ยุทธศาสตร์การพัฒนาโรงเรียนเอกชนสู่องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา

พัฒน์  มาศนิยม; เด่น  ชะเนติยัง

ผู้แต่ง

พัฒน์ มาศนิยม
เด่น ชะเนติยัง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษายุทธศาสตร์การพัฒนาโรงเรียนเอกชนสู่การเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษาและ 2) เพื่อนาเสนอยุทธศาสตร์การพัฒนาโรงเรียนเอกชนสู่การเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษาเพื่อนาไปใช้ต่อไป โดยมีการดาเนินการวิจัย 3 ขั้นตอน คือ 1) ศึกษาแนวคิด ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับยุทธศาสตร์การพัฒนาโรงเรียนเอกชนสู่องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา เพื่อกาหนดยุทธศาสตร์และมาตรการการพัฒนา 2) สร้างแบบสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญเพื่อขอความเห็นชอบด้วยกระบวนการเทคนิคเดลฟาย (Delphi Technique) เพื่อหาความสอดคล้องจากความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญจานวน 21 คน และ 3) ประเมินความคิดเห็นจากผู้บริหารจากโรงเรียนเอกชนในเขตจังหวัดภาคใต้ 11 จังหวัด จานวน 214 คนจากโรงเรียน จานวน214 โรงเรียน ด้วยแบบสอบถามประมาณค่า (Rating Scale Questionnaire) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่ามัธยฐาน และพิสัยระหว่างควอไทล์

ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้เชี่ยวชาญทั้ง 21 คน เห็นด้วยกับยุทธศาสตร์การพัฒนาโรงเรียนเอกชนสู่องค์กรแห่งนวัตกรรมทั้ง 6 ยุทธศาสตร์ คือ ยุทธศาสตร์ 1 เร่งรัดพัฒนาผู้บริหารสู่การมีภาวะผู้นาเชิงนวัตกรรมการศึกษา ยุทธศาสตร์ 2 ปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมการทางานสู่วัฒนธรรมองค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา ยุทธศาสตร์ 3 เร่งรัดพัฒนาการบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ไปสู่การเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา ยุทธศาสตร์ 4 ปรับเปลี่ยนรูปแบบการทางานสู่องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา ยุทธศาสตร์ 5 ปรับเปลี่ยนการเรียนรู้สู่การพัฒนาคุณภาพผู้เรียนเป็นผู้สร้างสรรค์นวัตกรรม และยุทธศาสตร์ 6 สร้างเครือข่ายการเรียนรู้สู่องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา2) การประเมินความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนประเภทสามัญศึกษาในเขตภาคใต้ 11จังหวัด จานวน 214 คน จาก 214 โรงเรียน พบว่า ทุกคนเห็นด้วยกับยุทธศาสตร์การพัฒนาโรงเรียนเอกชนสู่องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษาทั้งหมดในระดับมากและมากที่สุด โดยเฉพาะยุทธศาสตร์ที่ 2 เร่งรัดพัฒนาผู้บริหารสู่การมีภาวะผู้นาเชิงนวัตกรรมการศึกษา

References

กมล ภู่ประเสริฐ. (2544). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร บริษัทจำกัด ก.พล
จุฑามาศ กาญจนธรรม และเด่น ชะเนติยัง. (2558). การพัฒนารูปแบบเทคโนโลยีสารสนเทศและ การสื่อสารเพื่อการบริหารจัดการในสถานศึกษาสังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษาจังหวัดจันทบุรี เขต 2. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปี ที่ 3 ฉบับพิเศษ เมษายน พ.ศ. 2558 Vol. 9.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์และคณะ. (2559). การศึกษาไทย 4.0 เป็นยิ่งกว่าการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วชิรวิทย์ คาตา, เด่น ชะเนติยัง, และจินดา ศรีญาณลักษณ์. (2558). การพัฒนารูปแบบ ความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นตรงภาวะผู้นำด้านเทคโนโลยีของบุคลากรทาง
การศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปีที่ 3 ฉบับพิเศษ เมษายน พ.ศ. 2558 Vol. 9.
วิจารณ์ พานิช. (2556). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสยามกัมมาจล.
วุฒิพงษ์ ภักดีเหลา. (2554). การศึกษาคุณลักษณะขององค์การนวัตกรรม: กรณีศึกษาองค์การที่ได้รับรางวัลด้านนวัตกรรม. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนา ทรัพยากรมนุษย์และองค์การ. คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สมนึก เอื้อจิระพงษ์พันธ์, พักตร์ผจง วัฒนสินธ์, อัจฉรา จันทร์ฉาย และประจบ คุปรัตน์. (2553).
นวัตกรรม: ความหมาย ประเภท และความสำคัญต่อการเป็นผู้ประกอบการ. วารสาร บริหารธุรกิจ, 33(128), 53.
สุนีย์ ภิรมย์ประเมศ. (2551). การศึกษาเพื่อสำรวจองค์กรนวัตกรรม. การจัดการเทคโนโลยีและ นวัตกรรม. บัณฑิตวิทยาลัยการจัดการและนวัตกรรม.
องค์อร ประจันเขตต์. (2557). องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา ทางเลือกใหม่ของการบริหาร การศึกษา. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(1), pp. 45-51.
Gamol Phuprasert. (2001) Academic administration in schools. the Bangkok Company Ltd. G. PHol.
Jutamas Kanjanatham and All. (2015) The develop information and communication technologies management office in the school under the primary education chanthaburi province. 2. District, journalism education, mahasarakham University year 2558 Vol 3 Special Edition April. 9.
Vicharn Panich. (2013) Creating 21st century learning to 21. Bangkok: Siam Foundation.
Vitthipong Pakdeelao.(2011) A study of feature innovation: a case study of the Organization of the award-winning innovation. thesis m.s. human resources disciplines and organizations. Human Resources Committee: National Institute of development administration.
Somnuek Auoejarapongphun and All. (2010) Innovation: the meaning and importance of types of entrepreneurship. Journal of business administration, 33 (128), 53.
Sunee Pirompramet. (2008) Study to explore innovative elements to snore. Technology and innovation management. Graduate School of management, and innovation.
Ongorn Prachanket. (2014) Organization properties: a new choice of innovativeeducation management, education. Army Nurse magazine, 15 (1), pp. 45-51.