การตระหนักรู้ของอาจารย์ผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษในระดับมหาวิทยาลัยที่มีต่อการย้อนคิดไตร่ตรองตนเองและการทำงานร่วมกันของครูที่มีต่อการเรียนรู้และการพัฒนาวิชาชีพครู

บทคัดย่อ

          บทความนี้นำเสนอผลการศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับการตระหนักรู้ถึงแนวคิดและมุมมองของอาจารย์ผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษในระดับมหาวิทยาลัยที่มีต่อความสำคัญของการย้อนคิดไตร่ตรองตนเองและการทำงานร่วมกันของครูต่อการเรียนรู้และพัฒนาวิชาชีพครู  ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการใช้แบบสอบถามและการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา คือ อาจารย์ผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษในมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่งในภาคใต้ของประเทศไทย จำนวน 32 คน ประจำปีการศึกษา 2558 ซึ่งผู้วิจัยใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง การวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสอบถามใช้ความถี่และค่าร้อยละ ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ใช้การวิเคราะห์แก่นสาระ ผลการศึกษาพบว่าอาจารย์ผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษในระดับมหาวิทยาลัยมีการตระหนักรู้ในเชิงบวกและเห็นคุณค่าของการย้อนคิดไตร่ตรองตนเองและการทำงานร่วมกันของครู อาจารย์ผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษส่วนใหญ่มีการย้อนคิดไตร่ตรองตนเองทั้งในขณะที่สอนและภายหลังการสอน สำหรับผลการวิเคราะห์การสัมภาษณ์สามารถจำแนกการตระหนักรู้การย้อนคิดไตร่ตรองตนเองเป็น 4 แก่นสาระ คือ เป็นความต้องการภายในที่จะแก้ปัญหา  เป็นการเปลี่ยนพฤติกรรมการสอน เป็นการเพิ่มความสามารถทางภาษาอังกฤษ และเป็นส่วนหนึ่งของการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการมีตรรกะ นอกจากนี้การตระหนักรู้เกี่ยวกับการทำงานร่วมกัน
ของครู จำแนกเป็น 3 แก่นสาระ คือ  เป็นทักษะด้านมนุษยสัมพันธ์ที่มีประสิทธิภาพ  เป็นกรอบที่นำไปสู่การพัฒนาตนเอง และเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพของการสอน