ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมของคณะสงฆ์ ภาค 1
คำสำคัญ:
การพัฒนา, ศักยภาพ, พระสอนศีลธรรมบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อศักยภาพของพระสอนศีลธรรมของคณะสงฆ์ ภาค 1 และแนวทางการพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมของคณะสงฆ์ ภาค 1 การวิจัยเป็นแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณ ศึกษากลุ่มตัวอย่าง จำนวน 240 รูป วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิเคราะห์ปัจจัยเชิงสำรวจ (Exploratory factor Analysis: EFA) และโมเดลสมการโครงสร้าง (Structural Equation Modeling : SEM) การวิจัยเชิงคุณภาพ ได้สัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 18 รูปหรือคน และสนทนากลุ่มเฉพาะ จำนวน 12 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหานำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนาความ ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อศักยภาพของพระสอนศีลธรรมของคณะสงฆ์ ภาค 1 ได้แก่ การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ และไตรสิกขา ซึ่งมีอิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อม และอิทธิพลรวมต่อการพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมของคณะสงฆ์ ภาค 1 แนวทางในการพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมของคณะสงฆ์ ภาค 1 ประกอบด้วย 1. การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ มีการฝึกอบรมอย่างต่อเนื่อง จัดการศึกษาต่อยอด และพัฒนาทักษะการสอนสมัยใหม่ 2. ไตรสิกขา ได้แก่ การปฏิบัติตามกฎระเบียบ ฝึกจิตให้สงบ และเจริญภาวนา 3. หลักศักยภาพ มีการพัฒนาศักยภาพในการสร้างองค์ความรู้ใหม่ พัฒนาทักษะด้านการสอนสมัยใหม่ และมีความรักและศรัทธาในการเป็นพระสอนศีลธรรม
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). การจัดสาระการเรียนรู้พระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กฤษฎา แซ่หลี. (2562). รูปแบบการปลูกฝังคุณธรรมและจริยธรรมสำหรับวัยรุ่นไทยยุคใหม่ ตามหลักพุทธธรรม ผ่านกลไกการขับเคลื่อนโครงการคลินิกคุณธรรม ของพระธรรมวิทยากร. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(1), 59-70.
คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2555). สำนักงานแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 พ.ศ. 2555-2559. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
จักรวาล สุขไมตรี. (2558). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพุทธจริยธรรมระดับอุดมศึกษา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 4(1), 238-252.
พรรณี ผุดเกตุ และคณะ. (2554). รูปแบบการพัฒนาศักยภาพด้านการสอนของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนในจังหวัดสงขลา (รายงานการวิจัย). นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
พระครูปัญญาภิยุต (ประจวบ ปญฺญาทีโป). (2558). การพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนในจังหวัดราชบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูวีรญาณสุนทร (จรินทร์ อาบคำ). (2554). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักไตรสิกขา :กรณีศึกษาวัดตากฟ้า อำเภอตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดปรีชา นนฺทโก. (2560). การศึกษาแนวทางการพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในจังหวัดระยอง (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาเกรียงศักดิ์ อินฺทปญฺโญ และคณะ. (2557). การพัฒนาศักยภาพของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนในจังหวัดลำปาง (รายงานการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสราวุธ แสงสีและคณะ. (2562). การพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนมัธยมศึกษา ตอนปลายในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค 15. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(4), 98-107.
พระมหาสุพัฒน์ นนฺทปญฺโ. (2563). การพัฒนาศักยภาพของพระสอนศีลธรรมของคณะสงฆ์ ภาค 1 (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักงานพระสอนศีลธรรม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2558). แผนยุทธศาสตร์พระสอนศีลธรรมในช่วงแผนพัฒนามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ฉบับที่ 11 (2555-2559) (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: หจก.เชนปริ้นติ้ง.
สำนักงานพระสอนศีลธรรม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2562). พระสอนศีลธรรมในโรงเรียน, สืบค้น 20 ตุลาคม 2562, จาก https://www.krupra.net/v3/index.php?url=monkprovince_lst.
Lindeman, R.H. et al. (1980). Introduction to Bivariate and Multivariate Analysis. Scott, Foresman: Glenview. IL.
Weiss, R. (1972). The Provision of Social Relationship. In Z. Rubin (Ed). Doing Unto others Englewood Cliff. N. J: Prentice-Hall.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2020 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น