ความคุ้มค่าในการลงทุนพลังงานทดแทนในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • อธิคม อัศวตั้งเสถียร

คำสำคัญ:

ความคุ้มค่า, พลังงานทดแทน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาโครงสร้างต้นทุนพลังงานทดแทนในประเทศไทย 2) ศึกษาความคุ้มค่าในการลงทุนพลังงานทดแทนประเทศไทย และ 3) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความ
คุ้มค่าในการลงทุนพลังงานทดแทนในประเทศไทย การวิจัยนี้เป็นแบบผสานวิธีทั้งเชิงคุณภาพและ เชิงปริมาณ การวิจัยเชิงคุณภาพใช้ผู้ให้ข้อมูลสาคัญ (Key Informants) จานวน 20 ราย จาก
ผู้ประกอบการอุตสาหกรรมพลังงานทดแทนและนักวิชาการด้านพลังงานทดแทน โดยเลือกแบบ เจาะจง เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล คือ การสัมภาษณ์เชิงลึกและวิเคราะห์ข้อมูลโดยการอุปมาน
วิเคราะห์และการตีความ สาหรับการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากร ได้แก่ บุคลากรที่ทางานในโรงงานที่ เข้าโครงการส่งเสริมก๊าซชีวภาพ 4 กลุ่ม จานวน 1,320 ราย โดยได้กลุ่มตัวอย่างจานวน 298ราย
ด้วยวิธีการเปิดตารางเคร็จซีและมอร์แกน๑ ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิและการสุ่มตัวอย่าง แบบง่าย เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล คือแบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้
วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุ (Multiple regression)
ผลการวิจัยพบว่า
1) โครงสร้างต้นทุนพลังงานทดแทนในประเทศไทยทุกประเภทไม่แตกต่างกัน แต่เมื่อ พิจารณาในมิติผลตอบแทน พลังงานทดแทนประเภทก๊าซชีวภาพให้ผลตอบแทนคุ้มค่ากว่า โดยวัดได้
จากระยะเวลาในการคืนทุนประมาณ 3-4 ปี 2) ความคุ้มค่าในการลงทุนพลังงานทดแทนประเทศไทยนอกจากจะพิจารณาถึงการ ลงทุนในโครงสร้างด้านต้นทุนน้อยและได้กาไรมากแล้ว ยังต้องพิจารณาถึงความคุ้มค่าทางด้าน
เศรษฐกิจภาพรวม ด้านสังคมและชุมชน และด้านสิ่งแวดล้อม 3) ปัจจัยด้านต้นทุนโดยรวมส่งผลต่อส่งผลต่อความคุ้มค่าในการลงทุนพลังงานทดแทนใน
ประเทศไทยอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติระดับ 0.05 อันได้แก่ ปัจจัยค่าที่ดิน ปัจจัยสิ่งปลูกสร้าง ปัจจัยเทคโนโลยีและที่ปรึกษา ปัจจัยค่าวัตถุดิบ และปัจจัยค่าไฟฟ้า

เอกสารอ้างอิง

กรมพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน. (2557). คู่มือการพัฒนาและการลงทุนผลิตพลังงาน
ทดแทน. กรุงเทพฯ : เอเบิ้ล คอนซอลแตนส์ จากัด.
กระทรวงพลังงาน. (2557). การบริหารระบบจัดการพลังงาน. กรุงเทพฯ : กระทรวงพลังงาน.
กิตติยา กฤติยรังสี. (2554). “การวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนของโรงไฟฟ้าก๊าซชีวภาพ”.
วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมศาสตรสิ่งแวดล้อม :
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
ณิชยารัตน์ พาณิชย์. (2556). “แนวทางการบริหารจัดการพลังงานหมุนเวียนในระดับชุมชนของ
ประเทศไทย”. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต. คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม
: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พระชาตรี อุปสโม (สุขสบาย). (2557). “กระบวนการเสริมสร้างความรับผิดชอบต่อสังคมของ
องค์กรธุรกิจ : กรณีศึกษาวัดอโศการาม อาเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ”.
วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตศึกษา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช
วิทยาลัย.
เพชรวดี กาญจนวิโรจน์. (2553). การสร้างกลยุทธ์ด้านความรับผิดชอบต่อสังคมเพื่อสร้าง
ภาพลักษณ์ที่ดีของบริษัท : กรณีศึกษาบริษัท ไทยออยล์ จากัด (มหาชน). สาระนิพนธ์
บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
บนนรา ชวนอาจ. (2553). “ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเข้าร่วมโครงการส่งเสริมการแสดงความ
รับผิดชอบของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมต่อสังคม”. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์
มหาบัณฑิต.คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
อรทัย วรรคาวิสันต์. (2553). การวิเคราะห์ความเป็นไปได้โครงการลงทุนผลิตก๊าซชีวภาพจากมูล
สัตว์ วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-02-29

รูปแบบการอ้างอิง

อัศวตั้งเสถียร อ. . (2020). ความคุ้มค่าในการลงทุนพลังงานทดแทนในประเทศไทย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2-01), 335–346. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/240660