รูปแบบการพัฒนาชูมชนยั่งยูนของพระสังฆาธิการในจังหวัดชลบุรี

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการพัฒนาชุมชนด้านศาสนา
ศิลปวัฒนธรรม สังคม เศรษฐกิจ และทรัพยากรธรรมชาติและสภาพแวดล้อม ในจังหวัดชลบุรี
2) เพื่อศึกษาการพัฒนาชุมชนยั่งยืนของพระสังฆาธิการในจังหวัดชลบุรี และ 3) เพื่อนาเสนอ
รูปแบบการพัฒนาชุมชนยั่งยืนของพระสังฆาธิการในจังหวัดชลบุรี โดยการศึกษารูปแบบการพัฒนา
ชุมชนยั่งยืนของพระสังฆาธิการในจังหวัดชลบุรี

ระเบียบวิธีวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์เชิงลึกที่มีโครงสร้าง
โดยวิธีการสัมภาษณ์ตัวต่อตัวกับผู้ให้ข้อมูลสาคัญ จานวน 25 รูป/คน โดยหลักเกณฑ์การเลือก
ผู้ทรงคุณวุฒิ เพื่อเป็นผู้ให้ข้อมูลสาคัญใช้การเลือกแบบเจาะจง (Purposive Selection) และการ
สนทนากลุ่มเฉพาะ (Focus Group Discussion) ที่จานวน 12 รูป/คน ครอบคลุมประเด็นสาคัญ
เกี่ยวกับรูปแบบชุมชนวิถีพุทธที่มีผลต่อการพัฒนาท้องถิ่น วิเคราะห์ข้อมูลโดยการพรรณนาความ

ผลการวิจัยูพบว่า
1. การพัฒนาชุมชนด้านศาสนาศิลปวัฒนธรรม มีวิถีชีวิต วัฒนธรรม ประเพณีเก่าแก่ มี
การสืบสานต่อทางศิลปวัฒนธรรม ในการพัฒนาการท่องเที่ยว ด้านสังคม ให้บริการการศึกษาขั้น
พื้นฐานอย่างทั่วถึงเท่าเทียมและมีคุณภาพ ขยายและพัฒนาเครือข่ายการเรียนรู้สู่ชุมชนและท้องถิ่น

โดยการพัฒนาการสร้างหลักประกันสังคมเพื่อให้ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดี ด้านเศรษฐกิจ
ยกระดับฝีมือแรงงาน สร้างรากฐานอาชีพ ลดรายจ่ายและกระจายรายได้ความมั่นคงมีอยู่มีกิน
พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและสาธารณูปโภค เพื่อรองรับระบบเศรษฐกิจของจังหวัด และด้าน
ทรัพยากรธรรมชาติและสภาพแวดล้อม มีการอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
พัฒนาเทคโนโลยีที่สะอาด ปลอดภัย ปลอดมลภาวะ เพื่อการมีสภาพแวดล้อมที่ดี สร้างการมีส่วน
ร่วมของประชาชนในการกาจัดขยะมูลฝอย และการจัดระบบบาบัดน้าเสียในชุมชน การคุ้มครอง
สภาพแวดล้อมควบคู่ไปกับการพัฒนาจังหวัดชลบุรี