร้างประสิทธิผลการจัดการขยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอ่างทอง ประกอบด้วย ปัจจัยด้านภาวะผู้นำ ปัจจัยด้านการบริหารองค์การ ปัจจัยด้านการมีส่วนร่วม และปัจจัยด้านบุคลากรที่มีคุณภาพ โดยจำเป็นต้องมีปัจจัยส่งผ่านที่สำคัญคือ ปัจจัยนำไปสู่ความสำเร็จ ที่จะนำไปสู่ประสิทธิผลการจัดการขยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอ่างทองได้อย่างยั่งยืน

References

ณรงค์ฤทธิ์ ทายะ. (2556). ภาวะผู้นำที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารงาน: กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน กลุ่ม 1. วารสารพิฆเนศวร์สาร, 9(1), 85.

บวร แก้วราช. (2548). การใช้หลักอิทธิบาท 4 ในงานที่ทำของบุคคลากรมหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนา พ.ศ. 2548 (รายงานการวิจัย). นครปฐม: สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.

ผดุง วรรณทอง. (2561). การประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหารองค์กรเอกชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(2), 99-100.

พระชาญชัย ติสฺสวํโสและคณะ. (2563). การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาลนครระยอง จังหวัดระยอง. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(1), 244-254.

พระสุธีวีรบัณฑิต (โชว์ ทสฺสนีโย) และคณะ. (2562). รัฐประศาสนศาสตร์เปลี่ยนโลก. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(2), 300-314.

มนูญ หวันหยี. (2550). บทบาทผู้นำชุมชนการมีผลประโยชน์และการมีส่วนร่วมของชุมชนที่มีผลต่อการยอมรับโครงการพัฒนาพลังงานไฟฟ้าในพื้นที่ภาคใต้ของประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพัฒนา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

รัตติกรณ์ จงวิศาล. (2551). ภาวะผู้นำของผู้ประกอบการ ความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างระหว่างคุณลักษณะทางจิตวิทยา การทำงานเป็นทีม และความสำเร็จในการประกอบธุรกิจ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สยามพร พันธไชย. (2562). รูปแบบการจัดการความรู้ตามหลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาบุคลากร ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(2), 69-82.

สำนักงานสถิติจังหวัดอ่างทอง. (2561). ชุดข้อมูลขยะ. สืบค้น 1 พฤศจิกายน 2562, จาก http://angthong.nso.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=358&Itemid=614&lang=en.

สำนักพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดอ่างทอง ที่ทำการปกครองจังหวัดอ่างทอง. (2562). ข้อมูลพื้นฐาน. สืบค้น 1 พฤศจิกายน 2562, จาก http://www.angthong.m-society.go.th/AT%20DATA/new-data/296.html.

สิงห์คำ มณีจันสุขและคณะ. (2563). การบริหารจัดการสวัสดิการสำหรับคนพิการทางการเคลื่อนไหวหรือทางร่างกายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสมุทรปราการ. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(1), 270-279.

สุบัณฑิต จันทร์สว่าง. (2562). การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อการส่งเสริมความสมานฉันท์ในการบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครสวรรค์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(2), 57-68.

อภิญญา ฉัตรช่อฟ้า. (2563). โมเดลสมการโครงสร้างประสิทธิผลการจัดการขยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอ่างทอง (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Hair, J. F. et al. (1998). Multivariate data analysis (5th ed.). Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2020-09-24

How to Cite

ฉัตรช่อฟ้า อ. . ., เพิ่มทันจิตต์ ก., & สุยะพรหม ส. (2020). โมเดลสมการโครงสร้างประสิทธิผลการจัดการขยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอ่างทอง. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(3), 68–79. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/244719