คุณภาพชีวิตของประชาชนกับประสิทธิผลการดาเนินงานตามหลักธรรมาภิบาล ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลพบุรี

ผู้แต่ง

  • สันติศักดิ์ กองสุทธิ์ใจ

คำสำคัญ:

คุณภาพชีวิต, ประสิทธิผลการดาเนินงาน, หลักธรรมาภิบาล, องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการดาเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดลพบุรี และ 2) เพื่อศึกษาการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดลพบุรี ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Methods Research) ใช้การวิเคราะห์เชิงพรรณนา และการวิเคราะห์เชิงอนุมานวิเคราะห์พหุถดถอย (Multiple Regression Analysis) กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชากรที่มีภูมิลาเนาอยู่ในเขตการปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลพบุรี จำนวน 400 คน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยเน้นที่การสัมภาษณ์บุคคลแบบเจาะลึก (In-depth interview) ได้แก่ บุคลากรที่มีหน้าที่โดยตรงในการดำเนินงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 10 คน ผลการวิจัย พบว่า การดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลพบุรี มีเกณฑ์คุณภาพในภาพรวมระดับมาก ส่วนผลการวิเคราะห์ผลการดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชน ในภาพรวม พบว่า ระดับคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับมาก โดยปัจจัยด้านคุณภาพชีวิตของประชาชน ด้านความพึงพอใจในการร่วมกิจกรรมของชุมชน มีผลเป็นลาดับแรก รองลงมาได้แก่ด้านความพึงพอใจในชีวิตและผลการวิเคราะห์ถดถอยพหุ การดาเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลสามารถอธิบายผลกระทบด้านคุณภาพชีวิตของประชาชน ได้ร้อยละ โดยที่ปัจจัยที่ส่งผลด้านหลักความโปร่งใส หลักการมีส่วนร่วม หลักความรับผิดชอบ และหลักความคุ้มค่า มีระดับสูงขึ้นทาให้คุณภาพชีวิตของประชาชนสูงขึ้น ส่วนผลการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่า องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยังด้อยประสิทธิภาพในการนานโยบายไปปฏิบัติ มีข้อจากัดทางกฎหมาย และระเบียบทางราชการ ข้อค้นพบสำคัญ คือ ขาดความจริงใจในการสร้างความเข้มแข็งกระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชนในการตรวจสอบการดาเนินงาน

References

โกวิทย์ พวงงาม. (2544). กระบวนทัศน์ใหม่ : พัฒนาสร้างเครือข่ายและเสริมความเข้มแข็ง. กรุงเทพฯ : เสมาธรรม. ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2539).การปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ส่วนท้องถิ่น.
เบญจ์ พรพลธรรม. (2553). “การจัดการความโปร่งใสและการมีส่วนร่วมในบริการสาธารณะของ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น”. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิตสาขารัฐศาสตร์. บัณฑิต วิทยาลัย : มหาวิทยาลัยรามคาแหง.
พงษ์ศักดิ์ ฮุ่นตระกูล. คริสโตเฟอร์ บอลดิง และรีนา มาร์วาห์. (2558). โลกตื่น เมื่อเอเชียเปลี่ยน. กรุงเทพฯ : บริษัท โพสต์ พับลิชชิง จากัด (มหาชน).
ไพรัช เตชะรินทร์. (2527). นโยบายและกลวิธีการมีส่วนร่วมของชุมชนในยุทธศาสตร์การพัฒนาปัจจุบัน : การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนา. กรุงเทพฯ : ศักดิ์โสภาการพิมพ์.
มยุรี ทรัพย์เที่ยง. (2535). “ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดาเนินนโยบายธรรมาภิบาลในองค์การ บริหารส่วนตาบล มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. วรเดช จันทศร. (2532). การบริหารเพื่อการพัฒนากระทรวงสาธารณสุข. กรุงเทพฯ : มูลนิธิ สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
สรายุทธ เสงี่ยม. (2550). “ความสำเร็จของสมาชิกกลุ่มออมทรัพย์เพื่อการผลิตกับความพึงพอใจใน คุณภาพชีวิต”. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิตสาขาสังคมวิทยา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุพรรณี ไชยอาพร และสนิท สมัครการ. (2535). การวิเคราะห์ทางสังคมเพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อมร รักษาสัตย์. (2546). ปรัชญารัฐศาสตร์ และนิติศาสตร์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ วี. เจ.
Creswell, J.W. (2013). Research Design: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods Approaches. (2nd edition). Thousand Oaks. CA: Sage Publications.
Krejcie, R.V., and Morgan E.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Education and Psychological Measurement.
Tashkkori, A., & Teddlie, C. (1998). Mixed Methodology Combining Qualitative and Quantitative Approaches. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Weiss, M. Political. (1971). Participation: Crisis of political process, in Crisis and Sequences in Political Development. Princeton NJ: Princeton University.

เผยแพร่แล้ว

2020-04-27

How to Cite

กองสุทธิ์ใจ ส. . . (2020). คุณภาพชีวิตของประชาชนกับประสิทธิผลการดาเนินงานตามหลักธรรมาภิบาล ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดลพบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2-05), 323–336. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/242311