พฤติกรรมการรับสื่อกับการรับรู้การท่องเที่ยวของประชากรรุ่นวาย:กรณีศึกษา นักศึกษาระดับปริญญาตรี
คำสำคัญ:
พฤติกรรมการรับสื่อ, การรับรู้การท่องเที่ยว, ประชากรรุ่นวายบทคัดย่อ
งานวิจัยมีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาการรับรู้การท่องเที่ยวและพฤติกรรมการรับสื่อของประชากรรุ่นวาย 2) เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคล (เพศ อายุ คณะวิชา ผลการเรียน รายได้ของครอบครัว และภูมิลำเนาของครอบครัว) กับการรับรู้การท่องเที่ยวของประชากรรุ่นวาย และ 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการรับสื่อกับการรับรู้การท่องเที่ยวของประชากรรุ่นวาย การวิจัยใช้เชิงปริมาณ ตัวอย่าง คือ ประชากรรุ่นวายที่เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี จำนวน 510 คน เครื่องมือในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนาและสถิติอ้างอิง ผลการวิจัยที่สำคัญ พบว่า 1) ประชากรรุ่นวายมีการรับรู้การท่องเที่ยวอยู่ในระดับค่อนข้างสูงและพฤติกรรมการรับสื่อการท่องเที่ยวอยู่ในระดับปานกลาง 2) ประชากรรุ่นวายที่ปัจจัยส่วนบุคคลด้านภูมิลำเนา สถาบันและรายได้ของครอบครัวแตกต่างกัน มีการรับรู้การท่องเที่ยวแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ และ 3) ระดับพฤติกรรมการรับสื่อกับการรับรู้การท่องเที่ยวของประชากรรุ่นวายมีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญ
References
Benckendorff, P, Moscardo, G. & Pendergast, D. (eds). (2010). Tourism and generation Y. Oxford: CABI.
Boonmasungsong, D., Pornpakdee, S. & Nunnad, P. (2014). Factors รinfluencing the willingness to retouring, Amphur Wangnamkheo, Nakonratchasima Province. (Unpublished research report). Rajamangala University of Technology Isan, Nakonratchasima Province.
Boontheingtham, P. (2012). A study of factors influencing the travelling decision and the expectations and satisfaction of Thai tourists visiting floating markets in Talingchan district, Bangkok. (Unpublished master’s thesis). Dhurakij Pundit University, Bangkok.
Buathong, J. (2014). The Visitor Economy. Retrieved from http://www.etatjournal.com/web/menu-read-web-etatjournal?catid=0&id=602.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd eds). Hillsdale, NJ: Lawrence Earlbaum Associates.
Decharin, P. (2009, 28 July). Understanding Gen Y. Bangkokbiznews, 10.
Denchai, K. (2015). The influence of social media behavior and awareness of online information on the tourist’s selection of destination and accommodation in Pattaya. (Unpublished master’s thesis). Bangkok University, Bangkok.
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., & Lang, A. G. (2009). Statistical power analyses using G*Power 3.1: Test for correlation and regression analyses. Behavior Research Methods, 41(4), 1149-1160.
Hirunthet, W. (2009). Marketing factors on Thai tourists’ decision to visit Sai Noi Floating market, Nonthaburi Province. (Unpublished research report). Rachapruk University, Nonthaburi.
Jittangwattana. (2006). Sustainable tourism development. Bangkok: TAT Academy.
Konglarb, L. & Sathianthip, A. (2013). The comparison of media exposure behavior among various group of adolescent. Durakij Pundit Communication Arts Journal, 7(1), 47-73.
Lamaicheen, K. (2009). Eco-tourism culture. Retrieved from http://www.human.ubru.ac.th/2010/images/educationdocument/aj.kulawadee/บ ท ที่ % 201%20องค์ประกอบของการท่องเที่ยว%20(2552).pdf.
Linh, N.T. K. (2015). Student and youth tourism: A case from Vietnam. Journal of Developing Areas, 49(5), 293-307.
Lynn, M. R. (1986). Determination and quantification of content validity. Nursing Research, 36(6), 382-385.
Meethong, K. (2015). Image of Tourism Authority of Thailand as perceived by people in Bangkok. (Unpublished master’s thesis). Thammasat University, Bangkok.
National Statistical Office. (2016 a). Number of schools (classroom) classified by affiliation throughout the Kingdom of the academic year 2007-2015. Retrieved from http://service.nso.go.th/nso/web/statseries/statseries06.html.
National Statistical Office. (2016 b). The survey of Thai travelling behavior 2016. Bangkok: National Statistical Office.
Ngourungsi, T. (2016). Marketing communication tool for feedback towards domestic tourist’s decision on Bangkok area tourism. (Unpublished master’s thesis). Bangkok University, Bangkok.
Office of the Higher Education Commission. (2016). Educational Statistics. Retrieved from http://www.info.mua.go.th/information/show_all_statdata_table.php?data_show=2.
Parasakul, L. (2013). Tourist behavior. Bangkok: Chulalongkorn University.
Pimolsompong, C. (2011). Planning and tourism marketing development. Bangkok: Kasetsart University.
Rewtrakunphaiboon, W. (2014). Consumer behavior in tourism. Pathumthani: Bangkok University.
Saejao, V. (2014). The influence of attitudes on and satisfaction of media exposure in tourism public relations media via the internet on decision-making behavior in travel planning. (Unpublished master’s thesis). Bangkok University, Bangkok.
Sakchatchawan, N. (2010). Behavior of surfing internet of population in Bangkok for information seeking and decision making process in domestic tourism. (Unpublished master’s thesis). Thammasat University, Bangkok.
Siam Commercial Bank. (2014). Strategic mindset of Gen Y. Retrieved from https://www.scbeic.com/th/detail/file/product/130/dzi68owq5l/8372_20141112161337.pdf.
Singha, S. (2013). Media exposure, uses and gratification toward decision making on scuba siving among Thai divers. (Unpublished master’s thesis). Bangkok University, Bangkok.
Sirithorn, C. & Jiraprawat, W. (2013). Media exposure and Generation X and Generation Y’s acceptance of innovation. Journal of Public Relations and Advertising, 5(2), 111-130.
Srikhacha, S. (2001). Exposure and information seeking about tourism in Thailand via Internet among the university students. (Unpublished master’s thesis). Chulalongkorn University, Bangkok.
Suangvoributr, P. (2010). Exposure to media and news affecting tourism over Srinagarind Dam Karnchanaburi Province. (Unpublished master’s thesis). Krirk University, Bangkok.
Wanthanom, C. (2009). Tourism industry. Bangkok: Virat Education.
Wonganatnont, P. (2014). Excessive internet usage behavioral in adolescents. Journal of The Royal Thai Army Nurses, 15(2), 173-178.
Wongsamarn, W. (2008). Media exposure and motivation for decision making to travelling in Phu Tham Burk, Phetchaboon Province. (Unpublished master’s thesis). Krirk University, Bangkok.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ขอสงวนสิทธิ์ในการเป็นผู้ตีพิมพ์เผยแพร่เป็นครั้งแรก
