การพัฒนาแบบจำลองพฤติกรรมเชิงจริยธรรมนักเรียนในโรงเรียน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ภาคใต้ตอนบน

ผู้แต่ง

  • สมยศ รักษาแก้ว

คำสำคัญ:

การพัฒนาแบบจาลองพฤติกรรมเชิงจริยธรรมนักเรียนในโรงเรียน เขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษา ภาคใต้ตอนบน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบจาลองพฤติกรรมเชิงจริยธรรมนักเรียน
ในโรงเรียนเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ภาคใต้ตอนบน การวิจัยเชิงวิจัยและพัฒนา ดาเนินการ
วิจัยตามขั้นตอน 7 ขั้นตอน ได้แก่ (1) ศึกษาองค์ความรู้เกี่ยวกับพฤติกรรมเชิงจริยธรรมนักเรียน
(2) ประเมินความต้องการการพัฒนาแบบจาลอง (3) พัฒนากรอบแนวคิดการพัฒนาแบบจาลอง
(4) สอบถามความเห็นผู้เชี่ยวชาญโดยการสนทนากลุ่มย่อย (5) ยกร่างต้นแบบการพัฒนา
แบบจาลอง (6) รับรองต้นแบบการพัฒนาแบบจาลองโดยผู้ทรงคุณวุฒิและ (7) ปรับปรุงและ
รายงานผลการพัฒนาแบบจาลอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่า
สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ เพียร์สันและค่าถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า
(1) ความต้องการพัฒนาแบบจาลอง มีความต้องการในระดับมาก (3.84) เมื่อพิจารณา
องค์ประกอบการพัฒนาแบบจาลองพบว่า ความต้องการพัฒนาแบบจาลองเฉลี่ยสูงสุด 3 อันดับแรก
ได้แก่ องค์ประกอบผลย้อนกลับมีความต้องการในระดับมากที่สุด (4.21) องค์ประกอบด้าน
ผู้บริหารโรงเรียน มีความต้องการในระดับมากที่สุด (4.18) วัตถุประสงค์การพัฒนาแบบจาลอง มี
ความต้องการในระดับมากที่สุด (4.14) (2) องค์ประกอบที่ส่งผลต่อพฤติกรรมเชิงจริยธรรม
นักเรียนในโรงเรียน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ภาคใต้ตอนบน มี 7 องค์ประกอบคือ (1)
ศึกษาองค์ความรู้เกี่ยวกับการพัฒนาแบบจาลอง (2) ประเมินความต้องการพัฒนาแบบจาลอง
(3) พัฒนากรอบแนวคิดการพัฒนาแบบจาลอง (4) สอบถามความเห็นผู้เชี่ยวชาญโดยการสนทนา
กลุ่มย่อย (5) ยกร่างต้นแบบการพัฒนาแบบจาลอง (6) รับรองต้นแบบการพัฒนาแบบจาลองโดย
ผู้ทรงคุณวุฒิ และ (7) ปรับปรุงและรายงานผลการพัฒนาแบบจาลอง ในการรับรอบแบบจาลองโดยผู้ทรงคุณวุฒิ พบว่าการพัฒนาแบบจาลองพฤติกรรม
เชิงจริยธรรมนักเรียนในโรงเรียน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ภาคใต้ตอนบน ได้รับการรับรอง
ในระดับมาก (3.91)

เอกสารอ้างอิง

กมลวรรณ ชัยวานิชศิริ. (2536). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้บริหารที่สัมพันธ์กับประสิทธิผลของ
โรงเรียน เอกชน. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาการบริหารการศึกษา,
บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กีรติ บุญเจือ. (2534). จริยศาสตร์สาหรับผู้เริ่มเรียน. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
จันทรานี สงวนนาม. (2533). คุณลักษณะบางประการของผู้บริหาร บรรยากาศของโรงเรียน
และความพึงพอใจในงานที่สัมพันธ์กับความสาเร็จของโรงเรียนประถมศึกษา.วิทยานิพนธ์
ปริญญาดุษฏีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ดวงเดือน พันธุมาวิน. (2524). จริยธรรมและจิตวิทยาภาษา. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
. (2539). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม : การวิจัยและการพัฒนาบุคคล. (พิมพ์ครั้งที่ 2).
กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิพวรรณ ลิ้มสุขนิรันดร์. (2535). ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับการให้เหตุผลเชิงจริยธรรมของ
นักเรียน. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา.
บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
นารี อาแว. (2545). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการบริหารวิชาการของหัวหน้าภาควิชา
คณะวพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอกชน.วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชา
การบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
บัณฑิต แท่นพิทักษ์. (2540). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นา อานาจ ความศรัทธาเละความพึง
พอใจในงานของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชา
การบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนคริทนรวิโรฒประสานมิตร.
บุญเรือน หมั้นทรัพย์.(2538). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับประสิทธิผลการจัดการศึกษาระดับมัธยมศึกษา
ของโรงเรียนเอกชนทอลิก. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร
การศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ประภาศรี สีหอาไพ. ( 2543). พื้นฐานการศึกษาทางศาสนาและจริยธรรม. กรุงเทพฯ :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประสิทธิ์ สาระสันต์. (2542). พฤติกรรมการบริหารเกี่ยวข้องกับความสาเร็จทางการบริหารของ
ผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิ, สาขาวิชาการ
วิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.ประเสริฐ สมพงษ์ธรรม. (2538). การวิเคราะห์ภาวะผู้นาของศึกษาธิการจังหวัดที่สัมพันธ์กับ
ประสิทธิผลองค์การสานักงานศึกษาธิการจังหวัด. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปราชญา กล้าผจัญ. (2548). คุณธรรม จริยธรรม จรรยาวิชาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ :
แอลทีเพรส.
. (2549). คุณธรรม จริยธรรม ผู้นารัฐ. กรุงเทพฯ : ก.พลการพิมพ์ (1996).
พระเทวินทร์ เทวินโท. (2544). พุทธจริยศาสตร์. นนทบุรี : สหมิตรพริ้นติ้ง.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2545). ธรรมกับไทยในสถานการณ์ปัจจุบัน. (พิมพ์ครั้งที่ 7).
กรุงเทพฯ : สหธรรมมิก.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). ( 2547). โรงเรียนวิถีพุทธ. กรุงเทพฯ :
มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-02-29

รูปแบบการอ้างอิง

รักษาแก้ว ส. . (2020). การพัฒนาแบบจำลองพฤติกรรมเชิงจริยธรรมนักเรียนในโรงเรียน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ภาคใต้ตอนบน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2-01), 303–312. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/240242