ผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบตามศาสตร์สมัยใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบตามศาสตร์สมัยใหม่ เป็นสิ่งที่สังคมในปัจจุบันนั้นมีความต้องการเป็นอย่างมาก ซึ่งการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทนั้น หมายถึง การที่ผู้ไกล่เกลี่ยทำการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทซึ่งเป็นคดีที่อยู่ระหว่างการพิจารณาของศาลตั้งแต่ศาลรับฟ้องจนถึงก่อนมีคำพิพากษา ถึงที่สุดให้กับคู่กรณี เป็นการช่วยให้คู่กรณีทั้งสองฝ่ายสามารถบรรลุข้อตกลงร่วมกัน แต่ผู้ไกล่เกลี่ย ไม่มีอำนาจในการกำหนดข้อตกลงให้แก่คู่ความแต่อย่างใด โดยมีจุดประสงค์ เพื่อให้เกิดการประมีประนอมยอมความให้จากความสมัครใจของคู่กรณีทั้งสองฝ่ายเป็น สำคัญ ด้งนั้น ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจขอยกเลิกการไกล่เกลี่ยเสียเมื่อใดก็ย่อมได้ ซึ่งการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในประเทศไทยมีมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย และได้มีการพัฒนาและปรับปรุงรูปแบบการไกล่เกลี่ยนข้อพิพาทเรื่อยมา และแนวคิด ทฤษฎีที่ควรนำมาสนับสนุนในการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบตามศาสตร์สมัยใหม่ ประกอบด้วย 1) แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับฟังอย่างลึกซึ้ง 2) แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับการสื่อสารอย่างสันติ 3) แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับจิตวิทยา 4) แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับการเป็นโค้ชและกระบวนกร 5) แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับความขัดแย้ง 6) แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับสันติวิธี และ 7) แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท และสิ่งสำคัญหลักพุทธสันติวิธีมุ่งไกล่เกลี่ยข้อพิพาทแบบสนับสนุนFasciation ในปัจจุบันศาลจะเป็นที่พึ่งแรกของประชาชนไม่ใช่ที่พึ่งสุดท้ายของประชาชน ปัจจุบันคดีเข้าสู่ศาลจำนวน 2 ล้านคดี ซึ่งผู้พิพากษาจำนวนไม่ได้น้อยเพียง สี่พันกว่าท่าน แต่ผู้ไกล่เกลี่ยก่อนฟ้องมากกว่า 5 พันกว่าคน ดังนั้นจึงควรพัฒนากระบวนการไกล่เกลี่ยก่อนฟ้อง ปัจจุบันศาลจึงมีการปรับตัวเป็นที่พึ่งแรกของประชาชน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ ยินยอมว่าบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร
เอกสารอ้างอิง
Buasri, U. et al. (2006). Jaokot: Conflict Resolution in Isan Culture. Research Report. Khon Kaen: Office of Arts and Culture, Khon Kaen University.
Chaisangsukkul, P. (1988). The Ancient Lanna Law. Bangkok: Thai Khadi Research Institute of Thammasat University.
Charoenwatana, T. et al. (1985). Legal Systems of Thailand and Foreign Countries, Course Materials for the Legal Systems of Thailand and Foreign Countries. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University.
Civil Court. (1996). First Anniversary of the Mediation System to Foster Compromise in the Civil Court. Bangkok: Civil Court.
Kanthong, A. (2019). Dispute Mediation in the International Context: Roles, Qualifications, and Ethics of Mediators - Peace Studies Program, MCU, Training for Dispute Mediators under the Mediation Act B.E. 2562 (2019).
Manakun, T. (2021). The Dispute Mediation Process in Thailand. Retrieved September 26, 2021, from http://A/-reform.org/wp-content/uploads/2014/06/กระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในประเทศไทย_ตะวัน-มานะกุล.pdf
Ministry of Justice. (2004). Strategies for Dispute Mediation. Bangkok: N.P.
Office of Justice Affairs, Ministry of Justice. (2019). The Third Master Plan for National Justice Administration B.E. 2562-2565 (2019-2022). Retrieved September 26, 2024, from https://www.oja.go.th/plan/
Office of Justice Affairs, Ministry of Justice. (2023). The Fourth Master Plan for National Justice Administration B.E. 2566-2569.
Phabmeechai, B. S. (2004). The Process of Dispute Mediation: A Comparative Study between Thai Law and the Law of the Lao People’s Democratic Republic. (Master’s Thesis). Graduate Studies: Thammasat University. Bangkok.
Phramaha Hansa Dhammahaso (Nithibunyakorn). (2021). Curriculum for Registration as a Mediator under the Mediation Act B.E. 2562 (2019) Supervised by the Training Standards of the Office of the National Justice Administration Development Committee. Peace Studies Curriculum: Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
Pintavanich, A. (2018). Basic Concepts for Conflict Management through Peaceful Means. Bangkok: Institute of Peace Studies and Governance, King Prajadhipok’s Institute.
Royal Institute of Thailand. (2011). Royal Institute Dictionary B.E. 2554. Retrieved September 26, 2021, from http://www.royin.go.th/dictionary/index.php
Sahasrangsi, P. (2016). Collection of Articles on Mediation, Conciliation, and an Introduction to Related Laws. Bangkok: Bureau of Dispute Resolution, Office of the Judiciary.
Tasanachaikul, N. (2004). Judicial Court and Mediation. (Research Report). Bangkok: Faculty of Social Science, Kasetsart University.
Thapwong, Ch. (2015). Mediators’ Handbook. Bangkok: Health Peace Center, Office of the Permanent Secretary, Ministry of Public Health.
Thontiravong, B. (2021). Peace Buddhist Peaceful Ways and Conflict. Ayutthaya: Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
Wattanasap, W. (2012). Conflict: Principles and Tools for Problem Solving. Nonthaburi: King Prajadhipok's Institute.
