เครือข่าย: การเฝ้าระวังทางวัฒนธรรมของการดำเนินการทางธุรกิจขาย ตรงในภาคอีสาน

บทคัดย่อ

บทความเรื่องเครือข่าย : การเฝ้าระวังทางวัฒนธรรมของการดาเนินการทางธุรกิจขายตรงในภาคอีสาน ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เลือกพื้นที่ ทำการเก็บข้อมูลภาคสนามที่เกี่ยวกับประเด็นวิจัย ความมุ่งหมายของการวิจัยคือ 1) เพื่อศึกษาความเป็นมาของวัฒนธรรมธุรกิจเครือข่ายและขายตรงในภาคอีสาน 2) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาของวัฒนธรรมธุรกิจเครือข่ายและขายตรงในภาคอีสา น3) เพื่อศึกษาแนวทางการเฝ้าระวังวัฒนธรรมธุรกิจเครือข่ายและขายตรงในภาคอีสาน ผลการวิจัยพบว่า ธุรกิจขายตรงในประเทศไทยเริ่มเข้ามามีบทบาท เมื่อประมาณ 40 ปีที่แล้วนี่เอง เนืองจากธุรกิจขายตรงเป็นธุรกิจที่เปิดโอกาสให้กับคนทุกชนชั้น ทุกเพศทุกวัย ทุกสังคม การขายตรงในประเทศไทยจึงเติบโตอย่างรวดเร็ว แต่มีสภาพปัญหาของวัฒนธรรมทางธุรกิจ และธุรกิจเครือข่ายขายตรงในภาคอีสาน ใน 7 ด้าน ผู้วิจัยสังเกตว่า สินค้าในระบบการตลาดหลายชั้นที่แท้จริง ต้องมีลักษณะดังนี้ 1) สินค้านั้นมีประโยชน์จริง ใช้แล้วหมดไปและต้องซื้อหามาใช้ใหม่ 2) สินค้านั้นสามารถนาไปขายปลีกได้จริง และผู้ขายจะมีรายได้เป็นผลกำไรจากการขายปลีก 3) สินค้านั้นได้ผ่านขั้นตอนการนาเข้าและชาระภาษีอากรอย่างถูกต้องตามกฎหมาย 4) สินค้าประเภทเครื่องสำอาง ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร หรือสินค้าบำรุงสุขภาพต้องผ่านการขึ้นทะเบียนและอนุญาตให้จาหน่ายได้จากสานักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.)เรียบร้อยแล้ว 5) สินค้านั้นต้องมีฉลากบรรยายสรรพคุณ และวิธีใช้อย่างถูกต้องตามกฎเกณฑ์ของสำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค (สคบ.) 6) สินค้าบางประเภทต้องมีใบอนุญาตโดยเฉพาะให้จัดจาหน่ายได้ เช่น สุรา ต้องมีใบอนุญาตจากกรมสรรพสามิต เป็นต้น 7) สินค้านั้นต้องมีการรับคืนหรือมีการรับประกันจากบริษัทผู้จัดจำหน่าย โดยมีเอกสารจากบริษัทเผยแพร่อย่างชัดเจน