การสร้างศักยภาพในการจัดการพัฒนาสังคมอย่างยั่งยืน กรณีศึกษามาตรการคุ้มครองการจ้างแรงงานในงานเกษตรกรรม ตำบลคลองโยง อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษารูปแบบและความสัมพันธ์ในการจ้างแรงงานในงานเกษตรกรรมในเขตพื้นที่ตำบลคลองโยง อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม และ (2) เพื่อหาแนวทางในการกำหนดมาตรการเพื่อคุ้มครองแรงงานในงานเกษตรกรรมในเขตพื้นที่ตำบลคลองโยง อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม ทั้งนี้ เพื่อประโยชน์ในการพัฒนาทางสังคมที่ยั่งยืน ด้วยการวิจัยเชิงคุณภาพ การวิจัยทางเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการศึกษาพบว่า รูปแบบและความสัมพันธ์ในการจ้างแรงงานในงานเกษตรกรรมเขตพื้นที่ตำบลคลองโยง อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม พบว่า การทำการเกษตรเป็นวีถีที่คนในชุมชนคุ้นเคย ในปัจจุบันมีการทำนาปลูกข้าวและปลูกพืชผักหลากหลายชนิด การจ้างแรงงานในงานเกษตรส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในลักษณะการพูดคุยทำความตกลงเพื่อก่อนิติสัมพันธ์มากกว่าการทำเป็นลายลักษณ์อักษร มีการจัดหาน้ำดื่มที่สะอาดอย่างเพียงพอตามที่กฎหมายกำหนด และเป็นไปตามเกณฑ์อายุขั้นต่ำในการจ้างแรงงาน โดยไม่มีการใช้แรงงานเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 15 ปี ผู้ใช้แรงงานมี         การทำเกษตรกรรมอย่างต่อเนื่องยาวนานหลายสิบปีและมีแนวโน้มว่าจะมีการใช้แรงงานผู้สูงอายุในงานเกษตรกรรมในชุมชนเพิ่มขึ้น ส่วนหนึ่งเพราะเป็นอาชีพดั้งเดิมของครอบครัว และไม่ต้องอาศัยวุฒิการศึกษาที่สูงเหมือนงานประเภทอื่น สามารถเห็นผลผลิตและผลตอบแทนที่ชัดเจน นอกจากนี้ ยังพบว่า ผู้ใช้แรงงานส่วนใหญ่ขาดความรู้ ความเข้าใจในกฎเกณฑ์ด้านกฎหมายแรงงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกฎหมายแรงงานเกษตร และขาดการสนับสนุน ช่วยเหลือ และให้คำแนะนำเกี่ยวกับแนวปฏิบัติด้านแรงงานจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง จึงมีข้อเสนอแนะให้มีการกำหนดเกณฑ์มาตรฐานสำหรับคุ้มครองแรงงานในงานเกษตรกรรมตามประเภทและลักษณะของงานเกษตรที่ทำ โดยให้หน่วยงานของรัฐเข้าไปมีส่วนในการสร้างความรู้ความเข้าใจทางด้านกฎหมายแก่ผู้ที่เกี่ยวข้องพร้อมกับส่งเสริมและพัฒนาทักษะทางด้านการเกษตร การใช้เทคโนโลยีและปลูกฝังค่านิยมที่ดีเพื่อให้มีการสืบทอดงานต่อไป