การอนุรักษ์สมุนไพรไทยอายุวัฒนะเกี่ยวกับการดูแลสมรรถภาพทางเพศชาย

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ ๑. เพื่อศึกษาบริบทภายในชุมชนและบริบทภายนอกชุมชน ที่เกี่ยวข้องกับแนวทางการอนุรักษ์สมุนไพรไทยอายุวัฒนะที่เกี่ยวกับการดูแลสมรรถภาพทางเพศชาย ๒. เพื่อศึกษาผลของการอนุรักษ์สมุนไพรไทยอายุวัฒนะที่เกี่ยวกับการดูแลสมรรถภาพทางเพศชาย และ๓. เพื่อศึกษารูปแบบการอนุรักษ์สมุนไพรไทยอายุวัฒนะที่เกี่ยวกับการดูแลสมรรถภาพทางเพศชาย  การวิจัยครั้งนี้ เป็นการศึกษาโดยการใช้การวิจัยแบบคุณภาพ (Qualitative Research) ด้วยการวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research)   การสัมภาษณ์เชิงลึก(In-Depth Interview) แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และ การประชุมเชิงปฎิบัติการ การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบคุณภาพ (Qualitative Research) โดยรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง  นำเสนอผลการวิจัยโดยพรรณนาวิเคราะห์

          ผลการวิจัยพบว่า การอนุรักษ์สมุนไพรไทยอายุวัฒนะที่เกี่ยวกับการดูแลสมรรถภาพทางเพศชายเริ่มด้วยการรู้จักสมุนไพรไทย ที่ประกอบไปด้วย 2 ประการ คือ 1) ความรู้เกี่ยวกับสมุนไพรที่สืบทอดจากบรรพบุรุษ ด้วยวิธีท่องจำและจากตำราที่มีการรวบรวมเอาไว้ และจากประสบการณ์ของผู้สืบทอดกันมา 2)สมุนไพรไทยอายุวัฒนะที่เกี่ยวกับการดูแลสมรรถภาพทางเพศชาย ซึ่งเกิดการสูญหายจากป่าธรรมชาติ ที่มีการบุกรุกทำลายป่า ส่งผลให้สมุนไพรมีจำนวนน้อยลง จึงต้องอนุรักษ์สมุนไพรไทยประกอบด้วย 7 ขั้นตอน 1. การคัดพันธุ์ 2. การเตรียมดิน 3. การปลูก    4. การให้น้ำ 5. การให้ปุ๋ย 6. การกำจัดวัชพืช 7. การขยายพันธุ์ การอนุรักษ์สมุนไพรของชุมชนเทศบาลตำบลเชียงใหม่ เป็นการเรียนรู้โดยลงมือทำจริงควบคู่การเรียนรู้ โดยผ่านการเรียนรู้ การสังเกตจากผู้รู้และประสบการณ์ มีการทดลองปลูกในแปลงทดลอง แล้วนำมาปรับปรุงให้ได้ผลดี ถูกต้องตามหลักวิธีการ ซึ่งได้รับคำแนะนำจากหน่วยงานภาครัฐและเอกชน จนประสบความสำเร็จในชุมชน ในขณะเดียวกันประชาชนในชุมชนทางครอบครัวได้ ปลูกสมุนไพรแทนการปลูกพืชเชิงเดี่ยว สามารถทำเป็นอาชีพหลักจนสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างมั่นคง