แนวทางการป้องกันและแก้ไขปัญหาการกระทำความรุนแรงต่อเด็กด้วยหลักพุทธธรรม

บทคัดย่อ

สังคมไทยนับวันยิ่งมีความซับซ้อนส่งผลต่อการใช้ความรุนแรงต่อเด็กที่สูงขึ้น หลายเหตุการณ์เด็กตกเป็นเหยื่อของการใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา หรือถูกใช้เป็นเครื่องมือระบายอารมณ์ ทั้งจากบุคคลในครอบครัว หรือผู้ดูแล ปัญหาความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับปฐมวัย หากไม่รีบแก้ไขจะส่งผลให้เกิดการส่งต่อวัฒนธรรมการใช้ความรุนแรงในสังคม ทั้งนี้แนวทางการแก้ปัญหาการกระทำความรุนแรงต่อเด็กที่ผ่านมา นอกจากด้วยกลไกทางกฎหมาย และกระบวนการช่วยเหลือเยียวยาจากภาครัฐหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญจำเป็น แต่อย่างไรก็ตามผู้เขียนเห็นว่า รากเหตุของปัญหาการใช้ความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับเด็ก เป็นเรื่องของจิตใจที่บิดเบี้ยวและขาดการนำหลักธรรมมาหล่อหลอมชโลมใจให้มีความเมตตากรุณาต่อกันและกัน จึงมีความเป็นความจำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้เกี่ยวข้องในการดูแลเด็กควรหันมาตระหนักรู้ถึงผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจากการใช้ความรุนแรงต่อเด็ก และการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา มาพัฒนาบ่มเพาะจิตใจเพื่อเป็นคาถาเตือนใจไม่ให้ใช้ความรุนแรง บทความนี้จึงมุ่งหมายในการนำเสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาการใช้ความรุนแรงต่อเด็กโดยหลักพุทธธรรม 4 ประการ กล่าวคือ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา โดยหวังว่าจะเป็นเกราะป้องกันพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม อันจะนำไปสู่การกระทำความรุนแรงต่อเด็กปฐมวัย เพื่อความสงบสุขของครอบครัว ชุมชนและสังคมต่อไป