สภาพแวดล้อมการเรียนการสอนภาษาบาลี สำนักศาสนศึกษา ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพแวดล้อม ปัญหา และ แนวทางพัฒนาสภาพแวดล้อมการเรียนการสอนภาษาบาลี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการศึกษาเอกสารที่เกี่ยวข้องและสัมภาษณ์แบบเจาะลึก กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเจาะจงจานวน 12 คน ประกอบด้วย 1) พระภิกษุที่เป็นครูสอน จานวน 8 รูป และพระภิกษุสามเณรที่กาลังเรียน จานวน 8 รูป สำนักศาสนศึกษาในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ โดยทาการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพห้องเรียนอยู่ในเกณฑ์ที่ดี เป็นสัดเป็นส่วน มีสื่อการเรียนการสอนที่ทันสมัย การปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้สอนกับผู้เรียนมีความเป็นกันเอง ปัจจัยที่จะทาให้ส่งเสริมการเรียนการสอนได้ดีขึ้นต้องกระตุ้นจากตัวผู้เรียนเอง 2) อาคารเรียนมีการทรุดโทรมไปตามกาลเวลา หน้าต่างมีส่วนชารุดบ้างเนื่องจากการเล่นซนของผู้เรียน มีเสียงรถจักรยานยนต์รบกวนทาให้ไม่มีสมาธิในการเรียนการสอน ผู้เรียนบางรูปไม่ตั้งใจเรียน 3) การดูแลรักษาอาคารสถานที่ ต้องช่วยกันทั้งครู นักเรียน และนักการภารโรง ควรพัฒนาห้องเรียนเป็นอิเล็กทรอนิกส์ ปรับให้ทันยุคทันสมัยเทคโนโลยีสมัยใหม่ ควรสอนให้นักเรียนรู้ถึงประโยชน์ในการเรียนบาลีจากรุ่นพี่ที่ประสบความสำเร็จในการดาเนินชีวิต