แนวทางการเสริมสร้างประสิทธิภาพและปัจจัยแวดล้อมที่เอื้อต่อ การปฏิบัติหน้าที่ของพระอุปัชฌาย์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ในการวิจัยดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการปฏิบัติหน้าที่ของพระ
อุปัชฌาย์ในพระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและอุปสรรคในการปฏิบัติหน้าที่ของพระ
อุปัชฌาย์ในจังหวัดนครราชสีมา และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการเสริมสร้างประสิทธิภาพ และปัจจัย
แวดล้อมที่เอื้อต่อการปฏิบัติหน้าที่ของพระอุปัชฌาย์ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยคุณภาพ ศึกษาจาก
เอกสาร และวิจัยภาคสนามด้วยการสัมภาษณ์ สนทนากลุ่มเป้าหมาย จานวน 43 รูป/คน แล้วทา
การวิเคราะห์ข้อมูล และนาเสนอผลการวิจัย โดยการพรรณนา ผลวิจัยพบว่า พระอุปัชฌาย์ต้องให้
การอุปสมบทถูกต้องตามพระธรรมวินัย และกฎระเบียบมหาเถรสมาคม เมื่ออุปสมบทแล้ว ต้อง
อบรมดูแลสัทธิวิหาริก การปฏิบัติหน้าที่ของพระอุปัชฌาย์ต้องมีความเข้าใจเขต จริยา การละเมิดจริยา
และการระงับการปฏิบัติหน้าที่ และวิธีประณามสัทธิวิหาริก ปัจจุบันสภาพสังคมมีการเปลี่ยนแปลง
ไป ทาให้มีปัญหาเพิ่มขึ้น การคัดสรรกุลบุตรที่จะเข้ามาบวช ไม่ชัดเจนทาให้กุลบุตรที่จะบวชท่องคา
ขานนาคไม่ได้ พิธีกรรมที่ยังไม่ถูกต้อง หลังจากบวชแล้วพระอุปัชฌาย์ไม่มีเวลาอบรมดูแลให้
การศึกษาแก่สัทธิวิหาริก ซึ่งมอบหมายให้เจ้าอาวาส ดูแลแทน การออกหนังสือสุทธิ การส่งบัญชี
สัทธิวิหาริก พระอุปัชฌาย์บางรูปไม่ชานาญในเรื่องการทาเอกสาร
แนวทางการเสริมสร้างประสิทธิภาพและปัจจัยแวดล้อมที่เอื้อต่อการปฏิบัติหน้าที่ของพระ
อุปัชฌาย์ ซึ่งพระอุปัชฌาย์ต้องให้การอบรมดูแล การขัดเกลาความประพฤติ การปกครองตามหลัก
พระธรรมวินัย กฎระเบียบมหาเถรสมาคม ให้การสงเคราะห์ดูแลรักษาพยาบาลสัทธิวิหาริกและ
อันเตวาสิกเมื่ออาพาธ ตลอดจนให้การสงเคราะห์พุทธศาสนิกชน ด้วยหลักธรรมในการดาเนินชีวิต
และปัจจัย 4 ในการอยู่อาศัย ดังนั้น ควรมีการประเมิน และติดตามผลการปฏิบัติหน้าที่ของพระ
อุปัชฌาย์ในภายหลัง และดาเนินอบรมให้ความรู้เป็นระยะ ๆ เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่ของพระ
อุปัชฌาย์ให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขั้นในยุคสมัยที่เปลี่ยนไป