ภาวะผู้นำตามหลักสัปปุริสธรรมของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลทางขวาง อำเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับภาวะผู้นาตามหลักสัปปุริสธรรม
ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตาบลทางขวาง อาเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่น 2) เพื่อศึกษา
เปรียบเทียบภาวะผู้นาตามหลักสัปปุริสธรรม ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตาบลทางขวาง
อาเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่นโดยจาแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค
และข้อเสนอแนะของเกี่ยวกับภาวะผู้นาตามหลักสัปปุริสธรรม ของผู้บริหารองค์การบริหารส่วน
ตาบลทางขวาง อาเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่น
ระเบียบวิธีวิจัย เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิง
คุณภาพ การวิจัยเชิงปริมาณ โดยศึกษากลุ่มตัวอย่างจานวน 367 คน จากประชากร จานวน 4,407
คน ซึ่งเป็นประชาชนในเขตตาบลทางขวาง อาเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่น กาหนดขนาดกลุ่ม
ตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ (Taro Yamane) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็น
แบบสอบถามแบบประมาณค่า 5 ระดับ ที่ระดับความเชื่อมั่น 0.912 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่
ค่าความถี่, ค่าร้อยละ, ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐาน ด้วยค่าที (t-test)
และค่าเอฟ (F-test) ด้วยวิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และทดสอบความแตกต่างของ
ค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธีผลต่างเป็นสาคัญน้อยที่สุด (LSD.) ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ ดาเนินการโดย
สัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลหลัก 7 คน เลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์
เชิงเนื้อหาประกอบบริบท ผลการวิจัยพบว่า
1) ภาวะผู้นาตามหลักสัปปุริสธรรมของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตาบลทางขวาง อาเภอ
แวงน้อย จังหวัดขอนแก่น โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านความเป็น
ผู้รู้จักตน และด้านความเป็นผู้รู้จักประมาณ อยู่ในระดับปานกลาง ส่วนด้านความเป็นผู้รู้จักเหตุ
ด้านความเป็นผู้รู้จักผล ด้านความเป็นผู้รู้จักกาล ด้านความเป็นผู้รู้จักชุมชนและด้านความเป็นผู้รู้จัก
บุคคล อยู่ในระดับมาก
2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อภาวะผู้นาตามหลักสัปปุริสธรรมของ
ผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตาบลทางขวาง อาเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่นจาแนกตามปัจจัย
ส่วนบุคคล พบว่า ประชาชนที่มีอายุต่างกัน มีความคิดเห็นต่อภาวะผู้นาตามหลักสัปปุริสธรรมของ
ผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตาบลทางขวาง อาเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่นแตกต่างกันอย่างมี
นัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จึงยอมรับสมมติฐานที่ตั้งไว้ ส่วนประชาชนที่มีเพศ รายได้ต่อเดือน
ระดับการศึกษา และอาชีพ ต่างกัน มีความคิดเห็นต่อภาวะผู้นาตามหลักสัปปุริสธรรมของผู้บริหาร
องค์การบริหารส่วนตาบลทางขวาง อาเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่นไม่ต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐาน
ที่ตั้งไว้
3) ปัญหาอุปสรรคและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับภาวะผู้นาตามหลักสัปปุริสธรรมของผู้บริหาร
องค์การบริหารส่วนตาบลทางขวาง อาเภอแวงน้อย จังหวัดขอนแก่นได้แก่ผู้บริหารขาด
ความสามารถในการนาหลักการบริหารมาประยุกต์ใช้ให้เหมาะสมสาหรับการบริหารประชาชนขาด
การส่วนร่วมในการประเมินผลและให้ข้อเสนอแนะจึงควรมีแนวทางในการพัฒนาภาวะผู้และเพิ่มขีด
ความสามารถในการประยุกต์หลักการบริหารเพื่อใช้ในการบริหารองค์กร และควรเปิดโอกาสให้
ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในการประเมินผลและเสนอแนะเกี่ยวกับการบริหาร