นโยบายการบริหารเงินทุนหมุนเวียนที่มีผลต่อความสามารถในการทำกำไรและอัตราการเติบโตอย่างยั่งยืนของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ เอ็ม เอ ไอ

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างนโยบายการบริหารเงินทุนหมุนเวียนที่มีผลต่อความสามารถในการทำกำไรและอัตราการเติบโตอย่างยั่งยืนของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ เอ็ม เอ ไอ (MAI) จากแหล่งข้อมูลทุติยภูมิ ระยะเวลา 5 ปี ตั้งแต่ปี 2560 - 2564 จำนวน 730 บริษัท-ปี ซึ่งตัวแปรที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ นโยบายการบริหารเงินทุนหมุนเวียน ความสามารถในการทำกำไร ขนาดของกิจการ อัตราหมุนเวียนของสินทรัพย์รวม และอัตราการเติบโตอย่างยั่งยืน โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์เส้นทางเพื่อคำนวณค่าสัมประสิทธิ์ของเส้นทางด้วยการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุในการหาค่าสัมประสิทธิ์ของตัวแปรเพื่อจำแนกอิทธิพลทางตรงและอิทธิพลทางอ้อมของเส้นทาง ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีนโยบายการบริหารเงินทุนหมุนเวียนแบบอนุรักษ์นิยมและมีผลต่อความสามารถในการทำกำไรเพิ่มขึ้น ที่ระดับนัยสำคัญ .05 โดยนโยบายการลงทุนในสินทรัพย์หมุนเวียนมีอิทธิพลในทิศทางเดียวกันที่ค่าสัมประสิทธิ์ 0.183 ในขณะที่นโยบายการจัดหาเงินทุนหมุนเวียนมีอิทธิพลในทิศทางตรงกันข้ามที่ค่าสัมประสิทธิ์ -0.313 และผลการวิเคราะห์เส้นทาง พบว่า นโยบายการบริหารเงินทุนหมุนเวียนมีอิทธิพลต่ออัตราการเติบโตอย่างยั่งยืนผ่านความสามารถในการทำกำไรที่เป็นตัวแปรคั่นกลางแบบสมบูรณ์ โดยอัตราผลตอบแทนของสินทรัพย์รวมมีอิทธิพลทางตรงที่ค่าสัมประสิทธิ์มาตรฐาน 0.169 และนโยบายการบริหารเงินทุนหมุนเวียนมีอิทธิพลทางอ้อม ประกอบด้วย นโยบายการลงทุนในสินทรัพย์หมุนเวียนมีค่าสัมประสิทธิ์มาตรฐาน 0.031 และนโยบายการจัดหาเงินทุนหมุนเวียนมีค่าสัมประสิทธิ์มาตรฐาน -0.053