รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุตามวิถีพุทธขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัด พระนครศรีอยุธยา

ผู้แต่ง

  • วีระศักดิ์ เหมหาชาติ

คำสำคัญ:

รูปแบบ,การดู,ผู้สูงอายุ,วิถีพุทธ,องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1.เพื่อศึกษาสภาพปัญหาทั่วไปของการดูแลผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา 2. เพื่อศึกษาการประยุกต์แนวคิดทฤษฎีและหลักธรรมที่เกี่ยวข้องเพื่อการดูแลผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และ3.เพื่อนำเสนอรูปแบบการดูแลผู้สูงอายุตามวิถีพุทธขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาระเบียบวิธีวิจัยเป็นเชิงคุณภาพ โดยทำการวิจัยเชิงเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ(Key informants) ที่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิ นักวิชาการ ประธานชมรมผู้สูงอายุ ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผู้สูงอายุ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อาสาสมัครสาธารณสุขดูแลผู้สูงอายุพระสงฆ์ จานวน 25 รูป/คน จากนั้นนำมาสังเคราะห์เป็นแนวทางในการพัฒนารูปแบบการดูแลผู้สูงอายุเบื้องต้นก่อนที่จะนาเสนอต่อการสนทนากลุ่มเฉพาะกับผู้เชี่ยวชาญผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประธานสภาผู้สูงอายุ ประธานชมรมผู้สูงอายุ ผู้สูงอายุ นักวิชาการ จำนวน 10 รูป/คนเพื่อยืนยันรูปแบบการดูแลผู้สูงอายุตามวิถีพุทธขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา วิเคราะห์เนื้อหาด้วยการพรรณนาความ

ผลการวิจัยพบว่า

1.สภาพปัญหาของผู้สูงอายุในด้านต่างๆมีสาเหตุมาจากปัญหาภายในที่เกิดขึ้นจากตัวผู้สูงอายุ ปัญหาด้านสุขภาพร่างกายที่เสื่อมถอยลงตามธรรมชาติ ปัญหาด้านสติปัญญา ปัญหาด้านจิตใจ ปัญหาด้านอารมณ์ เป็นต้น ผู้สูงอายุยิ่งมีอายุมากขึ้นจะมีความเสี่ยงสูงขึ้นต่อการเป็นโรคเรื้อรังหรือโรคประจาตัว ความเสื่อมถอยของสุขภาพร่างกาย และปัญหาที่เกิดจากภายนอกตัวของผู้สูงอายุ เช่น ปัญหาจากการไม่มีรายได้ ปัญหาที่อยู่อาศัย ปัญหาสังคมสิ่งแวดล้อม และปัญหาด้านอื่นๆ เป็นต้น สิ่งเหล่านี้คือปัญหาที่เกิดขึ้นกับผู้สูงอายุและเกี่ยวข้องกับผู้ดูแลในครอบครัวชุมชนตลอดจนหน่วยงานรัฐเอกชน องค์กรต่างๆ จะต้องช่วยกันเข้ามาดูแลในลักษณะที่แตกต่างกันหรือ
เชื่อมโยงประสานกันอย่างบูรณาการกัน

2.การประยุกต์แนวคิดทฤษฎี และหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับการดูแลผู้สูงอายุ โดยใช้แนวคิดทฤษฎีนโยบายสาธารณะการบริหารโครงการในการดูแลผู้สูงอายุ มีการกำหนดนโยบายในการดูแลผู้สูงอายุและการกำหนดโครงการแผนกิจกรรมที่เกี่ยวข้อง องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีการ กำหนดนโยบายในการเตรียมตัวเข้าสู่การสูงวัยอย่างมีคุณภาพเพื่อให้ประชากรได้เตรียมตัวเข้าสู่วัยสูงอายุในด้านต่างๆ การเตรียมตัวด้านสุขภาพ การสร้างรายได้ การออมทรัพย์ การเตรียมที่อยู่อาศัยและการประยุกต์หลักธรรมะเพื่อนามาใช้เพื่อการดาเนินชีวิตและอยู่ร่วมกันในครอบครัวและสังคมชุมชนอย่างมีความสุขโดยใช้หลักธรรมความกตัญญู และหลักธรรมการยึดเหนียวจิตใจคน การอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข หลักสังคหวัตถุ 4 คือ ทาน ปิยะวาจา อัตถจริยา และสมานัตตา

3.รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุตามวิถีพุทธขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ผู้สูงอายุแบ่งเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มติดสังคม กลุ่มติดบ้าน และกลุ่มติดเตียง ซึ่งมีการดูแลที่แตกต่างกัน ดังนั้น การดูแลตามวิถีพุทธ การดำเนินชีวิตที่เกี่ยวพันกับพระพุทธศาสนาตั้งแต่เกิดจนกระทั่งตาย วิถีแห่งการดำเนินชีวิต วิถีแห่งวัฒนธรรม วิถีแห่งการประกอบอาชีพ ฉะนั้นการดูแลผู้สูงอายุตามวิถีพุทธขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จะต้องมีการจัดตั้งศูนย์เอนกประสงค์ศูนย์ผู้สูงอายุ หรือศูนย์การเรียนรู้ สถานที่อยู่ในวัดหรือสถาบันทางศาสนา หรือในหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อจัดตั้งเป็นแหล่งเรียนรู้ การสร้างกิจกรรมร่วมกันระหว่างผู้สูงอายุด้วยกัน หรือการสร้างกิจกรรมร่วมกันภายในชุมชน เช่น ใช้เป็นที่ดูแลสุขภาพทางกายและจิตใจ รวมถึงเป็นแหล่งเรียนรู้สร้างรายได้ให้กับผู้สูงอายุและชุมชน ใช้เป็นที่ปฏิบัติธรรม ใช้เป็นที่ทากิจกรรมในด้านต่างๆโดยใช้วัดเป็นศูนย์รวม โดยมีหน่วยงานรัฐในท้องถิ่นชุมชน ได้ทางานร่วมกันในพื้นที่ ทางานร่วมกันอย่างบูรณาการ เพื่อให้เป็นการดูแลผู้สูงอายุระยะยาว เช่น องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สถานีอนามัย โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพประจำตำบล สาธารณสุข สถาบันการศึกษา รวมถึง อาสาสมัครสาธารสุขประจาตำบล อาสาสมัครดูแลผู้สูงอายุ เพื่อเป้าหมายให้ผู้สูงอายุมีศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจในการดาเนินชีวิตช่วงบั้นปลายของชีวิตและผู้ที่เกี่ยวข้องกับการดูแลได้มีความสุขแบบยั่งยืนตลอดไป

 

References

จงจิตต์ ฤทธิรงค์และคณะ. (2554). “เรื่องการสูงวัยของประชากรในประชาคมอาเซียน”.รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
จุมพล พูลภัทรชีวิน และคณะ. (2555). “การวิจัยและพัฒนากระบวนการสร้างความดีมีคุณธรรม”.ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม, สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้. องค์การมหาชน.
ชนิตา สุ่มมาตย์. (2552). “การพัฒนารูปแบบการจัดการการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุโดยองค์กรชุมช น ใน ภ าคอีส าน ”. วิทยานิพ นธ์ปรัช ญ าดุษฏีบัณฑิต. บัณฑิตวิทย าลัยมหาวิทยาลัยมหิดล.
ชลัยพร อมรวัฒนาและคณะ. (2551). “เรื่องแนวทางและมาตรการส่งเสริมการมีงานทาในผู้สูงอายุ”. รายงานการวิจัย.ศูนย์บริการทางวิชาการแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2559). เวทีวิชาการมโนทัศน์ใหม่ผู้สูงอายุ เกษียณอายุราชการ 65 ปีถึงเวลาแล้วหรือยัง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สถาบันวิจัย.
สัมฤทธิ์ ศรีดารงสวัสดิ์. (2549). รูปแบบการดูแลสุขภาพสาหรับผู้สูงอายุระยะยาวโดยชุมชน.สานักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศและสานักงานพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2550). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. กรุงเทพฯ :สถาบันวิจัย
ศิริพันธุ์ สาสัตย์. (2552). โครงการการศึกษาการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในประเทศไทย. นนทบุรี :สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
ศิริวรรณ ศิริบุญ. (2552). บทบาทของชุมชนและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับผู้สูงอายุ. กรุงทพฯ : มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). การสารวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ.2557. กรุงเทพฯ : บริษัท เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัล พับลิเคชั่น จำกัด.
Antonovsky.(1993). The structure and Properties of the Sense of Coherence. Scale”.Social Science Medicine.
Boyle. Geraldine. (2004). Facilitating Choice and Control for Older People in Longterm Care.Health Social Care in the Community.
Cicirelli. Victor G. (1981). Helping Elderly Parents. The Role of Adult Children. Boston : Auburn House Publishing.
D. A. Mazmanian. $ P. A. Sabatier. (1989). Implementation And Public Policy : With A New Postscript. Latham. MD : University Press of America.
Davis Easton. (1953). The Political System An inquiry in to the State of Political Science. New York : Alfred A. Knorf.
Fred W. Riggs.“introduction” in Fred W. (1970). Riggs Frontiers of Development Administration. Durham North Carolina : Duke University Press.
George F. Gant. (1979. Development Administration : Concepts, Goals. Methods Madison. Wisconsin : The University of Wisconsin Press.
H. J. Hartley. (1968). Education planningprogramming-budgeting a systems approach.
Harold Lasswell $ Abraham Kaplan. (1970). Power and Society. New Haven : yale University press.
Leiby. S.A. and D.R. Shupe. (1992). Does Home Care Lesson Hospital Readmission for the Elderly. Home Healthcare Nurse.Thomas R. Dy. (1984). Understanding Public Policy. Englewood Cliffs. Prentice Hall.

เผยแพร่แล้ว

2020-04-18

How to Cite

เหมหาชาติ ว. . (2020). รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุตามวิถีพุทธขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัด พระนครศรีอยุธยา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2-02), 309–324. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/241895