การพัฒนาศักยภาพพระคิลานุปัฏฐากเพื่อการดูแลภิกษุชราภาพแบบมีส่วนร่วมในสังคมไทย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์งานวิจัย 1) เพื่อศึกษาสภาพการดูแลภิกษุชราภาพของพระคิลานุปัฏฐาก 2) เพื่อศึกษาระดับศักยภาพพระคิลานุปัฏฐากในการดูแลภิกษุชราภาพ 3) เพื่อเสนอแนวทางการดูแลภิกษุ ชราภาพของพระคิลานุปัฏฐาก การดำเนินการวิจัยครั้งนี้ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ และวิเคราะห์ข้อมูลจาก บทสัมภาษณ์เพื่อวิเคราะห์เนื้อหา ของกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นพระคิลานุปัฏฐากในวัด จำนวน 10 รูป บุคลากรสาธารณสุข จำนวน 4 คน นักวิชาการทางพระพุทธศาสนา จำนวน 4 คน จำนวน 18 รูป/คน

ผลการวิจัยพบว่า ความคิดเห็นต่อการดูแลพระภิกษุชราภาพของพระคิลานุปัฏฐากได้ใช้ความรู้และทักษะพื้นฐานที่ได้รับการอบรมมาในการดูแลเบื้องต้น โดยเฉพาะในด้านการให้คำแนะนำเกี่ยวกับการฉันท์ยา การป้องกันโรคติดต่อ และการเฝ้าดูอาการเบื้องต้น ส่วนระดับศักยภาพพระคิลานุปัฏฐากในการดูแลภิกษุ ชราภาพ พระคิลานุปัฏฐากมีศักยภาพในการดูแลพระภิกษุชราภาพ โดยมีความรู้ เช่น ความรู้เรื่องโรค ทักษะ เช่น การวัดความดันให้กับพระภิกษุชราภาพ และคุณลักษณะเฉพาะของแต่ละบุคคล เช่น การทบทวน องค์ความรู้ สำหรับแนวทางการดูแลภิกษุชราภาพของพระคิลานุปัฏฐาก ได้แก่ ด้านการเพิ่มเติมความรู้เกี่ยวกับโรคเรื้อรัง และฝึกทักษะทางการแพทย์ เช่น การวัดค่าความดันและน้ำตาลในเลือด รวมถึงการดูแลผู้ป่วย ติดเตียง เป็นต้น