POLITICAL CONFLICT MANAGEMENT BASED ON A MODEL OF BUDDHIST APPROACH

Authors

  • ชัยธนพล ศรีจิวังษา

Keywords:

Political Conflict,Buddhist Approach

Abstract

Objectives of this study were1) to analytically studythe conditions of political conflicts from the past to the present; 2) to study the ways of managing political conflicts; and 3) to propose the political conflict management based on a model of Buddhist approach.

Findings of the study were as follows:
1. In respect of the conditions of political conflicts from the past to the present it found that 4 periods, namely,(1) Thai political conflicts before the change of government in 1932;(2) Thai political conflictsduring the changes of governmentfrom the year of1932 to1997; (3) Thai political conflicts fromthe year of 1997to 1996; and (4) Political conflicts in Thailand from 2007-2014 that were the political conflicts between conservative capitalists andglobalization-based capitalist elites.
2. With respectto the ways of managing political conflictsit revealed that the effective ways of managing political conflicts were negotiationwhich was the key mechanism for resolving political conflicts bilaterally accepted, andreconciliation whichwas the process of resolving political conflicts with mediators to get the common alternative leading to the agreement to meet the needs of various parties.
3. Regarding the proposal of the political conflict management based on a model of Buddhist approachincluded the Four Sacred Objects, namely,(1) Giving,
(2)Kindly speech, (3)Rendering services, and (4) Even and equal treatment.

References

ทพ.ชลากร เทียนส่องใจ. (2554). การเจรจาไกล่เกลี่ยคนกลางเชิงพุทธ : หลักการและเครื่องมือสำหรับ การจัดการความขัดแย้ง.วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา.บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ทพญ.กษิรา เทียนส่องใจ. (2554). การศึกษาเชิงวิเคราะห์อภัยทานเพื่อจัดการความขัดแย้งในสังคมไทยปัจจุบัน. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา.บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พรรณราย ทรัพยะประภา. (2532). จิตวิทยาสาหรับนักบริหาร. กรุงเทพฯ : บริษัทวีชั่นอารต์คอร์เปอร์เรชั่น จากัด.
วรรณพงศ์ วิไลรัตน์. (2557).ประสิทธิภาพในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของอำเภอในประเทศไทย.วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์.บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยรามคาแหง.
สืบสวัสดิ์ วุฒิวรดิษฐ์. (2557). การยุบพรรคการเมืองตามรัฐธรรมนูญ 2550 กับการพัฒนาทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย.วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต.บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยรามคาแหง.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2534). ความขัดแย้ง : การบริหารเพื่อความสร้างสรรค์.กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์ตะเกียง.

Published

2020-04-13

How to Cite

ศรีจิวังษา ช. . . (2020). POLITICAL CONFLICT MANAGEMENT BASED ON A MODEL OF BUDDHIST APPROACH. Journal of MCU Social Science Review, 6(2-02), 61–70. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/241722