การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและโบราณสถานเมืองเก่าสงขลา ฝั่งแหลมสน อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา

บทคัดย่อ

การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและโบราณสถาน และ 2) เพื่อสร้างแนวทางในการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและโบราณสถาน เมืองเก่าสงขลาฝั่งแหลมสน รูปแบบการวิจัยเป็นวิจัยเชิงคุณภาพผ่านการศึกษาเอกสาร การสำรวจข้อมูลภาคสนาม การสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 100 คน ซึ่งเป็นประชาชนและนักท่องเที่ยวในพื้นที่ โดยใช้วิธีการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง ทั้งนี้ข้อมูลที่ได้ถูกวิเคราะห์โดยวิธีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และการวิเคราะห์เปรียบเทียบเชิงพื้นที่

ผลการวิจัยพบว่า 1) เมืองเก่าสงขลาฝั่งแหลมสนมีศักยภาพโดดเด่นในด้านทรัพยากรทางวัฒนธรรมและโบราณสถาน ประกอบด้วยองค์ประกอบหลัก 3 ด้าน ได้แก่ (1) ด้านการเข้าถึงและการเชื่อมโยง ซึ่งยังขาดระบบการเชื่อมโยงภายในพื้นที่ที่ต่อเนื่องและมีประสิทธิภาพ (2) ด้านการดึงดูดนักท่องเที่ยว พบว่าขาดกิจกรรมสร้างสรรค์ที่ถ่ายทอดอัตลักษณ์และคุณค่าทางวัฒนธรรมอย่างชัดเจน และ (3) ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก ซึ่งยังไม่เพียงพอและไม่ตอบสนองต่อความต้องการของนักท่องเที่ยวในปัจจุบัน โดยเฉพาะด้านโครงสร้างพื้นฐาน เช่น ระบบนำทาง ห้องสุขา และพื้นที่จอดรถ และ 2) แนวทางการพัฒนาที่ได้จากการวิจัยเสนอให้ดำเนินการบูรณาการทั้งในมิติของโครงสร้างพื้นฐาน วัฒนธรรม และการมีส่วนร่วมของชุมชน ได้แก่ การจัดระบบการเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยว การออกแบบกิจกรรมท่องเที่ยวที่สร้างประสบการณ์ทางวัฒนธรรม และการยกระดับสิ่งอำนวยความสะดวกให้เหมาะสมกับบริบทท้องถิ่น ทั้งนี้ องค์ความรู้ใหม่ที่ได้จากการศึกษาสามารถนำไปประยุกต์ใช้เชิงนโยบายและการวางแผนเชิงยุทธศาสตร์เพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืนในระดับชุมชนและระดับประเทศ