การประยุกต์ใช้สติเป็นฐานเพื่อการพัฒนาผู้ประนีประนอม

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ได้นำการประยุกต์ใช้สติเป็นฐาน หมายถึง การปรับใช้สติเพื่อการพัฒนาผู้ประนีประนอมด้วยหลักธรรม คือ สติปัฏฐาน การตั้งสติสัมปชัญญะ ที่มีความรู้ตัวทั่วพร้อม การเพียรพิจารณา กาย พิจารณาเวทนา พิจารณาจิต และพิจารณาธรรม การตั้งสติกำหนดพิจารณาในสิ่งทั้งหลายให้รู้เห็นตามความเป็นจริงตามสิ่งที่ปรากฎเกิดขึ้นขณะนั้น ๆ

สติปัฏฐาน แบ่งเป็น 4 ประการคือ 1. กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน การพิจารณากาย ยื่น เดิน นั่ง นอน มีสติตามรู้ 2. เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน การพิจารณาเวทนา สุข ทุกข์ หรือเฉย ๆ สติตามรู้ 3. จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน การพิจารณาจิต มีโลภะ โทสะ โมหะ มีความโลภ ความโกรธ ความหลง สติตามรู้ และ 4. ธรรมานุปัสสนาสติปัฏฐาน การพิจารณารู้ธรรมทั้งหลายที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป การประยุกต์ใช้สติที่ระลึกรู้ มีสัมปชัญญะ ที่มีความรู้ตัวทั่วพร้อม

การประยุกต์ใช้สติเป็นฐานเพื่อการพัฒนาผู้ประนีประนอม เป็นการปรับใช้สติในสติปัฏฐาน 4 หมวดใดหมวดหนึ่งที่เกิดขึ้น ใช้ในการทำงานการปฏิบัติหน้าที่ทำงานด้วยความเข้าใจเรื่องของ “โลกและธรรม” ใช้สติพัฒนาปัญญา นำหลักของสติปัฏฐานไปประยุกต์ใช้สติเป็นฐาน เพื่อการพัฒนาในการทำงานเป็นผู้ประนีประนอม หรือการทำงานใด ๆ ก็ตามปัญหาย่อมเกิดเสมอ เมื่อพบปัญหาแล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดจะต้องรับมือกับปัญหาอย่างมีสติ และที่สำคัญต้องยึดหลักธรรมข้างต้น เป็นข้อคิดที่จะสามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้   ในการหน้าที่ของผู้ประนีประนอมที่มีความเป็นกลาง มีความยุติธรรม และมีสติเป็นฐาน