ว่าด้วยทฤษฎีการหน้าที่ประโยชน์ (Functionalism) ในสังคมวิทยา

Jirachoke Virasaya

ผู้แต่ง

  • จิรโชค วีระสย

คำสำคัญ:

Functionalism, Evolution,Neo-functionalism

บทคัดย่อ

การพัฒนาทฤษฎีว่าด้วยการหน้าที่ประโยชน์ (Functionalism) หรือ “คตินิยมการหน้าที่” ได้รับอิทธิพลมาจากกระแสความคิดว่าด้วยการวิวัฒนาการในทางชีววิทยา นักวิชาการทางสังคมผู้มีบทบาทสาคัญ ได้แก่ โอกุส กงต์ (Auguste Comte, 1798-1857) กงต์ริเริ่มวิทยาการใหม่โดย ที่เขาให้ชื่อว่า Sociologie ในภาษาฝรั่งเศสหรือสังคมวิทยาในภาษาไทย โดยแบ่งออกเป็น 2 แขนงใหญ่ ที่ว่าด้วยการคงอยู่อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย (Social Order) และพลวัตทางสังคม (Social Dynamics) เขาระบุปัจจัยต่าง ๆ ที่มีผลหรือมี “การหน้าที่ประโยชน์” (function) ต่อสภาวะเช่นว่านั้น ตัวอย่างได้แก่ สถาบันครอบครัวและสถาบันศาสนา สาหรับพลวัตการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวโยงกับการแบ่งงาน นักคิดรุ่นต่อ ๆ มา ได้แก่ เอมิล เดอร์ไคม์ (Emile Durkheim, 1858-1917) เฮอร์เบิร์ต สเปนเซอร์ (Herbert Spencer, 1870-1903) และระยะหลัง ได้แก่ ทัลคอต พาร์สัน (Talcott Parsons, 1902-1979) ข้อสมมติฐานสาคัญของทฤษฎีหรือกระบวนทรรศน์ว่าด้วยการหน้าที่ประโยชน์ ได้แก่ การมีเสถียรภาพ (Stability) การประสานสอดคล้อง (Harmony) และการวิวัฒนาการ (Evolution) ทั้งนี้ มีการวิพากษ์วิจารณ์อันนาไปสู่การปรับทฤษฎีดังที่กระทาโดย Robert K. Merton (1910-2003) และต่อมา Neo-functionalism โดยนักวิชาการร่วมสมัย ได้แก่ Jeffrey C. Alexander (1947-) และ Paul Colomy

Author Biography

จิรโชค วีระสย

B.A. Honors thesis in Sociology, University of California, Berkeley, M.A. and Ph.D. in Political Science, University of California, Berkeley

เผยแพร่แล้ว

2018-07-04

How to Cite

วีระสย จ. (2018). ว่าด้วยทฤษฎีการหน้าที่ประโยชน์ (Functionalism) ในสังคมวิทยา: Jirachoke Virasaya. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(2), 260–272. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/132838