THAILAND POLITICAL SOLUTION SCIENCE AND ART THAT HAS NO FORMULA FOR SUCCESS IN THE SOCIAL CONTEXT OF THAILAND

Authors

  • จุฬาลักษณ์ พันธัง

Keywords:

Thailand's political problems ; Art and Science ; The social context of Thailand

Abstract

This article proposes an approach to solve Thailand's political problems. From the past to the present Thailand's political is experiencing several reasons, including a lack of public awareness and participation in the political democratic monarchy. The problem of confidence in administrative's government , which took corruption corrupt affecting the economy society and the nation overall enormously. Thailand's political history has revolutions coup and authoritarian forms when politics are often weak. Possession of political power, the lack of democratic legitimacy has been made under pressure from both inside and outside. When the authority turn to the people again found that the problem is repeated in a cycle. Thailand political model thus requires both art and science which understand the basic concept that there is no fixed formula to solve any problem. Moreover, taking into consideration the compliance with the appropriate characteristics and social context of Thailand

References

คณะกรรมการพัฒนาประชาธิปไตย. (ม.ป.ป.). ข้อคิดเห็นของ คณะกรรมการพัฒนาประชาธิปไตย(คพป.). (7 กันยายน 2558) [ออนไลน์].แหล่งที่มา: http://www.webcenter.tht.in/Reformation4.html.
ชรินทร์ สันประเสริฐ. (ม.ป.ป.). รัฐธรรมนูญกับการสร้างสถาบันการเมือง. (7กันยายน 2558)[ออนไลน์].แหล่งที่มา: http://www.webcenter.tht.in/Knowledge.html
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2515). การปฏิวัติที่ใช้ขบวนการ. กรุงเทพมหานคร: บพิธการพิมพ์.
ฐิติกร พูลภัทรชีวิน. (ม.ป.ป.). แนวทางพัฒนาประชาธิปไตยในประเทศไทย. (21 กันยายน 2558)[ออนไลน์].แหล่งที่มา: https://www.gotoknow.org/posts/322379
ทินพันธุ์ นาคะตะ. (2551). การเมืองไทย: ระบบที่ไม่มีสูตรสาเร็จในการแก้ปัญหา.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ปัญญาชน.
ธีรยุทธ บุญมี. (2540). ประชาธิปไตยตรวจสอบ. จุดจบรัฐชาติสู่ชุมนุมธนาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์อมรินทร์พริ้นติ้ง
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. (2539). ปัญหาการเมืองไทยในข้อเสนอกรอบความคิดในการปฏิรูปการเมืองไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เคล็ดไทย.
ประเวศ วะสี. (ม.ป.ป.). ทางออกจากวิกฤต. (21 กันยายน 2558) [ออนไลน์].แหล่งที่มา:http://www.matichon.co.th/matichon/view_news.php
ลิขิต ธีรเวคิน. (2541, 4 สิงหาคม). อาณานิคมทางปัญญา. มติชน. หน้า 6.. (2557). การแก้ปัญหาที่ล้าสมัย. (21 กันยายน 2558), [ออนไลน์].แหล่งที่มา:https://www. dhiravegin.com/detail.php?item_id=001164
วิศาล ศรีมหาวโร. (2553). วัฒนธรรมการเมืองและทัศนะการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนภาคใต้ : กรณีศึกษาจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 3 (2), 66.
วิสุทธิ โพธิแท่น. (2551). แนวคิดพื้นฐานของประชาธิปไตย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : คณะรัฐศาสตร์และราชกิจจานุเบกษา.
สถาบันพระปกเกล้า. (2555). รายงานการวิจัยการสร้างความปรองดองแห่งชาติ. (7 กันยายน 2558)[ออนไลน์].แหล่งที่มา: http://www.kpi.ac.th
สร้อยตระกูล (ติวยานนท์) อรรถมานะ. (2543). การเมืองและการบริหาร. สาธารณบริหารศาสตร์.(พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ. (2557). สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ: ว่าด้วยการปฏิวัติ-รัฐประหาร. (21 กันยายน 2558)[อ อ น ไ ล น์].แ ห ล่ ง ที่ ม า : http://www.prachatai.com/journal/2014/05/53606
อเนก เหล่าธรรมทัศน์ (2538). สองนคราประชาธิปไตยแนวทางการปฏิรูปทางการเมืองเศรษฐกิจเพื่อประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร : มติชน.
อมร รักษาสัตย์ และโสรัจ สุจริตกุล. (2505). การบริหารงานบุคคลในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร:มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Published

2020-04-25

How to Cite

พันธัง จ. . (2020). THAILAND POLITICAL SOLUTION SCIENCE AND ART THAT HAS NO FORMULA FOR SUCCESS IN THE SOCIAL CONTEXT OF THAILAND. Journal of MCU Social Science Review, 6(2-02), 691–704. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/242258