รูปแบบการส่งเสริมและการปฏิบัติต่อศาสนาในประเทศไทยและสิงคโปร์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1.เพื่อศึกษารูปแบบการส่งเสริมและการปฏิบัติต่อศาสนาของรัฐในประเทศสิงคโปร์ 2.เพื่อศึกษารูปแบบการส่งเสริมและการปฏิบัติต่อศาสนาของรัฐในประเทศไทย 3.เพื่อเสนอรูปแบบที่เหมาะสมในการส่งเสริมการปฏิบัติต่อศาสนาของรัฐ กรณีศึกษาประเทศสิงคโปร์สู่ประเทศไทย โดยดำเนินการการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการศึกษาจากเอกสารและการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกตัวแทนขององค์กรศาสนาและหน่วยงานภาครัฐ จำนวน 12 คน ผลการวิจัย พบว่า 1. รัฐสิงคโปร์ปฏิบัติต่อองค์กรทางศาสนาแบบแยกส่วนคู่ขนานกัน โดยรัฐทำหน้าที่ของรัฐให้สมบูรณ์ ในขณะที่องค์กรทางศาสนาต้องปฏิบัติตามหลักของแต่ละศาสนา หากมีปัญหาความขัดแย้งหรือสิ่งผิดปกติทางศาสนารัฐจะจัดการแก้ไขอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามรัฐยังคงมีการควบคุมองค์กรทางศาสนาในบางกรณีที่จำเป็น แต่จะกระทำอย่างสร้างสรรค์โดยใช้ความสุภาพ พร้อมทั้งเห็นชอบหลักสูตรศาสนศึกษาที่เอื้อต่อการพัฒนาประเทศ 2.รัฐไทยปฏิบัติต่อศาสนาผ่านกฎหมาย และให้งบประมาณสนับสนุนแก่องค์กรศาสนาในกิจกรรมตามความต้องการขององค์กรทางศาสนา และกิจกรรมที่รัฐเห็นสมควร พร้อมทั้งควบคุมองค์กรศาสนาผ่านกฎหมายฉบับต่างๆ 3. รูปแบบที่รัฐไทยควรนำมาปฏิบัติต่อศาสนาโดยวิเคราะห์เปรียบเทียบกับประเทศสิงคโปร์มีอยู่ 2 รูปแบบคือ 1) การควบคุมอย่างสร้างสรรค์ โดยเน้นการป้องกันและแก้ไขปัญหาทางศาสนาอย่างรวดเร็วและสุภาพมากกว่าใช้กฎหมายมาปราบปรามอย่างรุนแรง 2) ยกระดับงานส่งเสริมศาสนาที่รัฐดำเนินการอยู่แล้วให้เกิดผลเป็นรูปธรรมและคุ้มค่า