สุนทรียศาสตร์ผ่านความงามทางภาษาและวัฒนธรรมไทย

บทคัดย่อ

สุนทรียภาพของภาษาและจินตนาการของวรรณคดีเกิดขึ้นจากการใช้ภาษาที่เรียบง่ายใกล้เคียงกับภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวันที่สามารถให้น้ำหนักของการย้ำความรู้สึกและการถ่ายทอดความคิดของผู้แต่งได้อย่างตรงไปตรงมา ผู้แต่งสามารถสื่อสารมายังผู้อ่านได้อย่างแนบเนียน โดยทั่วไปจินตนาการของผู้แต่งสามารถสร้างสัมผัสทางอารมณ์หรือการรับรู้ความงามทางภาษาได้อย่างซาบซึ้ง จะเห็นได้ว่างานประพันธ์ที่ใช้ฉันทลักษณ์ชนิดเดียวกันอาจให้สัมผัสทางอารมณ์ต่างกัน สุนทรียภาพของภาษาและจินตนาการของกวีจึงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ด้วยความสามารถของกวีผู้ใช้ประโยชน์จากอัจฉริยภาพของภาษาไทย รวมไปถึงการพรรณนาความที่เกินกว่าความเป็นจริงเพื่อสื่อความหมายของภาษาที่ลึกซึ้งและสวยงามจะเห็นได้ว่าวรรณคดีนอกจากจะมีคุณค่าด้านความงามทางภาษาแล้วยังเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สะท้อนวิถีชีวิต สะท้อนค่านิยมสถานะความเป็นอยู่  ความเชื่อ  วัฒนธรรม  ประเพณีของสังคมในอดีตด้วย  นอกจากจะให้ความบันเทิงใจแก่ผู้อ่านแล้ว  ยังช่วยยกระดับจิตใจเป็นแนวทางการประพฤติปฏิบัติตนของคนในสังคมอีกทั้งรวบรวมคติธรรมและคำสอนจากวรรณคดี ไว้เป็นแนวทางให้ผู้อ่านได้นำข้อมูลมาวิเคราะห์ให้เห็นถึงวิถีชีวิตของคนไทยตั้งแต่ระดับครอบครัวจนถึงชุมชนสังคมทั่วไป  เนื่องจากดั้งเดิมสังคมไทยในอดีตมีการยกระดับจิตใจด้วยหลักศาสนาและใช้ศาสนาเป็นเกณฑ์ในการกำหนดวิถีชีวิตและคุณธรรม  ซึ่งปรากฏในวรรณคดีคำสอนและสุภาษิตซึ่งคนไทยได้ใช้เป็นหลักยึดเหนี่ยวสืบทอดกันมาช้านานตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงปัจจุบัน และได้ยึดถือเป็นหลักในการปฏิบัติตนตามวิถีทางที่ถูกที่ควรตลอดมา