ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถด้านการเขียนภาษาอังกฤษกับความรู้ด้านคำศัพท์ของนักเรียนโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงสำรวจนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความสามารถด้านทักษะการเขียนภาษาอังกฤษ ระดับความรู้ด้านคาศัพท์ภาษาอังกฤษ และความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ด้านคำศัพท์กับความสามารถด้านการเขียนของนักเรียนกลุ่มตัวอย่างระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 40 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบทดสอบวัดความสามารถด้านการเขียนเรียงความภาษาอังกฤษ และแบบทดสอบวัดความรู้ด้านคำศัพท์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า โดยภาพรวมคะแนนเฉลี่ยความสามารถด้านการเขียนของนักเรียนอยู่ในระดับพอใช้ (64.91%) นอกจากนี้ผลการทดสอบระดับคำศัพท์ พบว่า นักเรียนมีความรู้คำศัพท์ระดับ 1000 คำ มากที่สุด (92.73%) แต่มีความรู้คาศัพท์ระดับ 2000 คำ และ 3000 คำ น้อยมาก (44.56% และ 36.76% ตามลำดับ) ในแง่ความสัมพันธ์พบว่า ความรู้ด้านคำศัพท์ระดับ 2000 คำ และ 3000 คำ มีความสัมพันธ์กับความสามารถด้านการเขียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในระดับสูง (r= .761** และ .780** ตามลำดับ) ในขณะที่ความรู้คาศัพท์ระดับ 1000 คำ มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการเขียนในระดับต่ำ (r=.308*) ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ระดับความรู้ด้านคำศัพท์เป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งเสริมให้เกิดความสำเร็จในการพัฒนาทักษะการเขียนภาษาอังกฤษ แต่นักเรียนกลุ่มตัวอย่างมีความรู้คำศัพท์ในระดับต่ำจึงไม่สามารถผลิตงานเขียนในระดับดีได้