ยุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้าดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชนด้าเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี

ผู้แต่ง

  • พระมหาเกรียงศักดิ์ ภูริวฑฺฒโก และคณะ

คำสำคัญ:

ยุทธศาสตร์, การจัดการแบบมีส่วนร่วม, ตลาดน้าด้าเนินสะดวก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษายุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชน (2) เปรียบเทียบความเห็นของประชาชนต่อยุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชน โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ (3) นำเสนอปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะเพื่อการพัฒนายุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชนระเบียบวิธีวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยในส่วนของการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือเก็บข้อมูลภาคสนามจากประชาชนในพื้นที่เขตการปกครองเทศบาลตำบลดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี จ้านวน 381 คน จากการใช้สูตรคำนวณของ ทาโร่ ยามาเน่ วิเคราะห์ข้อมูลที่ได้โดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าที และค่าเอฟ วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว เมื่อพบความแตกต่าง จึงท้าการเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยเป็นคู่ ด้วยวิธีผลต่างนัยสำคัญน้อยที่สุด และในส่วนของการวิจัยเชิงคุณภาพมีการวิเคราะห์เอกสารและใช้แบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลภาคสนามจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จ้านวน 10 คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท

ผลการวิจัยพบว่า

  1. ยุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชน พบว่า โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.66 เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการวางแผนอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.05 ด้านการปฏิบัติงาน อยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ3.35 ด้านการจัดสรรผลประโยชน์ร่วมกัน อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.10 และด้านการติดตามประเมินผล อยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.13
  2. ผลการเปรียบเทียบความเห็นของประชาชนต่อยุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชน โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า เพศ อายุ การศึกษาอาชีพ และรายได้ของประชาชนผู้ตอบแบบสอบถาม มีผลให้ความเห็นต่อยุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชน โดยภาพรวม ไม่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นการปฏิเสธ สมมติฐานการวิจัย
  1. ปัญหา อุปสรรค ในการพัฒนายุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชน คือ ด้านการวางแผน ได้แก่ การเปิดเวทีประชาคมไม่เพียงพอต่อความต้องการ ด้านการปฏิบัติงาน ได้แก่ การดำเนินงานโครงการหรือกิจกรรมต่าง ๆ ไม่ได้ใช้แรงงานและวัสดุอุปกรณ์วัสดุอุปกรณ์ที่หาได้ในชุมชน 100% ด้านการจัดสรรผลประโยชน์ร่วมกัน ได้แก่ การเผยแพร่ผลการดำเนินงานโครงการและกิจกรรมต่าง ๆ ที่ก่อให้เกิดประโยชน์สูงจากการลงทุนต่ำ ไปสู่ชุมชนใกล้เคียงมีน้อย และด้านการติดตามประเมินผล ได้แก่ การกำหนดตัวชี้วัดผลสำเร็จของการดำเนินงานโครงการหรือกิจกรรมต่าง ๆ ประชาชนสามารถเข้ามีส่วนร่วมได้น้อย
  2. ผลการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ พบว่า มีแนวทางในการพัฒนายุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้ำดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชน ดังนี้ ด้านการวางแผน ได้แก่ เทศบาลตำบลดำเนินสะดวก ควรจัดเวทีประชาคมสำหรับรับฟังปัญหาหรือความต้องการของประชาชนเป็นประจ้าทุกเดือน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โครงการหรือกิจกรรมที่มีความเกี่ยวข้องกับเด็กและเยาวชนในพื้นที่ ด้านการปฏิบัติงาน ได้แก่ เทศบาลดำเนินสะดวกควรใช้แรงงานและวัสดุอุปกรณ์วัสดุอุปกรณ์ในชุมชนในการดำเนินงานโครงการหรือกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมอาชีพและเพิ่มรายได้แก่คนในชุมชน ด้านการจัดสรรผลประโยชน์ร่วมกัน ได้แก่ เทศบาลตำบลด้าเนินสะดวกควรเผยแพร่ผลการดำเนินงานโครงการและกิจกรรมต่าง ๆ ที่ก่อให้เกิดประโยชน์สูงจากการลงทุนต่ำ ไปสู่ชุมชนใกล้เคียงทั้งในระดับจังหวัด ภูมิภาค และระดับประเทศ ด้านการติดตามประเมินผล ได้แก่ เทศบาลตำบลเนินสะดวก ควรเพิ่มช่องทางในการรับข้อมูลจากประชาชน และให้ประชาชนได้มีส่วนร่วมในการกำหนดตัวชี้วัดผลสำเร็จของการดำเนินงานโครงการและกิจกรรมทุกประเภท

References

คุณวุฒิ คนฉลาด. (2540). การพัฒนาองค์การ. ชลบุรี : ภาควิชาบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัย บูรพา.
จำรูญ อสิพงษ์. (2553). “ผลของโปรแกรมการประยุกต์ใช้การจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการป้องกันและเฝ้าระวังโรคเลปโตสไปโรซิส อ้าเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ”.วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ฐานพัฒน์ ทิพย์บรรพต. (2554).“พัฒนาการมีส่วนร่วมในการวางแผนพัฒนาชุมชนของประชาชนตำบลตะปาน อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต.บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏ สุราษฎร์ธานี.
ทศพักตร์ ใบปอด. (2557). “การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการสิ่งแวดล้อมขององค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม”. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. วิทยาลัยการเมืองการปกครอง : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บดี ปุษยายนันท์, เศกสรรค์ ยงวณิชย์ และประสิทธิ์ คุณุรัตน์. (กันยายน-ธันวาคม 2558) “รูปแบบเศรษฐกิจชุมชนในจังหวัดขอนแก่น”. ใน วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ 4 ฉบับที่ 3: 222.
พระครูสิริวรรณวิวัฒน์ (วรรณะ วณฺโณ). (2536). ประวัติตลาดน้ำดำเนินสะดวก. กรุงเทพมหานคร :รุ่งเรืองสาส์นการพิมพ์.
ยุพดี เสตพรรณ. (2548). ภูมิศาสตร์การท่องเที่ยวไทย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร : พิศิษฐ์การพิมพ์.
รุ่งวิทย์ ตรีกุล. (2559). “การมีส่วนร่วมของชุมชนบึงพลาญชัยในการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน”, วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยสารคาม.
ศิริรัตน์ แก้วประเสริฐ. (2553). “การจัดการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการล้างผักแก่กลุ่มผู้ประกอบการในตลาดสดเทศบาลต้าบลสังขะ จังหวัดสุรินทร์”. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานจังหวัดราชบุรี. (2557). แผนพัฒนาตลาดน้ำดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี พ.ศ. 2557-2559. ราชบุรี : สำนักงานจังหวัดราชบุรี.
สุวรีย์ ศิริโภคาภิรมย์. (2546). การวิจัยทางการศึกษา. ลพบุรี : ฝ่ายเอกสารการพิมพ์สถาบันราชภัฏเทพสตรี.

เผยแพร่แล้ว

2020-04-22

How to Cite

ภูริวฑฺฒโก และคณะ พ. . (2020). ยุทธศาสตร์การจัดการตลาดน้าดำเนินสะดวกแบบมีส่วนร่วมของชุมชนด้าเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2-02), 465–478. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/242138